Blog - sesje

Od dawna uważałem, że feedback po sesji jest czymś ważnym. Wychodziłem z założenia, że zawsze można coś poprawić, a zarazem uznawałem, iż jest to wskazane. Czytając wpis Karczmarza o 100 notce, wywiązała się między nami mała rozmowa. Uznałem, że warto powiedzieć kilka słów na temat dyskusji po sesji i tego czy zawsze jest dobrze dawać feedback.        Moje pierwsze sesje pamiętam jak przez mgłę, począwszy od takiej, którą zacząłem słowami „Macie zabić grafa w tym mieście. Nie wiecie, kto wam kazał i dlaczego. Macie po prostu się go pozbyć …”...

    Dawno nie pisałem na blogu, a w ciągu ostatnich miesięcy rozegrałem wiele sesji. Wciąż głównie, jako mistrz gry, jednak ostatnio miałem okazję zagrać sesję u Karczmarza (no, wreszcie się chłopak zebrał do prowadzenia! A, jak było fajnie, to tylko uczestnicy przygody wiedzą), jak również rozegrać kilka sporadycznych sesji u WekTa (w jego kolorowej autorce, gdzie żywioły odgrywają znaczącą rolę w świecie, tak bardzo baśniowo!). Jednak, o czym chciałem dziś napisać i jakimi refleksjami chciałem się z wami podzielić? Otóż chciałem przedstawić błędy, jakie zdarza mi się popełnić...

Dobry wszystkim!   Dzisiaj notka bardzo krótka i właściwie informacyjna. Nie wiem czy jesteście obeznani z projektem, jednak ja wcześniej z nim się nie spotkałem. Z Lone Wolf Development miałem do czynienia  pierwszy raz lata temu. Od dawna korzystam z ich narzędzia do przygotowywania list armii do gier bitewnych. Muszę przyznać, że jest to najlepszy dostępny program na rynku. Nowy projekt Lone Wolf dotyczy oprogramowania dzięki któremu możemy zapisywać informacje dotyczące kampanii / sesji. Narzędzie to wydaje się o tyle ciekawe, że pozwala na tworzenie siatek / zapisywa...

Ostrzeżenie przed czytaniem: sporo sentymentów, trochę pomysłów do RPG, trochę przynudzania :) Początek wyjątkowej historii Było to 6 lat temu. Trochę czasu minęło. Wtedy każdy z naszej starej ekipy miał więcej czasu, studia, dorywcze prace itd. Wspólnie przemierzaliśmy krainy Starego Świata. Co ciekawe mimo, że nasza stała grupa liczyła 5 osób, to przez cały rok grania graliśmy jedynie (aż?) we trzech – ja jako mistrz gry, Karczmarz, jako Hagar Bolanirson, Lelek jako Gotfryd. Była to wyjątkowa historia. Zapadła nam głęboko w pamięć, lecz się skończyła ... Tydzień temu wpadłem na sza...

Symbolika, a przygody z nutką Baśni Braci Grimm Wstęp Na wstępie nie będę starał się wyjaśnić, czym jest symbolika. Ilość definicji jest olbrzymia, a znalezienie najbardziej trafnej jest kwestią w pełni indywidualną. Notka ta, zostanie poświęcona mojemu nowemu projektowi. RPGie traktuję, jako czystą zabawę i podchodzę do niej z pewną dozą dystansu. Nie oznacza to oczywiście, że uznaję prowadzenie czy granie, jako coś banalnego. Nie ukrywam natomiast, że wolę pograć w lekką przygodę, która niesie nas z bogatą fabułą, niż przynudzanie poprzez wielogodzinne rozmowy w karczmie. Tylko, dlaczego na...

Dwie drużyny i dwa światy. Tak mogę określić moje granie przez ostatnie kilkadziesiąt miesięcy. Problem o jakim chcę napisać jest na temat bierności graczy. Oczekują momentu, kiedy im się rzuci kawał mięsa i będą dopiero wtedy szukać możliwości konsumpcji. To jest typ graczy z którymi nie potrafię działać. Po takiej sesji czuję się wypruty i wymęczony. Ciągłe oczekiwanie akcji ze strony mistrza gry. Wprowadzania coraz to nowszych motywów na tacy. Oj! Nawet taki bierny gracz nie pomyśli sobie ,,Co by tutaj zrobić, aby wzbogacić grę … ‘’. Po takim krótkim wstępie chciałbym zas...

Wczoraj prowadziłem kampanię, a właściwie pragnąłem ją skończyć. Kampanię, najdłuższą w swoim życiu. Koło roku grania każdego tygodnia w Warhammera i wędrowania poprzez Sylvanskie tereny. Czuję, iż zawiodłem graczy. Od prawie samego początku pałali olbrzymim zapałem i energia do gry. Udało mi się nawet wykrzesać wiele razy z nich euforię, gniew, i wiele innych emocji. Mimo to nastąpiła długa przerwa spowodowana moim wyjazdem. W efekcie czego pamięć, oraz to co się działo w przygodzie, przygasło. Gracze pozapominali swoje motywy, ja jako MG także straciłem swoją energię. Kiedy to znowu usiedliś...