Blog - Poznań

Stało się. Porządna seniorita może starać się pozostawiać za sobą tylko trupy, ukrywać twarz w cieniu wielkiego sombrero gdy przejeżdża przez miasto, strzelać zza węgła i zastawiać potrzaski na niedźwiedzie wokół swej hacjendy. Ale to, jak widać nie zawsze skutkuje. Wczoraj, jako, że w Poznaniu było bardzo słonecznie, wybraliśmy się ze znajomymi na rynek, żeby (zobaczyć kilka pojedynków i sprowadzić kilku gringo do parteru) żeby usiąść w cieniu parasola i wypić porządną margerię tudzież przekąsić kilka tortilli. Wszystko to znaleźliśmy w Mexicanie, restauracji w jednej z uliczek wokół rynk...

Lodowisko. Pierwszy raz w życiu mam łyżwy na nogach. Ja: (leżąc plackiem) Dajcie mi kwadrans a będę królową lodowiska. Gdy studiowałam w Poznaniu grudzień ograniczał się do pospiesznie zamykanych semestrów, kucia, wyjazdu do domu, ferii itp. Słowem - nie miałam czasu ani ochoty cieszyć się urokami miasta. Poza knajpianymi, rzecz jasna, bo zawsze ktoś miał urodziny/imieniny. W tym roku grudzień rzecz jasna jest imprezowy. Ale sprawę prezentów przewidująco załatwiłam na początku miesiąca, święta spędzaliśmy w bardzo kameralnym gronie (nawet kota nie można zaliczyć bo spał), mając spokój i luz...

Na Zeylanda w pobliżu WTC jest taki bar, Zapiecek. W kamienicy nad Zapieckiem mieściła sie kiedyś moja firma. Dawno temu, gdy jeszcze nie miałam pojęcia, ze będę pracować w wydawnictwie, wyobrażałam sobie tak stare redakcje dzienników: ciemne korytarze, trzeszczące schody. I tak było: studenci chlejący w pokojach sublokatorskich obok (jeden z nich zasnął w naszym kiblu a potem robił nam sieć), sterty roczników składowanych nawet w kiblu i komputery wspierające się na kurzu. W rurach coś wiecznie guglotało, w zimowe popołudnia robiło się szybko ciemno i w kątach czaiły sie zakurzone stwory. Na...

Gdy tak zachwalam klimaty dolnośląskie, można by pomyśleć, że do Poznania zawlekli mnie siłą i kazali pracować. Otóż nie. Bardzo lubię Poznań. Jest czysty, przestronny i czuję się w nim bezpiecznie. Na tyle, na ile może się czuć bezpiecznie osoba gotowa na pandemię zombiaków i nieustanne ataki demonów (na szczęście mój kot ma umiejętność wyczuwania demonów i rozrywa wszystkie na kawałki). Wracając do Poznania. Były tu dwie knajpy godne uwagi. Pierwsza to Klub u Bazyla Nasz kumpel, Łukasz, ją wyczaił. Bywał tam częściej niż my (polegało na tym, ze korzystając z wolnej chaty lądowaliśmy w łóżku...