Praktycznie tydzień zajęło mi strawienie trzeciej części Bayformers. O ile pierwszą częścią byłem zachwycony, to najnowsza produkcja (nazwanie jej "dziełem" byłoby daleko idącym nadużyciem ironii) okazała się masakrą na miarę pierwszych scen z oryginalnego animowanego filmu z lat osiemdziesiątych. I broń Teorio Strun, nie chodzi tu o dramatyzm, a raczej o to, co zrobiły Decpeticony z Autobotami.
To, co zobaczyłem w kinie oscylowało w okolicach Jądra Ziemi. Psia kupa nie stanie się smaczniejsza, jeśli polejemy ją czekoladą, posypiemy wiórkami i nadziejemy na patyk, a do tego damy klamerkę na n...
