WFRP: Sullasara's Spells of Unrivalled Utility

Jeśli jeszcze dodać do tego magię prostą i powszechną oraz plugawe czarnoksięstwo Chaosu, szybko okazuje się, że to bogactwo i różnorodność mają swoją cenę – każda z magicznych Tradycji opisanych w podręczniku podstawowym dostała zaledwie po kilka czarów. W efekcie magowie poszczególnych Kolegiów muszą siłą rzeczy dysponować bardzo podobnymi zestawami znanych zaklęć. I nawet pomimo faktu, że wzbogacać je będą zaklęcia magii prostej i powszechnej, gracze szybko przyswoją sobie repertuar magicznych inkantacji dostępnych absolwentom Kolegiów należących do poszczególnych specjalizacji.

Jego rozbudowanie było, rzecz jasna, tylko kwestią czasu, a dość szybko w planach wydawniczych firmy Cubicle 7 pojawił się osobny dodatek poświęcony magii i jej użytkownikom. Zatytułowany Winds of Magic, do sprzedaży trafił w sierpniu 2023 roku, ale jeszcze przed jego premierą użytkownicy czwartej edycji WFRP dostali mniejsze suplementy traktujące o rozmaitych odmianach mistycznych sztuk. Jednym z nich był przybliżany już na łamach Poltergeista dodatek Blood and Bramble poświęcony guślarstwu i czarownictwu, innym – opublikowany w połowie 2021 roku podręcznik Sullasara's Spells of Unrivalled Utility. Na dobrą sprawę określanie tej pozycji mianem podręcznika to spora przesada – mimo że zawierający ją plik nominalnie liczy dwadzieścia siedem stron, to po jednej trzeba odjąć na okładkę i stronę tytułową, a dwie – na reklamy innych podręczników z wydawnictwa Cubicle 7, ale i z pozostałej objętości zdecydowaną większość stanowi powtórzenie opisów zamieszczonych tu zaklęć w formie kart do wycięcia. Podobne rozwiązanie znamy już z Blood and Bramble, i choć z jednej strony oceniam je pozytywnie, to z drugiej – plik nie ma wersji przyjaznej drukarkom, więc barwne oznaczenia na kartach czy grafiki na marginesach stron wydają się niepotrzebnym zbytkiem.

Suplement otwiera krótka Przedmowa (Foreword), w której poznajemy tło tej publikacji – ma to być artefakt ze świata gry, traktat sporządzony w czasach Teclisa przez elfią czarodziejkę, tytułową Sullasarę, która przekazuje ograniczonym ludzkim magom wybór użytkowych zaklęć dla studentów poszczególnych Kolegiów. Jak słusznie zauważa, większość czarów praktykowanych przez Imperialnych czarodziejów to zaklęcia służące do walki – jako że Kolegia pierwotnie powstały, by wspierać wojenny wysiłek Imperium, jest to zupełnie zrozumiałe, ale mistyczne sztuki mogą znaleźć zastosowanie także daleko od pól bitewnych.

Sercem dodatku jest osiem stron zawierających opisy zaklęć dla każdego z ośmiu magicznych Kolegiów – dostają one po trzy czary każde, poza Tradycją Zwierząt, która otrzymuje ich cztery. Jest to spowodowane ich niewielką objętością; każda z Tradycji dostaje bowiem jedną stronę tekstu. Wypada pochwalić różnorodność inkantacji przedstawionych na tych ośmiu stronach – zaklęcia dobrze wpisują się w specyfikę poszczególnych Kolegiów, a równocześnie są proste i użyteczne. Ich poziom tylko w jednym przypadku przekracza 5, a w znakomitej większości jest dużo niższy. Mimo że w założeniu mają być one sztuczkami pomocnymi w codziennym życiu, sprytni i kreatywni użytkownicy magii bez trudu znajdą sposoby pozwalające zastosować je ofensywnie. Dla przykładu podmuch wiatru mający napędzać statki można wykorzystać do powalenia przeciwników, a czar pozwalający błyskawicznie ugotować posiłek da się użyć do równie szybkiego podgrzania elementów wyposażenia wroga – lub nawet skierować bezpośrednio przeciw niemu.

Dodatkowym plusem są towarzyszące opisom zaklęć komentarze elfiej czarodziejki, z których wyziera wyraźne lekceważenie (by nie powiedzieć: pogarda) dla ludzkich magów i całej rasy ludzi jako takich, których Sullasara postrzega jako tępych i ograniczonych prostaków.

Dwie kwestie, niestety, muszę ocenić w tym podręczniku niezbyt pochlebnie – jego oprawę graficzną i korektę. Ilustracje, jakie w nim znajdziemy, to bez wyjątku miniaturki przedrukowane z systemowej podstawki – sylwetki magów z poszczególnych Kolegiów czy zapchajdziury w rodzaju obowiązkowych czaszek. Nie jest to może nic, co można stawiać jako jednoznaczny zarzut, ale choćby we wzmiankowanym wcześniej Blood and Bramble mieliśmy nowe grafiki, nie wspominając nawet o przygodach jak Hell Rides to Hallt albo If Looks Could Kill czy opisie goblińskiego plemienia w The Cluster Eye Tribe. Dlatego pod tym względem Zaklęcia Sullasary wyraźnie mnie rozczarowały.

Jeśli zaś chodzi o korektę tekstu – we fragmencie otwierającym listy czarów możemy przeczytać, że dostaniemy po osiem zaklęć dla każdej Tradycji (eight lists of eight spells) choć faktycznie jest ich dużo mniej, zresztą nawet na grafice zdobiącej okładkę znajdziemy błędnie zapisany tytuł dodatku. Nie są to może poważne kwestie, i same w sobie nie obniżają one zauważalnie oceny suplementu, ale równocześnie zmuszają do zastanawiania się, czy podobne potknięcia nie znalazły się także w innych miejscach – a skoro mówimy o tekście w głównej mierze mechanicznym, jedna literówka może drastycznie zmienić użyteczność zaklęcia, jeśli błędnie zapisano trudność jego rzucenia lub czas trwania.

Niezależnie od tego, Sullasara's Spells of Unrivalled Utility pozostaje pozycją, która powinna zainteresować większość użytkowników czwartej edycji Warhammera Fantasy Roleplay. Graczom kierującym postaciami magów da nowe narzędzia, Mistrzom Gry pozwoli rozbudować katalog opcji dostępnych BN-om i poszerzyć punkt odniesienia przy tworzeniu własnych zaklęć.

Choć na razie nie słychać zapowiedzi wydania tej pozycji po polsku, to mam nadzieję, że możliwie szybko znajdzie się ona w kalendarzu publikacji Copernicus Corporation. Na marginesie warto także zaznaczyć, że ten suplement, dotychczas dostępny jedynie w wersji elektronicznej, ma wejść w skład antologii Reikland Miscellanea, która ukaże się także drukiem. Przypomina to nieco sytuację z przygodami z serii Ubersreik Adventures, które pierwotnie wydano tylko jako pdf-y, a dopiero pod naciskiem fanów firma Cubicle 7 zdecydowała się na ich publikację drukiem w jednym zbiorczym tomie. Przekonamy się, czy z czasem podobny zabieg spotka także inne mini-dodatki, jak choćby wspomniane pojedyncze scenariusze czy mikro-bestiariusze.

Dziękujemy wydawnictwu Cubicle 7 za udostępnienie podręcznika do recenzji.