Blog - RPG

Jakiś miesiąc temu odbiło mi i założyłem klub fantastyki w mojej byłej szkole. Raz w tygodniu spotykamy się by pograć lub porozmawiać (to drugie na razie w planach, bo takie wzięcie ma granie). Patrze na listę uczestników i widzę 17 nazwisk. Cztery ekipy grające w przedziale wiekowym od 12 do 18 lat. Żadnego starego wyjadacza, same świeżaki. Uważam, że całkiem sporo nas jak na młodą inicjatywę (jutro piąte spotkanie). W co gramy:  Gimnazjaliści u Chomika - dedeki w sztampowym wydaniu. Nic ambitnego, ale w końcu gracze chcą właśnie takiej rozgrywki. Gildia graczy - licealiści graj...

Środa Przyjazd do Stolicy, zakwaterowanie, karaoke i Tekken, oraz Ninja Assasyn (przezwany Sagą Brudu lub Władcą Brudu). Czwartek Rano - Naleśniki robione za pomocą widelca, Tekken, Centrum Nauki Kopernik. Popołudniu - Kebab i przekonywanie się do PMM. Wieczór - Wyścig z czasem, kolejka, akredytacja, miód pitny, przygotowywanie sesji na PMM. Piątek Pamiętam, że brałem udział w PMM i rozmawialiśmy z Zedem. Sobota Znowu naleśniki robione widelcem, karaoke, Tekken, prelka Darkena "RPG is Dead", rozmowa o Anima Prime, prelka Bothariego "Niech żyje bal", szukanie żarcia,...

Na szybko przed snem.  Od mniej więcej połowy mojego erpegowego życia (4-5 lat) pracuje nad jakąś autorką. Zawsze jakąś mam, niekiedy nawet kilka. Kilka zostało skończonych (bezpiecznie siedzą w szufladzie), a większość została porzucona. Powód - brak tego czegoś. Nie do końca umiem zdefiniować to COŚ. Szukając inspiracji przeczytałem olbrzymią ilość settingów, mechanik czy pełnych systemów. Nigdy nie trafiłem dwukrotnie na tą samą rzecz co by łączyła je wszystkie. Każdy jest inny, każdy ma inną mocną stronę.  Kieruje więc do Was pytanie - W czym siedzi siła udanych erpegów i...

Na prośbę kbender'a oto i przykłady wraz z wypełnioną (najbrzydszą) kartą postaci. Afermax musi przelecieć przez Przełęcz Śnieżną. Normalnie lot nie stanowiłby dla niego problemu, jednak ma na karku łowców smoków, a przed sobą śnieżyce. Mistrz gry zarządza, że będzie potrzebny test o trudności 9. Gracz zaczyna konstrukcje testu. Najpierw wybiera aspekt Wola życia ponieważ chce przeżyć i przelecieć w jak najlepszym stanie. Dodaje dwie kości do puli. Wybór umiejętności jest oczywisty – Sprawność. Kolejna kość do puli. Zamysł jest jednak trudniejszym wyborem. Afe...

Właściwie nie wiem czy to co nazywam Soul9, jest nim nadal. Zacznijmy od początku. Mniej więcej pół roku temu poprosiłem Ninetoungues'a o materiały do jego autorskiej mechaniki, na której miało pójść Infusion. Jej szkic można zobaczyć jeszcze na stronie tego systemu. Wracając jednak do tematu, dostałem je. Z przerażeniem w sercu i płomieniem twórczości zobaczyłem, że większość z tych materiałów pochodzi z jeszcze wcześniejszej wersji nazywanej Soul6. Jedyne co naprawdę miałem to kartę postaci po angielsku i krótki opis działania na stronie. I tak...

Niedawno wróciłem z obozu RPG/LARP by ORION. Nie będę opisywał stricte obozu, a to co się zmieniło przez niego w moim erpegowaniu oraz w Soul9. A zmiany są duże, poważne i dogłębne. Bez owijania w bawełnę, zaczynajmy. Jechałem tam jako straszny gamista i turlacz. Dostałem się na sesje Crystalicum i tu zaczęły się moje zmiany. Moja postać kalb o wyglądzie goldeen retrevera o biszkoptowym futrze robił za gościa nie do trafienia. I zamiast być najpotężniejszą postacią w drużynie, jak zwykle je tworzyłem, zostałem przydatnym elementem do szukania (najwyższa spostrzegawczość w drużynie) o...

Jak wielu z was, i ja dołączam się do Karnawału. 1.Gadanie czy turlanie? Wychowany na dedekach preferuje turlanie. Lubie ten dreszczyk emocji, tą chwile, gdy nie wiadomo czy zdamy test. Jednak w miarę rozwoju erpegowego doszedłem do stanu, ze wiele kwestii wole przegadać, niż przeturlać. Mniej więcej jest 70% turlania, a 30% gadania. 2.Używanie mechaniki czy jej przerabianie i omijanie? Mechanika to jest coś co daje mi możliwość wykazania się. Lubie, gdy jakieś zasady wiążą nam ręce, ponieważ daje to coś, co uważam, za odczucie, że gram. Nie ma znaczenia, czy to mechanika kościana, karc...