Zacznijmy od powodów. Człowiek jeśli może, robi to co lubi. Jakoś tak wyszło, że lubię filmy i erpegi. Skoro erpegi, to i częściowo konwenty im poświęcone. Cóż więc może być lepszego niż warsztaty filmowe na konwencie? :) Ale, przejdźmy do sedna.
Stres jest duży. Film warsztatowy, realizowany podczas konwentu, ma dwojaką naturę. Po pierwsze, jest świetną zabawą i okazją do spotkania mnóstwa ludzi którzy chcą bawić się razem z nami. Nadal pozostaje jednak tworem filmowym, który chciałbyś zrobić jak najlepiej. Obiektywnie patrząc, nie ma na ziemi chyba gorszego miejsca do kręcenia filmu niż kon...
Trochę sentymentalnie, trochę z przymrużeniem oka. Opowiadanko-aluzja dla moich znajomych - rozjeżdżamy się właśnie na studia. Wiecie, po raz pierwszy ;)
Karczma powoli pustoszała. Strudzeni ciężką pracą i ciężkim napitkiem chłopi wybyli już dawno by dotoczyć się do swoich chałup i paść na cuchnące sienniki, aby towarzyszyć umęczonym żonom w niespokojnym śnie. Jednak nie wszyscy goście opuścili jeszcze przybytek „Pod jabłoniami”. Nieopodal kamiennego kominka, przy starej i szerokiej ławie zebrała się kilkuosobowa grupa wędrowców. Siedzieli nieruchomo, wpatrzeni w skaczące ogn...
Proszę, jak bardzo można się zdziwić prawie miesiąc po konwencie. Oto fotka która jak mniemałem, nie powstała. A jednak - Silencer, za to hasło masz u mnie browar ;) Oto moja nowa ulubiona moja fotka:
http://konwenty.polter.pl/Wszystko-czego-potrzeba-do-szczescia-p7407
( Szpiegowska fotka funkcjonariuszy, którzy odwiedzili plan zdjęciowy )
No więc, po kolei - niedzielne zdjęcia szczęśliwie się odbyły. Była trumna, były wieńce, był krzyż, był ksiądz i łącznie ponad 15 osób na planie. Wielkie dzięki dla znajomych, którzy wspomagają nas w tych dziwnych działaniach.
Ale... nie mogło obyć się bez komedii, w końcu nie na darmo mieszkamy w IV RP, prawda?
Scena pogrzebu była dość efektowna, szczególnie ze względu na akcesorium na planie. Tuzin osób w garniturach, zebranych wokół trumny na wzgórzu za osiedlem mieszkalnym robi jakieś wrażenie.
Pominę milczeniem oko...
Wyrywkowe notki z dziennika który prowadzę równolegle z pracą nad nowym filmem. Bywa ciekawie, bywa strasznie, bywa nudno. Sami zobaczcie. (Obok kadr z filmu)
Poniedziałek
Wizyta w zakładzie wyrobu trumien. Przyjmuje nas siwy mięśniak z zaciętym wyrazem twarzy i petem wciśniętym w usta. Reaguje tak, jakby codziennie przychodzili do niego ludzie i prosili o wypożyczenie trumny do niezależnego, amatorskiego filmu. Niestety, nic nie możemy ustalić ponieważ właścicielem zakładu jest jego syn, którego aktualnie nie ma. No, ale cóż – jesteśmy na dobrej drodze. Siwy facet na odchodne pyta, cz...
