Szkoła, jaka jest taka jest i szkoda nawet o niej wspominać. Jedyne, co mnie w niej męczy, bo na resztę jakoś przymykam oczy, to niemożność zakończenia tego tematu i nierozmawiania o nim. Jak fatum nie można się go pozbyć i ciągnie się zarówno za mną, jak i otoczeniem. Zawsze jest, coś co nie daje spokoju. Mimo mojego, wydawałoby się, dość zdrowego podejścia do tematu. Może dlatego, że jestem już nią zmęczony i czuję, że ‘jeszcze trochę’ i już koniec, a może dlatego, że spłyca ona rzeczywistość i jakby odrzuca na dalszy plan rzeczy ważne, żądając całkowitej uwagi. No bo jak m...
