wpis numer 2 + swoiste przeprosiny

Przepraszam wszystkich polonistów, urażonych moją pisownią. Wybaczcie, że krzywdziłam Wasze oczy moim niepolskim pismem. Mam nadzieję, że ten nawyk się u mnie zmieni.
Doradzono mi, abym pisała o tym, co lubię itp. więc pragnę podzielić się z Wami pewnym fragmentem piosenki, który ma dla mnie ogromną wartość. Być może jest to po części spowodowane tym, że przekaz jest strasznie prawdziwy i taki życiowy. Szkoda, że jest to smutna prawda, która pokazuje, że nawet jeśli będziemy się starać i tak wszystko może się rozpaść. Panie i panowie: Linkin Park - In the end

I tried so hard
And got so far
But in the end
It doesn't even matter
I had to fall
To lose it all
But in the end
It doesn't even matter