Blog

Faza grupowa za nami, pora więc na moje małe podsumowanie wrażeń.  Grupa A  Najsłabsza grupa mistrzostw. I niestety w tej najsłabszej grupie Polska zajęła ostatnie miejsce grając przez jeden mecz przyzwoicie i przez dwa bardzo nierówno ze wskazaniem na słabo. Osobiście czuję się zawiedziony postawą polskich piłkarzy. Pomijam "poodpadnięciowe" przepychanki o bilety dla rodzin i premie. Rozczarowali mnie brakiem woli walki na boisku.  Taktykę "długa piła na Lewego" pominę milczeniem.  Co cieszy? Odpadnięcie ruskich. Od razu lepiej się poczułem...

No i stało się, Irlandczycy odpadli z zeroma punktami, ale grali tak, jak powinni byli grać nasi - do końca, z zaangażowaniem i bez odpuszczania. Szkoda mi też Chorwatów, bowiem ich odpadnięcie oznacza, że z dzisiaj grajacej grupy wyszły dwa nudne zespoły. Włosi nudną grę mają wbudowaną w serca, natomiast hiszpański football tysiąca podań, jest jak sos tysiąca wysp. Niby smaczny, a rzygać się chce.

Chciałem podziękować panu Szpakowskiemu za kolejny mecz, którego oglądanie obrzydza mi jego komentarz i powiedzieć, iż następne mecze komentowane przez pana Sz. oglądać zamierzam w zagranicznych stacjach. Wcześniej w meczu Irlandia - Hiszpania miałem dosyć "fapfapowania" się na temat gry Hiszpanów, ale to, co ten pan odstawiał dzisiaj przekroczyło granice mojej cierpliwości. Mecz z wyciszonym dzwiękiem ogląda się trochę dziwnie, ale da się przywyknąć.

Część druga muzyki wojny secesyjnej, tym razem poświęcony utworom irlandzkich żołnierzy walczących dla Unii. A w bonusie krótki rys historii 69th New York Militia od 1860 do 1865 - prawdopodobnie najbardziej znanego irlandzkiego oddziału biorącego udział w wojnie secesyjnej (jeśli kogoś nie interesuje część historyczna zachęcam do przewinięcia w dół do linków z utworami). Pierwszym ważnym wydarzeniem w omawianym okresie, w którym brał udział 69 Regiment był skandal do którego doszło podczas wizyty Księcia Walii w Stanach Zjednoczonych w 1860 roku. Dowódca regimentu, Michael Corcoran, odmówił...

Jak część z Was pamięta (chociażby z mojego raportu o dwóch krótkich planszówkowych rozgrywkach) jestem miłośnikiem gier planszowych w realiach wojny secesyjnej. Dziś nie będzie bezpośrednio o samych planszówkach, ale nadal zostajemy w tematach okołożetonoprzesuwaczowych.Jako, że bardzo lubię, gdy w trakcie gry w tle przygrywa muzyka z epoki (którą uwielbiam także w sytuacjach poza planszówkowych), mam dla Was cztery polecanki muzyczne. Miłego słuchania. Battle Cry of FreedomAbsolutny klasyk wojny secesyjnej, choć bodajże Noah Andre Trudeau przytacza...

LINK

Link

Wielka szkoda, że nasza reprezentacja tak spartaczyła drugą połowę. Po pierwszej byłem pełen ostrożnego optymizmu, bo wyglądało, że wreszcie w polskim futbolu pojawiła się nowa jakość. Niestety, to, co działo się po przerwie przypomniało mi, czemu generalnie nie oglądam nieturniejowych meczy Polaków. Chaos, brak sensownej gry, bezradność i brak walki sprawiły, iż to ostatecznie Grecy byli bliżej zwycięstwa. Słowa uznania dla Tytonia za wybronienie karnego i "karny kop w zad" dla naszej drużyny. Tak, żalę się, bo jest mi źle. Miało być jak nigdy, a póki co jest jak zawsze.

Ponieważ w temacie o "przesypianiu się penisododatnich z waginoujemną osobą czarującą" Eva zmartwiła się, że jej nie lubię, postanowiłem zadedykować Jej piosenkę. :* Linkuś :* A dla wszystkich pozostałych osób które tu zajrzą mam linko-prezent z okazji Dnia Dziecka Miłego słuchania.

Chciałbym Państwu przedstawić mechanikę, którą wykorzystam w moim systemie, który nigdy nie powstanie. Prelekcja miała miejsce w czasie Sigmaiotiakonu. Prelegentami jest trójka współautorów tego systemu. Zapraszam! Prelekcja PS. Uwaga, hejterów będę kasował.