Dzięki dla Rapo za uzupełnienia
Ten wpis początkowo miał być komciem pod blogiem Furiatha, ale trochę się rozrósł, więc puszczam go u siebie.
Na ww. blogu toczy się bardzo fajna dyskusja, jedna z ciekawszych toczących się w necie w ostatnim czasie. Najfajniejsze jest to, że udzielają się kobiety. Wbrew pozorom nie jest to częste, a na dodatek zazwyczaj mężczyźni nie wdają się z nimi w polemikę (to tak z moich i nie tylko moich obserwacji).
Tutaj lecę z nieco innej beczki. We wpisie zainteresowała mnie szczególnie wzmianka
Furiatha o ilustracjach w podręcznikach. Osobiście uważam, że są ogromnie ważne właśnie w procesie decydowania o wyborze postaci. Trochę na zasadzie "o, chętnie bym tym zagrał/a". Fajnie to wyglądało zawsze w
Wampirze – rysunki przedstawicieli klanów mam mocno wryte w pamięć.
Osobiście jestem też zdania, że kultura ikoniczna bardzo mocno wpływa na nas na co dzień. I to, jak w jej ramach pokazuje się kobiety, ma wpływ na to, jak kobiety się postrzega. To zresztą takie zamknięte koło – pokazuje się je tak, jak są postrzegane, więc postrzega się je tak, jak są pokazywane. :) Mniejsza z naukowymi wywodami, bo
Furiath ich nie lubi. :P
Coś dla początkujących
Zrobiłem mały eksperyment. Luźny, bez aspiracji naukowych, po prostu pod rozwagę z drobnym komentarzem.
Otworzyłem
WFRP2ED i zerknąłem na grafy przy profesjach.
60 podstawowych, w tym 12 kobiet:- Banita [kobieta z łukiem]
- Ciura obozowa [paskudna, wygląda jak żywy trup, nóż, blizna na twarzy]
- Cyrkowiec [kobieta z nożami do rzucania]
- Guślarz [to chyba kobieta, zgarbiona starucha]
- Łowca [bojowa strzelczyni z łukiem, jedna moja graczka nią gra]
- Najemnik [kobieta z kuszą]
- Przewoźnik [nieco ładniejsza siostra ciury obozowej, z czymś jak bosak w ręce]
- Sługa [seksowna karczmarka, z mięsiwem i piwskiem trzymanymi w jednej ręce]
- Strażnik dróg [kobieta z pistoletem lub krótką strzelbą na koniu]
- Śmieciarz [paskudna siostra bliźniaczka ciury obozowej]
- Uczeń czarodzieja [skołtuniona kobieta z sierpem i laską, taka dzikuska, typ druidki]
- Złodziej [zamaskowana kobieta ze sztyletem]
Obserwacja 1: Bardzo często [mnie się to zgadza z praktyką] kobiety walczą dystansowo (łuk, kusza, nóż do rzucania, rzadziej broń palna). Archetyp "elfki łuczniczki" albo podstępnej zabójczyni, ew. czarodziejki. Walka twarzą w twarz, siłowa niezbyt pasuje do stereotypu. Powoduje też sporo problemów narracyjnych, ale to temat na osobną notkę.
Obserwacja 2: Mamy więc 7 rysunków podpadających pod seksowną wojowniczkę [wliczam tutaj też bojową czarodziejkę czy złodziejkę-zabójczynię], 3 rysunki paskudnych bab i 1 rysunek "marzenia każdego prawdziwego faceta" [laska podająca żarcie i piwo]. I jest jeszcze Przewoźniczka, która nie jest ani seksowna, ani paskudna. Nijaka na maksa, do tego brzydko ubrana. Żadnej uczonej.
Coś dla zaawansowanych
Przechodzę do zaawansowanych. O ile dobrze liczę, jest ich 53. W tym 6 [tylko!] kobiet:- Bard [mocno androgyniczny, zero biustu, to może być też elf, lutnia w dłoniach]
- Dworzanin [dama w sukni, elegancka, wyniosła]
- Inżynier [Rapo: od całym tym ustrojstwem w które wyposażona jest postać trudno się dopatrzyć zarysu czegokolwiek, ale przyglądając się twarzy uznałem, iż jest to kobieta]
- Kapłan [smutna kapłanka w białej szacie, starsza, chyba od Shallyi]
- Wędrowny czarodziej [płaszcz, szata w magiczne wzory, diadem na rozpuszczonych włosach, magiczne wyładowania wokół rąk, słabo widać twarz]
- Zwiadowca [starsza siostra Łowcy, łuk, kołczan, skradająca się sylwetka, powtykane tu i ówdzie gałęzie]
Dodatkowo Rapo uważa, że Wybraniec boży to też kobieta, ja się nie zgadzam. Wąska talia to za mało.
Obserwacja 1: Wraz z rozwojem postaci można zmienić za 100 PDków płeć. Trudno inaczej wytłumaczyć spadającą obecność kobiet.
Obserwacja 2: A na poważnie – tak na szybko nie podejmuję się wyciągać wniosków poza jednym: twórcy gier fabularnych [a przynajmniej Warhammera] niespecjalnie myślą o kobietach. Skoro i tak pewnie [tak zakładam] przeważającą część odbiorców stanowią mężczyźni, nie ma to marketingowego sensu. Czyli, idąc porównaniem Furiatha, lepiej nie ryzykować dwóch pewnych merców dla jednego niepewnego. Kobieta za kółkiem, klakson, apage!
Coś dla dociekliwych
Na prośbę
Magdy [mojej ukochanej żony, która potrafi grać intrygujących rycerzy i rycerskich intrygantów, punkt repku, brawo] przejrzałem jeszcze resztę podręcznika. Od razu zaznaczę, że imho grafiki w podstawce są dosyć przeciętne [w porównaniu np. z
Królestwami Magii chociażby]. Poza profesjami pozostałych rysunków jest w książce kilkadziesiąt, są zazwyczaj małe, kolorowe, wciśnięte w któryś z rogów strony. Kobiety pojawiają się na znikomej ilości z nich.
Poza profesjami mamy - o ile się nie machnąłem - 60 rysunków (plus jeden czterokadrowy przy umiejętnościach) i okładkę.
Okładka: 1 kobieta, 4 mężczyzn. Kobieta z mieczem i tarczą. Zresztą jak wszyscy, nie ma tu miejsca na nie-wojowników.
Strona 17: 1 kobieta, 4 mężczyzn. Niewiele widać, kanały i mrok, ale ma miecz i zbroję.
Strona 91: na czwartym kadrze jest chyba kobieta, ubrana po męsku, muszkiet oparty o ramię.
Strona 101 - niewiasta posyłająca zielonym mieczem jakiegoś człeka do królestwa Morra
Strona 151: androgyniczna postać, ale to chyba czarodziejka, rzuca chyba czar na broń wyglądającą jak kosa.
Strona 163 - półnaga czarodziejka pętająca demona.
Strona 188 - Skrytobójczyni stojąca pod ścianą modli się do Ranalda.
Strona 200: dziwny rysunek, na którym seksownie ubrana kobieta z długim sztyletem lub mieczem przy pasie rzuca kostkami.
Strona 210 - Kapłanka lecząca szaleńca.
Strona 214: kobieta, miecz przy pasie, ubrana w takie klasyczne warhammerowe szaty, sięga po coś stojącego na stole, mało przyjemny wyraz twarzy – albo ją coś zabolało albo się boi.
Strona 249: mała ikona Babuni Moescher. Mogłaby równie dobrze być dziaduniem Moescherem.
Strona 257 - Babunia Moescher odprawiająca rytuał.
Obserwacja na koniec: Wielu graczy i MG, zwłaszcza kobiety, grając w męskim gronie, często zauważa, że w świecie gry prawie nie ma kobiet. To częste zjawisko również w pisaniu scenariuszy: polecam przejrzeć choćby ostatnią edycję Quentina. Postaci kobiece tła niemalże nie występują [o bohaterkach dla graczek nie wspominając]. Podręczniki albo tę zasadę potwierdzają, albo stanowią jedną z przyczyn tego stanu rzeczy. Oto pytanie z gatunku, co było pierwsze: kura czy kogut.
Jaka by nie była odpowiedź, to szkoda, że tych kur tak mało.
