Wielkie sprawy a drużyna, czyli garść pomysłów do WFRP.

ak widzicie na tapecie w Fobium Industries wciąż jest Warhammer. Dzięki scenariuszowi „Festyn w Oberseert” udało nam się zdobyć pierwsze wyróżnienie w konkursie Quentin 2017. (Gratulacje dla zwycięzców - „Pomiot” jest świetny!). Dla nas to jednak nie koniec prac nad tekstem. Dzięki krytycznym uwagom jury oraz komentującym blogerom (Enc, Ifryt, Squid) jest to okazja do poprawiania scenariusza. W tym roku było dużo naprawdę konstruktywnych uwag. Niebawem rozpoczniemy poprawki, szykuje się kilka większych zmian w tekście ale efekt mamy nadzieje będzie naprawdę dobry. 

Podczas planowania kolejnych przygód w niebezpiecznym świecie Warhammera lubię mieć poczucie że tworze żywy świat. Podczas kolejnych odwiedzin w wiosce okazuje się że byłemu zleceniodawcy urodził się potomek, niegdyś biedni pasterze dorobili się po znalezieniu skarbu w górach. Jednym z problemów jest takiego projektowania jest przekucie wielkich spraw (wojen, wyboru nowych władców) na losu drużyny. Poniżej kilka koncepcji zaangażowania postaci w dziejowe wydarzenia, z zachowaniem choćby częściowo awanturniczego charakteru ich działań.

Wojna

W starciu wielkich wojsk sformułowanie „jednostki mają znaczenie” odnosi się zwykle do dowódców. Jednak w ich role lepiej wcielić się za pośrednictwem gier bitewnych lub komputerowych- precyzja ich zasad pozwala wtedy na wykazanie się zmysłem taktycznym czy dobrym planowanie. Na sesji rpg proponuje takie możliwości:

Zaciągnij się!

Umiejętność wykazywania się własną inicjatywą, być może już zdobyta pewna reputacja i sława, powoduje że drużyna idealnie nadaje się na mobilny punkt werbunkowy. Podróżowanie od wioski do wioski, postacie wraz z powiększającą się grupą rekrutów stanowią ciekawy temat na kampanie. Całość można rozegrać na dwa sposoby:

• Ciężko. Frakcja jaką reprezentują postacie (czy to konkretna prowincja, czy Imperium) została pokona w bitwie. Kolejne plotki z frontu napływają wraz z przywożonymi rannymi oraz dezerterami. Wojna nie jest przegrana, lecz siły wroga oblegają twierdzę, w której znajdują się ważne dla Bg osoby - rodzina, przyjaciele, Bni posiadający kluczowe informacje. Obrońcy podobno trzymają się mocno ale kwestią czasu jest gdy pokona ich głód. Postacie mają za zadanie pomóc w rekrutowaniu i zaprowiantowaniu oddziałów do odsieczy. Jednak w rzeczywistości przypomina to bardziej chwytanie niewolników niż werbunek. Chłopi dezerterują, próbują stawiać opór oraz chorują. Co chwila trzeba dokonywać trudnych wyborów np. żeby oddział dalej szedł potrzeba żywności, jednak zabranie jej oznacza głód dla okolicznych mieszkańców, karanie może zwiększyć karność ale oznacza kolejne dezercje a nawet zemstę podwładnych. Wszystko to w deszczu i błocie.
• Lekko. Zaangażowanie postaci wynika z obietnicy złotej korony od każdego rekruta. Jest to metoda na stworzenie świetnych improwizowanych „przedstawienia” rekrutacyjne angażujące cała drużynę (wojownicy pokazujący sztuczki z bronią, złodzieje obiecujący bogate łupy itd.). Postacie mają też okazję na spotkanie plejady ciekawych postaci- błędnych rycerzy, odważnych niziołków, tłustych rycerzy wyruszających na wyprawę jak za dawnych lat.

W obu przypadkach jest to okazja do wykazania się „bankierom” drużyny- liczącym zapasy, przy okazji handlujących z miejscowymi i gromadzącymi łupy wojenne. Dla lepszej kontroli stanu oddziałów warto użyć jakiejś dodatkowej mechaniki opisującej morale, siłę oddziałów czy stan zapasów. Przykład takiej możecie znaleźć w kampanii „Na północ!”.

Oczywiście rekrutacja buduje nam też finał. Gracze mają okazję związać się ze swoimi podkomendnymi i jeśli przyjdzie do ostatecznej bitwy ich śmierć nie będzie tylko wykreśleniem kogoś ze stanu oddziału.

Reszta na https://fobium.blogspot.com/2017/10/wielkie-sprawy-druzyna-czyli-garsc.html