Miałem ostatnio dość nieprzyjemną sytuację na sesji. Eksperymentalnie pozwoliliśmy nowemu graczowi dołączyć do drużyny. Wszystko szło całkiem nieźle aż do momentu, kiedy nowicjuszowi włączyła się głupawka. Rzucił jakimś żartem, podem zadeklarował coś debilnego i cały nastrój poszedł się paść. Przerwałem sesję na kilka minut i spróbowałem dogadać się z tym graczem, ale obracał wszystko w żart. Sesję skończyliśmy bez dalszych wybryków, ale wszyscy siedzieli jak na szpilkach. Po sesji kumpel stwierdził, że wyglądałem, jakbym miał za chwilę eksplodować - i on by chyba na moim miejscu wywalił tego...
Stało się. Wykończyłem swoją drużynę w bardzo widowiskowy sposób – eksplozją. Po moim ostatnim wpisie dogadałem się z graczami, że zmienimy nieco styl kampanii i będę większą uwagę zwracał na konsekwencje ich działań. Wyniki rzutów będą mieć znaczenie, seria błędów może wykończyć postać oraz oczywiście – nie będę ich ratował oszukując w rzutach (nie robiłem tego do tej pory, ale zdarzało się – o czym pisałem wcześniej – łagodzić konsekwencje). No i stało się: zamiast działać ostrożnie, zadziałali żywiołowo, zignorowali ostrzeżenia BNów, nie przemyśleli swojego planu a k...
Nie wiem jak to się dzieje, ale moi dzielni gracze mają niesamowity talent do pakowania się w kłopoty. Nie jest to jednak świadome (np. granie w stylu proponowanym w „Interaktywnych narzędziach” Chrisa Kubasika), ale właśnie podejmowanie błędnych decyzji, przecenianie swoich sił, przesadna ufność bohaterom niezależnym czy nawet pech na kościach. Normalnie nie narzekam na lawinowe generowanie problemów – wręcz przeciwnie, daje to sesjom niesamowitego kopa, ale teraz, kiedy w grupie zabrakło jednego z najbardziej aktywnych graczy (na jego życzenie), akcja zwolniła. Dodatk...
Na jednej z ostatnich (na swój sposób ostatniej) sesji po raz pierwszy spotkałem się z hasłem „To ja już nie gram”. Prowadziłem fantasy u kumpla, który jest dość mocno zaangażowany w sesje, ale przy tym to zapalony powergamer, lubiący kiedy wszystko mu się udaje. Zwykle nie stanowi to problemu – aktywność podczas gry jest zdecydowanie więcej warta, niż kilka minut narzekania na wysokie poziomy trudności, mocnych przeciwników albo zbyt mało zasobny skarbiec (rzecz jasna zdaniem większości grupy wszystko jest okej).
Na wspomnianej sesji, podczas skradania się do obozowiska wro...
Przez blogosferę przewinęła się ostatnio - przy okazji 46 edycji Karnawału Blogowego - dyskusja na temat tego, jak wiele systemów jest potrzebnych erpegowcowi do szczęścia. O ile odpowiedź na to pytanie jest banalna (i od razu wiadomo, że choć każdy może mieć inne zdanie na ten temat, wszyscy będą mieć rację), o tyle już jej umotywowanie było o wiele ciekawsze. Zainteresowało mnie zwłaszcza przekonanie, że warto mieć po jednym systemie dla każdej konwencji, (SF, cyberpunk, fantasy, horror, itd.), bo mam wrażenie, że wydawcy prześcigają się by publikować gry o jak najmocniej zawężonej.
Weźmy na...
