Q2014- komentarze do prac poza finałem cz. II/II

Łowca Snów

Najobszerniejsza i najbardziej pieczołowicie wykonana praca z tej edycji Quentina. Ozdobiona świetnymi ilustracjami, b. dobrym podkładem muzycznym i klimatycznymi opisami (Archwista, Modernizm).  Mamy też ciekawe, rozbudowane postacie i sporo mechanicznego wsparcia dla pracy MG. Jest to praca bardzo podobna do Urodzonych po śmierci- jednak słabsza w kilku punktach.  Filmowa fabuła wydaje się nie unosić świata (który choć również wypełniony Matrixem, Incepcją i kilkoma innymi dziełami)- w Urodzonych widać większą synergie. Brakuje mi też trochę większej dowolności dla graczy i większego wpływu na przebieg fabuły (brakuje tu tego mechanizmu bonusów i planowania ostatniego ataku z Urodzonych).

Podsumowanie: Praca z pewnością bardzo bliska finału z którą warto się zapoznać.

Papiery: Tajemnica doktora Trawizza

Słaby scenariusz. Napisany niechlujnie (dobrze że tylka kilka stron), wypełniony dziwnymi wydarzeniami (BG atakuje samotny człowiek z maczetą lub dwóch gangesterów bez broni). Pełen błędów- jak np. dosyć naiwne zawiązanie akcji czy urwanie scenariusza w połowie (na końcu jest dopisek o drugiej części).   

Podsumowanie: Nie warto czytać.

Czarny konwój

Przyzwoity scenariusz drogi do NS. Postacie jadą z konwojem napotykając kolejne trudności. Klasyczny pomysł czy jechać szybko czy ostrożnie wzbogacony o zdrajcę i kilka wyborów odnośnie pomocników jest zrealizowany całkiem sprawnie chociaż brakuje tutaj świeżości. Bardzo brakuje jakiegoś systemu mechanicznego zarządzania grupą (BG dowodzą kilkudziesięcioma ludźmi) oraz oceny szybkości i zużycia konwoju. W kilku przypadkach mam zastrzeżenie co do logiki pewnych działań np. 5 mutantów atakujących wielki konwój czy brak znajomości drogi przez BNów.

Podsumowując: Fajnie lecz bez szału. Dla lubiących tego typu przygody.

Wilczy bilet

I kolejna przygoda mająca swój odpowiednik w finale (Dyskpunk) z którym przegrała niewiele. Napisana klarownie i lekko. Jest to bardzo mechaniczny (fajne zasady obrony pociągu), klasyczny w fabule Wolsung- brakuje mu jednak orginalności scenariusza w Świecie Dysku. Z pewnością jednak znajdzie ona swoich miłośników.

Podsumowując: Również praca bliska finału. Brakuje mu jednak kropki nad i.

Czarna Jabłoń

Osadzone w klimacie arturiańskim przygoda fantasy. Oparta na typowym pomyśle zdobycia magicznego przedmiotu po szeregu wyzwań i trudności. Fajnie że dużo z nich to konfliktu które nie muszą się kończyć walką. Łatwy w odbiorze i wprowadzający w klimat język. Wydaje mi się trochę zbyt bardzo nasycony zbyt rozpoznawanymi motywami (mieczy wyciągany z kamienia, druid Panor ap Amiks).   

Podsumowując: Klasyk fantasy w lekko alternatywnych klimatach. Dla lubiących tego typu przygody.