Villagers & Villains

Czy losy burmistrza małego miasteczka mogą być pasjonujące? Zwłaszcza tego typu, gdzie włodarz miejscowości zachęca ludzi do osiedlania się w jej obrębie czy też inicjuje wniesienie różnych budowli? Takie życie pozornie zupełnie nie nadaje się na kanwę gry przygodowej. No dobrze. Ale co będzie, jeśli dodamy"drobny" szczegół, polegający na tym, że miasteczko to nawiedzają potwory i inne nieprzyjazne istoty, a burmistrz rekrutuje bohaterów, aby walczyli w obronie mieszkańców? Zaczyna się już robić ciekawie, prawda? Jeśli zaś do elementów wspomnianych wyżej dodamy zabawne rysunki i dużą dawkę losowości (rzuty kością), to otrzymamy śmieszną i interesującą grę przygodową. Właśnie według "przepisu" podanego w tym akapicie została zaprojektowana gra karciana Villagers & Villains. W niewielkim pudełku Villagers & Villains znajdziemy 115 kart (przy czym 100 to karty niepowtarzalne). Wśród nich możemy wyróżnić kilka typów:

• Karty startowe - są to Deputy Mayor (wiceburmistrz) i Angry Mobs (wściekły tłum).
• Citizen (mieszkaniec) - każda karta mieszkańca ma nazwę – zazwyczaj jest to nazwa profesji. W lewym dolnym rogu znajdziemy koszt wprowadzenia mieszkańca do gry, a w prawym dolnym rogu – dochód, jaki otrzymamy co turę od tej właśnie osoby. Ostatni ze współczynników, jakie widzimy na karcie, to liczba punktów zwycięstwa, którą dostarcza mieszkaniec. Liczbę tę znajdziemy w lewym górnym rogu. Niektóre z kart mają też specjalne zdolności – używamy ich tylko w grze zaawansowanej.
• Buldings (budynki) - budowle wprowadzamy do gry, płacąc koszt zaznaczony na karcie, podobnie, jak w przypadku mieszkańców. Tak samo, jak postacie, budynki dostarczają punktów zwycięstwa. Zazwyczaj i koszty, i liczba punktów zwycięstwa są wyższe niż współczynniki na kartach osób.
• Heroes (bohaterowie) - bohaterowie bronią miasta przed potworami. Każda taka postać rzuca kością, a niektóre z nich mają nawet specjalny bonus do wyniku. Koszt zatrudnienia bohatera jest relatywnie niski, jednak trzeba pamiętać, że te postacie nie dają nam zazwyczaj żadnych punktów zwycięstwa.
• Challenges (wyzwania) - wyzwania to nieprzyjazne istoty, głównie potwory, ale możemy też natrafić np. na żebraka. Wyzwanie ma swoją nazwę, ilustrację i liczbę oczek, którą musimy wyrzucić w walce, aby odrzucić tę kartę (znajduje się ona w górnym prawym rogu). Jeśli próba pokonania wyzwania nie powiedzie się, to musimy rozpatrzyć współczynnik umieszczony w dolnym prawym rogu; liczba, która widnieje w tym miejscu, oznacza liczbę pieniędzy, którą stracimy. Jeśli na końcu gry będziemy mieć w mieście wyzwanie, to stracimy punkty zwycięstwa w liczbie podanej w lewym górnym rogu karty Challenge.

W pudelku Villagers & Villains znajdziemy oprócz kart również kość sześciościenną, żetony monet z grubej tektury, arkusze do obliczania punktacji oraz krótką instrukcję. Zanim rozpocznie się właściwa rozgrywka w Villagers & Villains, uczestnicy zabawy otrzymują po jednej karcie Deputy Mayor i Angry Mobs – jest to startowa "ręka gracza". Pozostałe kopie wspomnianych kart usuwa się z gry, a talię się tasuje. Sześć wierzchnich kart należy odsłonić i ustawić w linii – tworzą one tzw. "obszar rekrutacji". Uczestnicy zabawy otrzymują 6 monet, wybierają pierwszego gracza i zaczyna się właściwa rozgrywka. Będzie się ona składać z serii tur, a te z kolei będą dzielić się na fazy. 1. Faza rekrutacji. Burmistrzowie (gracze) po kolei będą próbować pozyskać karty z "obszaru rekrutacji". Próba polega na tym, że gracz deklaruje, którą kartę chce wziąć (podaje jej numer) i rzuca kostką. Jeśli cyfra na ściance kości jest równa lub wyższa niż numer karty, uczestnik rozgrywki zabiera to, co deklarował. Jeśli jednak nie uda mu się wyrzucić odpowiedniego wyniku, musi zabrać pierwszą kartę z "obszaru rekrutacji". Jeśli pozyskana karta jest wyzwaniem (Challenge Card), posiadacz umieszcza ją przed sobą w swoim "miasteczku", w przeciwnym wypadku bierze kartę na rękę. Aby zwiększyć szanse na uzyskanie pożądanej karty, gracz może wykupić przerzuty kości, ale decyzja korzystania z tej możliwości musi być podjęta przed próbą rzutu. 2. Faza obrony. W tej fazie gracze próbują pozbyć się kart wyzwania (głównie potworów). Miasteczko ma prawo do jednego rzutu obrony (tzw. Town Defense), ale dodatkowo każda wystawiona karta bohatera też uprawnia do tej próby. Gracz deklaruje, z której z możliwości korzysta najpierw: czy z Town Defense, czy z Hero Defense. Próba usunięcia karty challenge polega na rzucie kością. Jeśli wynik jest równy lub wyższy od progu zaznaczonego na karcie przeciwnika, to wyzwanie opuszcza grę. W przeciwnym wypadku wróg zostaje w miasteczku. Ostateczną bronią burmistrza w walce z wyjątkowo trudnym przeciwnikiem jest użycie karty Angry Mobs. Angry Mobs dodaje 3 do wyniku na kości, ale po użyciu kartę należy odrzucić z gry. Trzeba zaznaczyć, że trzymanie tej broni na ręce ma sens – na końcu rozgrywki niewykorzystana Angry Mobs dostarcza nam trzech punktów zwycięstwa. 3. Faza rabunku. W tej fazie wyzwania, które pozostały w miasteczku, zabierają nam monety. Ilość złupionych monet jest napisana na kartach przeciwników w prawym dolnym rogu. 4. Faza otrzymywania dochodu. Każdy burmistrz otrzymuje złoto z banku. Ilość monet jest podana na kartach mieszkańców w prawym dolnym rogu. Tylko mieszkańcy zapewniają dochód. 5. Faza budowania/zatrudnienia. W tej fazie gracze wprowadzają do miasteczka nowych mieszkańców oraz wznoszą budynki. Działanie to polega na położeniu karty z ręki na stół ilustracją do góry i opłaceniu kosztów zatrudnienia/budowy. W rozgrywce podstawowej burmistrz może wprowadzić tylko jedną kartę w tej fazie. 6. Faza resetu. Znacznik pierwszego gracza jest przekazywany osobie siedzącej po lewej stronie poprzedniego posiadacza znacznika. Następnie gracze przygotowują "obszar rekrutacji" – usuwają wszystkie karty, które nie są wyzwaniami i dobierają z talii następne karty tak, aby w obszarze było by ich 6. Rozgrywka toczy się do momentu, aż następuje jedno z dwu zdarzeń :

• w jakimś miasteczku będzie 9 kart (wyzwania też się liczą);
• skończy się talia kart.

Gdy rozgrywka się skończy następuje liczenie punktów według odpowiedniego arkusza. W uproszczeniu: otrzymujemy punkty za karty w miasteczku, za posiadanie karty Angry Mobs, za zatrudnienie największej liczby bohaterów i za największą liczbę pokonanych wyzwań. Kto uzyskał najwięcej punktów – wygrywa. Villagers & Villains jest prostą grą przygodową. Zaskakujące jest to, że przy ograniczonych środkach (tylko kartach, żetonach monet i kostce) udało się stworzyć pełnoprawną grę przygodową. Jak w innych tytułach tego rodzaju, tak i w tym odnajdziemy potwory, które należy pokonać oraz bohaterów, którzy tego dokonują. Znajdziemy też w recenzowanej pozycji spory element losowości. Jednak aspekt przygodowy nie wyczerpuje możliwości, jakie Villagers & Villains oferuje. W opisywanym tytule możemy nie tylko walczyć, ale również budować miasteczko i obydwa te działania są konieczne do zwycięstwa. Pozytywnie należy też ocenić zabawną oprawę graficzną i krótką, dobrze napisaną instrukcję. Jedynym mankamentem, jaki udało mi się znaleźć, jest fakt, że karty mogłyby być solidniejsze, dlatego warto zakupić do nich koszulki. Mimo tej wady polecam Villagers & Villains wszystkim miłośnikom gier przygodowych. Przy rozgrywce dobrze będą też bawić się osoby, które lubią lekkie i zabawne tytuły. W swojej kategorii Villagers & Villains jest prawdziwą perełką. Plusy:

• prostota mechaniki
• zabawne ilustracje
• emocjonująca rozgrywka
• prawdziwa gra przygodowa w niewielkim pudełku rozgrywana w krótkim czasie

Minusy:

• karty mogłyby być solidniejsze

Dziękujemy wydawnictwu Studio 9 games za udostępnienie gry do recenzji.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę