Hasser urodził się dwadzieścia osiem lat temu w Altdorfskich ogrodach Morra. Jego matka, przedstawicielka najuboższej warstwy społeczeństwa, ciężko zachorowała podczas ciąży i poddała się śmierci zanim zdołała wydać na świat swego potomka. Kapłan Morra, który przyjął ciało, ku swojemu zaskoczeniu stwierdził, że dziecko żyje i wydobył je z zimnego ciała matki. Krzyk nowonarodzonego był niezwykłym dźwiękiem w królestwie śmierci, dlatego kapłan uznał to za dobry omen i postanowił zaopiekować się małym chłopcem jak własnym. Niestety, dwa dni później, trumna zawierająca ciało niezwykle otyłego rajcy miejskiego zsunęła się na nogę sługi bożego, a w ranę wdała się gangrena. Dwutygodniowy Ulf znów został sierotą, tym razem na dłużej.
Większość swojej młodości chłopak spędził w sierocińcu u Shallyanek, gdzie sprawiał nieustanne kłopoty wychowawcze, przyprawiając swoją siostrę-opiekunkę o przedwczesną siwiznę. Gdy miał dwanaście wiosen sam zaczął na siebie zarabiać drobnymi kradzieżami i wygrywaniem brawurowych zakładów. W jednym z nich, wartym całe sześć pensów, wspiął się na wieżę świątyni Sigmara podczas bicia dzwonów, co przypłacił dniem w dybach i lekką głuchotą. Chłopak zasłynął w okolicy, zdawał się bowiem nie bać niczego, a ludzie opowiadali historie o błogosławieństwie jakie rozciąga nad nim sam Morr, który poprzez ręce swego kapłana przyjął go na ten świat. Nadszedł w końcu dzień, w którym to dziwne dziedzictwo upomniało się o niego- pewien przesądny kapłan boga śmierci, usłyszawszy o tych rewelacjach, zgłosił się po młodego Ulfa, chcąc wziąć go na nauki. Liczył, że uda się utemperować młodzieńca, któremu jednak surowe reguły zakonu nie były w smak. Po dwóch tygodniach Hasser wyleciał z hukiem ze studiów, nie mogąc opanować zawiłości trudnej sztuki czytania i pisania. Wyniósł stamtąd jednak o wiele więcej niż chcieli przekazać jego nauczyciele...
Pierwszy przyszedł mag, nie przedstawił się z imienia i nazwiska. Powiedział, że płaci srebrzaka za dobre, świeże ciało. Ulf nie mógł przepuścić takiej okazji. Wkrótce młodzieńcem zainteresowali się ludzie z półświatka, prosząc go o drobne przysługi, odzyskanie rodzinnych pamiątek pochowanych wraz z bliskimi, szkielety do klas medycznych, palce lub inne części ciała sławnych obywateli... Nie interesowało go po co komu ludzkie szczątki- wychodził z założenia, że dobrze, że się komuś przydają zamiast gnić w ziemi. Przynajmniej tak sobie powtarzał. W głębi duszy bowiem, szczególnie od dnia, kiedy podczas roboty, przelatujący nisko w świetle księżyca kruk narobił na połę jego płaszcza, zrobił się przesądny i bogobojny. Obiecał solennie, że połowę pieniędzy z każdego zlecenia przekaże na świątynię Morra. Taki układ daje mu spokój sumienia i swoistą satysfakcję z wykonywanego zawodu.
Hasser, fachowiec w każdym calu, przez lata pracy w Altdorfie, zaczął być zanadto znany, co w jego profesji nie jest zbyt wskazane. Dlatego wziął łopatę i garść pensów, które udało mu się odłożyć i wyruszył na południe, licząc, że kiedyś wróci do stolicy wspomóc groszem wymagającą konserwacji wielką świątynię Morra. Zatrzymał się w Ubersreik, gdzie szybko nawiązał odpowiednie kontakty.
Tak, Ulf to niewątpliwie typ spod ciemnej gwiazdy. I pomyśleć, że gdy mówi: "ziemia kryje nieprzebrane skarby, które tylko czekają na odkrycie", większość ludzi myśli, że z profesji jest poszukiwaczem złota...
Ulf Hasser
PORYWACZ ZWŁOK
Umiejętności: plotkowanie, targowanie, powożenie, przeszukiwanie, sekretne znaki (złodziei), skradanie się, spostrzegawczość, wspinaczka, wiedza (Imperium), znajomość języka (staroświatowy), szczęście
Zdolności: chodu!, łotrzyk, odporność psychiczna, odporność na choroby, twardziel (*), odporność na trucizny
Wyposażenie: płaszcz z kapturem, duży worek, lina, łopata, sztylet, symbol kruka zawieszony na rzemieniu na szyi, niewielkie ilości pieniędzy
WFRP 3:
