Blog - Who cares?

Znalazłem, wrzuciłem, bo fajne.

Ta notka da się zawrzeć w jednym zdaniu: Niech ktoś zrobi za mnie zakończenie kampanii... Obrazek jest gratisowy.

Ktoś nie kojarzy tego utworu z Nowej Nadziei? Są dwa wyjścia: 1) Idź do kąta, przemyśleć to co robisz. 2) Smaruj na YT i szukaj (zalecane). Tak czy inaczej, w tej raczej luźnej, notce chcę zaprezentować wam wersję gitarową tej melodyjki: http://www.youtube.com/watch?v=2Rgu-R-Ujdw&feature=related (co nie zmienia faktu, że oryginał jest najlepszy)

Przyznam się: do Jade szedłem z pewnym niepokojem. Jednak sama gospodyni od samego progu okazała się naprawdę miłą i wesołą rozmówczynią. Nie rozpisując się zbytnio: cieszę się, że wybrałem się na to spotkanie. Poznałem naprawdę fajnych ludzi, którzy nie patrzyli się na mnie dziwnym wzrokiem i wypiłem dobrej herbaty. Planowałem wyjść koło 19, zasiedziałem się do 23 i pewnie siedziałbym tam do bladego świtu, gdyby Rag i Scobin nie jechali w tym samym kierunku ;) I powiem szczerze, czekam na następne zaproszenie do Jade's Lair. W notkę wkradł mi się błąd. Nie M.S. a Scobin, oczywiście. Głów...

I druga notka w nieco westernowym klimacie. Z opcją porównania dwóch wersji tego samego utworu ;) Wersja z 1966: http://www.youtube.com/watch?v=1hYV-JSjpyU&feature=related Wersja z 2001: http://www.youtube.com/watch?v=4aniv65Mw8I&feature=related

Mam nadzieję, że przypadnie do gustu ten "klasyczny" kawałek ;) http://www.youtube.com/watch?v=CvKtsqCwHxc&NR=1

Trzeba przyznać, że dawno nie było tak wspaniałego zgrania w czasie, między Gwiazdką, a zwałami śniegu za oknem. Zwłaszcza w stołecznym grodzie. I ma być coraz śnieżniej. No temat śniegu załatwiony. Teraz Gwiazdka. Nie będę tu truł o tym, jak to wielkie koncerny od lat brutalnie zarzynają świątecznego ducha (w tym roku uderzyło mnie to przy okazji kupna książki Pratchetta, w połowie listopada), jak zbliżająca się objawia sie reklamami coli, czy innymi takimi pierdołami. W tym roku patrzę optymistycznie. Pierwsza Gwiazdka, jako studenta(oby nie ostatnia), z Bieczadów przyjeżdża ojciec and la...

... z przytupem. Pierwsza notka na blogu, ociekająca dowcipnymi uwagami, przeładowana ironią i wszystkim tym co sprawia, że notka jest fajna. A tu lipa. Wszystkie nadzieje, marzenia i ambicje... Dobra, bez przesady. Wszystkie plany przekreśliło coś, co zwykło się określać grypą. NIe mogę oddychać przez zatkany nos, a kaszląc wzbudzam w domownikach odczucie, że generał Grievous wpadł z wizytą. Czyli jest CDD*. Miało być z przytupem. Tych, którzy się na przytup nastawili wcale nie przepraszam. Ale mam nadzieję, że jeszcze wykombinuję coś fajnego. *CDD- Całkowicie Do Dupy.