Blog - nostalgia

A wszystko przez to, że zechciało mi się znów spróbować starego. Nie ma co, chyba inaczej się nie da i prawda, z którą staram się walczyć zwycięża. To czego zasmakowałaś w pierwszej kolejności, będzie cię kusić do końca życia. Choćbyś się starał zostawić, choćbyś psy wieszał, choćbyś nowe pod niebiosa wynosił, przyjdzie ten moment, że spojrzysz przypadkiem, zerkniesz tylko i na nowo wszystko się zacznie, tak że sam się przyssiesz niczym macka paskudy rodem z Lovecrafta. Podziwiam chłopaków za ich zapał. Najnowszy numer poświęcony grom na C64 można znaleźć w sieci. W środku: wywiad z Łosowski...

Mój pierwszy kontakt z grami fabularnymi zaczął się prawdopodobnie 20 lat temu. Dziwne, że wcześniej nie udało mi się połączyć faktów. Zakładałem, że cała sprawa rozgrywała się wokół Labiryntu Śmierci – lecz dziś coś mnie tknęło i olśniło, kiedy czytałem D&D Rules Cyclopedię. Był to czas, kiedy co poniektórzy stali się szczęśliwymi posiadaczami ruskich gierek elektronicznych takich jak jajeczka, kaczki, kucharza, formułę. Czas ten datować muszę zatem gdzieś na czas tuż przed transformacją ustrojową oraz boomem video. Musiałem mieć poniżej 10 lat. Część Tychów, w której mieszkałem, był...

Po bodaj 8 czy 9 latach na antenę wrócił morderczy program parapsychoapatologiczny. Jesli tak miałby wygladać słowiański Monthy Python to ja chcę być słowianinem. Budynek na 100 km Lot na Marsa Oglądać tylko po przjeściu testów psychotropowych.

Andrzej Grzechnik - Kim jest, skad się wziął i ile ma lat? Na te pytanie nigdy nie znałem odpowiedzi. Widziałem jedno - świetnie rysował. Stworzył oprawę do gry Strefa Śmiercia - postapokaliptycznego SF autorstwa Tomasza Kołodziejczaka. Styl który wpadał w oko po pierwszym obrazku. I jak w przypadku Czajkowskiego - nie ma w internecie jego galerii, nie ma fanów?

Załączony rysunek jest autorstwa grafika, którego geniusz zasilał przez lata wyobraźnię fanów Zewu Cthulhu. Jego wizje zrozły się z grą dotego stopnia, że kiedy po raz pierwszy wziąłem podręcznik do ZC w swe ręce, stwierdziłem, iż nie może być on prawdziwy. Jakość grafik oraz ich koncepcyjna chorobliwość wydały mi się nieodłącznym składnikiem książki. Dziś z pewną nutką goryczy przegladam czasem Cthulhowy dział archiwalnych MiMów - brakuje mi nowych prac Huberta Czajkowskiego, brakuje mi jego internetowej galerii.

W zasadzie mieliśmy grać w Game Of Thrones, ale wypadki potoczyły się zgoła inaczej. Spóźniwszy się na ostatni autobus 33 relacji Gliwice-Tychy zmuszony byłem przedzierać się przez pół GOPu aby dotrzeć do Katowic skąd dojazd do Tychów jest prostszy i możliwy nawet o północy. Miałem nadzieję na drugą partię, ale część osób poszła oddawać się Scared Lands’om. Mieli wrócić po sesji i zagrać. W oczekiwaniu na nich, począłem dyskutować z gospodarzem na rozmaite około gamingowe tematy. I tak, w końcu zeszliśmy na stare dobre 8-bitwoce. Konkretnie opowiadał mi o świetnej ponoć grze z L.K. Avalo...