Blog - Sport

Od czasu uzyskania jako takiej świadomości medialnej uważałem, że Igrzyska Olimpijskie to zasadniczo nuda. Zdania w gruncie rzeczy nie zmieniam, ale i tak IO Londyn 2012 dla spokoju sumienia trzeba przeprosić. Sport żyje dzięki telewizji. Nie jest (?) winą poszczególnych dyscyplin, że trudno je atrakcyjnie pokazać. Niestety, takie żeglarstwo czy windsurfing – co by daleko nie szukać dyscyplin, w których odnosimy czasem sukcesy – są wybitnie nieekranowe. Zadania wciągnięcia widza nie ułatwia też poszatkowany terminarz, w którym pół rundy boksu sąsiaduje z układem w gimnastyce arty...

Komentarz do obrazka: No chyba ty! Dziś o sprawach istotnie istotnych. Za parę godzin zaczyna się najważniejsza impreza, jaką Polska (tu razem z Ukrainą) zorganizowała w swojej historii. I pewnie nieprędko drugą taką zorganizuje. W ciągu najbliższych 40 lat odbędzie się takich imprez 40. Po 10: Mistrzostw Świata, Mistrzostw Europy, zimowych i letnich olimpiad. Jest jakaś mała szansa, że dostaniemy najmniej medialną z nich, czyli zimowe IO. Do pozostałych stoi spora kolejka i większe szanse na nie mają moje wnuki. Co do osób, których sport z kopaną na czele nie obchodzi: mam nadzieję, że j...

Z dedykacją dla earla, który nie ma dla mnie Was litości i kazał napisać tę notkę, oraz Rafała Cholewy, z którym dzieliłem te emocjonujące chwile. Kolejny niezwykły finał LM za nami. Jeden z tych, które – jak sądzę – fani kopanej bez względu na przynależność klubową, zapamiętają na długo. I to kolejny z udziałem Bayernu, który w LM jest czynnikiem zapewniającym niezwykłe emocje i dramaturgię. Część dla osób, które nie interesują się piłką Nie ma tu nic dla Was. Dziękuję za uwagę, dobrej nocy. Część dla osób, które mają to szczęście interesować się piłką Kibicuję czterem dru...

Hermetycznie i/bo futbolowo. Kończy się piłkarska jesień. Za niecałe cztery godziny ostatni mecz grupowy w Lidze Europejskiej z Twente. Jest jeszcze cień szansy, więc idziemy z Puszonem i Krakonmanem (druhami z Loży Szyderców) do końca wspierać Wisełkę. Od 7 września 2010 roku na stadionie Wisły odbyło się 29 meczów, w tym jeden reprezentacji, na jego otwarcie. Byłem na 26 z nich. Jeśli coś wygrywało z wyprawą na R22, to albo rodzina (jest tylko jedna), albo konwent, czyli w zasadzie też rodzina (bo w Lublinie). Dziś mecz nr 27 (30). Z tej okazji wpis ocalający od zapomnienia te kilkadziesi...

Notka dedykowana: Krakonmanowi (za miejscówkę i nie tylko), Puszonowi, Madi i Funiowi za wspólne oglądanie. Zazwyczaj nie piszę notek, pod którymi można bez wyrzutów sumienia napisać "tl;dr". Tym razem jednak będzie krótko. Ludzi, którzy nie rozumieją się na piłce nożnej, uprasza się o niekomentowanie – będę kasował killjoyów i joykillów. Nie napiszę tu nic odkrywczego. To będzie notka, w której ludzie będący tró Polakami (czytaj: wyznającymi najpopularniejszą religię w kraju) mogą wyładować swój gniew, zawód i wnerwienie na rządy PO (to a propos tego, że pod newsem o trzęsieniu ziemi...

Wpis znów dedykowany wszystkim tró kibicom, którzy dziś nie dali żyć swoim sąsiadom, żonom i kotom Jeśli przypadkiem żyjecie na Marsie, to zerknijcie tutaj i wszystko będzie wiadomo. Jeśli sport Was nie interesujcie, też zerknijcie i zobaczcie, jak wyglądają Polacy z jajami, którzy nie marudzą, tylko robią swoje. Mnie do tego krótkiego wpisiku zmobilizował ten bardzo trafiony komentarz Mariana Kmity. Średniokrótki cytat: Polska to kraj przedziwny. Nie ma drugiego miejsca na ziemi, w którym porażki z masochistycznym upodobaniem celebruje się do granic obłędu, a sukcesy skrywa staranie na dru...

Skończyły się igrzyska. Dopięte na ostatni guzik tak, że aż dusiły. Fajnie, że można już rozpiąć kołnierzyki. Przez ostatnie dwa tygodnie udawało mi się je dość skutecznie bojkotować. Co nie było bardzo trudne ze względu na przewidywalnie słaby start Polaków oraz godziny transmisji (za późno, by się nie kłaść, za wcześnie, by wstawać, chociażby na dzisiejszy finał siatkarzy). Oszczędziło mi to więc nieco rozterek. Poza tym w porze lepszej oglądalności nadawano mecz krykieta (porównywalna długość i komplikacja zasad) Rosja-Gruzja. Złamałem się dwa razy. Pierwszy, gdy szermierze zdobywali sreb...

Lubię paradoksy. Wykluczające się racje. Wybory większego i mniej wielkiego zła. To chyba wynik studiów teatrologicznych i ogólnego zamiłowania do fabuł tragicznych. Lubię to w sztuce, lubię w erpegach. Mam intuicyjne przeczucie, że obserwując i oceniając sytuacje, w których nie ma dobrych wyjść, a jedna i ta sama rzecz, w zależności od perspektywy, wygląda jak kilka różnych, najwięcej dowiadujemy się o sobie. Nie ma to jednak, jak samemu dostać paradoksem po głowie. Wtedy, jak mawiał mój promotor, dobrze jest coś opisać, by spróbować to zrozumieć. Jak widać na okazjonalnym obrazku, za dwa d...