Baśniogra: Bagna Zapomnienia

Najmłodsi do łodzi!

Autor: Michał 'Exar' Kozarzewski

Baśniogra: Bagna Zapomnienia
Bagna Zapomnienia to kolejna gra paragrafowa od Szkoły Wyobraźni. Tym razem gra rozpoczyna się z jasno zdefiniowaną misją dla gracza – trzeba zdobyć pewne trudnodostępne składniki, potrzebne do zdjęcia klątwy z Niewidzialnej Królowej.

Przed nami 80 stron-paragrafów, gotowych do pokolorowania przez najmłodszych. Warto nadmienić, że dobrze jest mieć poprzednie odcinki gry, autorzy jasno napisali, że ukończenie niektórych wątków jest niemożliwe bez ukończenia części 1-5. Co ciekawe, na okładce, napisane jest, że gra jest od 3 lat, wewnątrz książki jest już od 5. W praktyce, jak już pisałem w poprzednich tekstach, wszystko zależy od dziecka, ale u mnie 3-latkowi prowadzenie tej gry raczej byłoby bardzo trudne i skończyłoby się szybkim rozkojarzeniem. 

Wersja cyfrowa, zapisana w formacie PDF, poza odnośnikami do kolejnych paragrafów (i edytowalnej karty postaci – jeśli musimy szybko podejrzeć charakterystyki) ma też kilka ciekawych patentów: puste fragmenty, na których normalnie byśmy coś narysowali, są uzupełnione w link, który uruchamia stronę internetową, na której mamy narzędzie do malowania; niestety, obrazek nie jest importowany automatycznie do PDFa (co oczywiście nie jest wadą samej gry, tylko wynika z ograniczeń technicznych). Podobnie, zamiast rzucać kostkami, uruchamiamy stronę z wirtualnymi rzutami, gdzie od razu mamy 3 zwizualizowane "kaszóstki".

Przykładowa strona. Na dole mamy odnośniki do karty postaci (w tym samym PDFie) i do strony, na której pojawią się trzy kości sześciościenne. Odnośniki oczywiście przenoszą nas na odpowiednie strony przygody.

Ciekawym, nowym motywem jest możliwość odwiedzenia sklepiku na samym początku przygody. Bohaterowie, którym udało się zaoszczędzić trochę Monet Szczęścia w poprzednich rozgrywkach, będą mogli dokupić elementy ekwipunku, wśród nich takie cuda jak Mikstura Bohaterstwa, zwiększające szanse na powodzenie testów. Dzieci, których bohaterowie nic nie oszczędzili, dostaną gratis jeden wybrany przedmiot, więc i im nie powinno być smutno.

Sama fabuła nie jest wyjątkowo odkrywcza, znowu spotkamy różne dziwne istoty (łącznie z żyjącymi kościotrupami i dinożółwicami – wielkimi, starymi jak czas żółwiopodobnymi stworami), ponownie warto jest uprzejmie zapytać i się przedstawiać zamiast być niegrzecznym i próbować wykorzystać swą siłę albo grubiaństwo, czy nieodpowiednie zachowanie do osiągnięcia tego, co chcemy. I znowu dziatwa bawi się bardzo dobrze a potem długo opowiada, co się działo w czasie gry. 

Podsumowując, gra trzyma poziom poprzednich części. Wersja cyfrowa ma kilka ciekawych usprawnień, które mogą pomóc sprawniej przejść przez grę. Podobnie też jak poprzednio – edycja papierowa może zapewnić kilka godzin rozrywki najmłodszym, którzy chętnie pokolorują czarno-białe szkice postaci czy przedmiotów.

 

Dziękujemy wydawnictwu Szkoła Wyobraźni za udostępnienie gry do recenzji.