Długi Weekend spędziłem tradycyjnie, u naszych sąsiadów. Tym razem trafiło na braci Czechów, a konkretnie Prażan. Przepraszam za małą obsuwę, ale mój organizm musiał dojść do siebie po nurkowaniu w odmętach czeskiej kuchni. A musicie wiedzieć, że nie byle jakie okazy można z tych odmętów wyłowić! Niemal tydzień pałaszowałem gulasze (mniej paprykowe niż węgierskie, więcej cebulowe), utopence (marynowane w occie serdelki), marynowane i smażone sery, cynamonowe trdelniki, pieczone kaczusie (rozkosznie wylegujące się na łożu z kapusty) i praskie szyneczki, knedl...
Wyprawa do braci Kozaków zagwarantowała masę wrażeń, zarówno wizualno-estetycznych (z jednej strony Opera i katedra Ormian, z drugiej – informacja o przyjęciu hymnu reprezentacji Polski), sentymentalnych, ale również – a może przede wszystkim - kulinarnych. „Sało”, czyli marynowana w ziołach słonina, słonina w czekoladzie (sic!), świńskie ryjki, pszeniczne piwa, wódki smakowe i nalewki (chrzanówka!), wareniki, barszcz ukraiński (jakże różny od „naszego” ukraińskiego), lwowski chleb. Jadłem tam również solian...
Wróciłem właśnie z Ukrainy, gdzie wyjechałem z kilkoma znajomymi rusyfikatorami i filologami ukraińskimi. Ekipa zacna, Lwów przepiękny, wrażeń moc i multum, zatem postanowiłem w kilku słowach się nimi podzielić. Knajpy Sercem Lwowa są lokale-puby, gdzie można napić się w porządnego, pszenicznego piwa (Biłe, Biłyj Lew, Obołoń) w cenie 4-5 zł. Jednocześnie, co stanowi niezły kontrast z naszymi mordowniami, można tam zamówić masę rzeczy do jedzenia. Ale najważniejsze jest to że praktycznie każda knajpa w której byliśmy miała swój charakterystyczny klimat...
