» Valdora

Valdora

Dodał: Marcin 'Ezechiel' Zaród

Valdora
-
Ocena użytkowników
Średnia z 0 głosów
-
Twoja ocena
Mają na liście życzeń: 0
Mają w kolekcji: 0
Obecnie grają: 0

Dodaj do swojej listy:
lista życzeń
kolekcja
obecnie gram
Typ gry: familijna
Data wydania oryginału: 2009
Wydawca polski: Abacus, G3
Liczba graczy: od 3 do 5
Wiek graczy: od 10 lat
Czas rozgrywki: ok. 60 minut

Informacje dystrybutora gry:

Fabuła


Gdzieś hen daleko, ukryta przed ciekawskimi oczyma, z dala od naszej rzeczywistości znajduje się Valdora – dolina pełna niewyobrażalnych bogactw. Poszukiwacze przygód z całego świata wyruszają tam, aby zdobyć majątek swojego życia.

Gracze kupują ekwipunek oraz zlecenia w miastach Valdory. Jedynie przy pomocy specjalistycznego sprzętu mogą wydobywać złoto oraz różnorodne kryształy, które rozrzucone są w wielu miejscach „złotej doliny”. Jeżeli gracz przyjmie zlecenie i dostarczy odpowiednie kryształy do wskazanego domu patrona, otrzymuje za to nagrodę. Ponadto może zatrudniać rzemieślników, którzy specjalizują się w obróbce złota, srebra lub określonych kryształów. Pierwszy gracz, który będzie miał wystarczającą liczbę rzemieślników tej samej specjalizacji może założyć warsztat, dzięki czemu otrzyma dodatkową nagrodę podczas realizacji powziętych zadań. Na koniec rozgrywki gracze otrzymują punkty zwycięstwa za swoje warsztaty, rzemieślników oraz kryształy. Gracz mający najwięcej punktów znajdzie w Valdorze skarb swojego życia i zostaje zwycięzcą.

Valdora to nowa gra autorstwa Michaela Schachta, twórcy takich gier jak Zooloretto, Coloretto czy Hansa.

Zawartość pudełka


W pudełku z grą znajdują się:
- pięknie ilustrowana plansza przedstawiająca miasta, kopalnie srebra, domy patronów oraz miejsca wydobywania kryształów
- 111 kart pośród których wyszczególniamy karty ekwipunku, zleceń, poszukiwaczy oraz karty pomocnicze
- 30 srebrnych monet
- 4 drewniane okładki służące do przygotowania katalogów ekwipunku i ksiąg zleceń
- 78 kryształów
- 39 żetonów rzemieślników
- 7 warsztatów
- 1 plansza rzemieślników
- 5 pionków w kolorach graczy
- płócienny woreczek
- instrukcja

Przed rozpoczęciem rozgrywki gracze przygotowują 4 księgi: 2 katalogi ekwipunku oraz 2 księgi zleceń i umieszczają je w odpowiednio oznaczonych miastach. Karty ekwipunku oraz karty zleceń są umieszczane w drewnianych okładkach na księgi. Karty są dwustronne, a ich szata graficzna przypomina strony ze starych woluminów. Ponadto gracze odwracają je w trakcie rozgrywki, co przypomina kartkowanie książek. Na każdym polu odkryć umieszczanych jest 6 kryształów wylosowanych z woreczka, a każdy z grających otrzymuje swojego poszukiwacza, jego początkowy ekwipunek, karty pomocnicze, a także początkowe srebrne monety. Ponadto obok planszy głównej umieszczana jest plansza rzemieślników wokół której rozkłada się żetony rzemieślników, w pobliżu których należy także umieścić żetony warsztatów.

Podczas swojego ruchu gracz może poruszyć się o dowolną liczbę pól, jednak musi się zatrzymać w pierwszym mieście, do którego wejdzie. Jeżeli przy tym zatrzymuje się na polu zajętym przez inne pionki, musi zapłacić ich właścicielom po 1 srebrnej monecie. Następnie gracz wykonuje jedną akcję, która związana jest z lokacją, na której zakończył swój ruch:

- w miastach z katalogami ekwipunku gracz może kupić ekwipunek, który będzie mu niezbędny do realizacji zleceń. Przed dokonaniem zakupu może wcześniej przekartkować obecny tam katalog w poszukiwaniu odpowiedniej karty (odwrócenie jednej strony jest darmowe, natomiast za odwrócenie każdej kolejnej należy zapłacić), po czym może wziąć wybraną kartę płacąc za nią jedną sztukę złota.

- w miastach z księgami zleceń gracz może wykupić zlecenie, którego realizacji się podejmie. Oczywiście gracz może „przekartkować” tę księgę przed przyjęciem zlecenia.

- we wszystkich rodzajach miast gracz może także zdobyć żywność, która pozwoli mu na poruszenie się poza pierwsze miasto, do którego wkroczy podczas swojego ruchu.

- w miejscach odkryć gracz zdobywa klejnoty oraz złoto niezbędne do realizacji zleceń i zakupu ekwipunku. Wolno mu je jednak zabrać jedynie w przypadku kiedy posiada wymagany do tego ekwipunek.

- w domach patronów gracz może zrealizować zlecenie, pod warunkiem, że posiada odpowiednią kartę zlecenia oraz zdobył kryształy wymagane przez dane zlecenie. Natychmiast otrzymuje za to żeton rzemieślnika powiązany z danym patronem (bądź żeton z pierwszego kolejnego stosu), a na koniec gry otrzymuje punkty za zlecenie które udało mu się zdobyć. Gracz, który zdobędzie określoną liczbę żetonów rzemieślników zakłada warsztat, w którym jego rzemieślnicy będą obrabiali zdobywane kryształy, dzięki czemu za realizacje określonych zleceń gracz będzie otrzymywał więcej punktów.

- w kopalniach srebra gracz uzupełnia do 6 liczbę posiadanych monet (które są niezbędne do zakupu zleceń, odwracania kart ksiąg, płacenia przy spotkaniach z przeciwnikami czy ładowania kryształów na wózki lub do juków konia).

- w portach gracz może ładować przy pomocy swojego ekwipunku 1 lub 2 kryształy znajdujące się na środku planszy (odkłada się tam kryształy zużyte przez graczy do zakupu ekwipunku i realizacji zleceń).

Rozgrywka kończy się kiedy obok planszy rzemieślników zostaną żetony tylko jednego koloru. Gracze rozgrywają do końca rundę i podliczają swój wynik. Gracze otrzymują punkty za zrealizowane zlecenia, założone warsztaty, najętych rzemieślników, kryształy które im pozostały oraz za premie uzyskane dzięki warsztatom. Zwycięzcą zostaje oczywiście gracz, któremu uda się zgromadzić największe bogactwo.

Dlaczego warto?


Valdora to wspaniała i pięknie ilustrowana gra familijna wymagająca od graczy optymalizacji działań. W każdym swoim posunięciu gracz musi starać uzyskać się jak najwięcej korzyści, dzięki czemu uda się wyprzedzić przeciwników w wyścigu o majątek życia. Ogromna liczba ścieżek do zwycięstwa sprawia, że w Valdorę można grać inaczej za każdym razem. Oczywiście za każdym razem czerpiąc z tego wiele przyjemności.

Galeria

Zlecenie
Rozgrywka
Kesięga zleceń
Kilof
Zobacz wszystkie »
Tagi: Michael Schacht | Valdora


Czytaj również

Patrycjusz
Pod słońcem Italii
- recenzja
PB8: Mondo vs Mondo Sapiens
Planszowe boje - część 8.
Mondo
Świat z kartonowych kafli
- recenzja
Mondo Sapiens
Nazywam się Sapiens. Mondo Sapiens.
- recenzja
Wywiad z Michaelem Schachtem - część 2.
O byciu projektantem i Mondo Sapiens

Komentarze


Jeszcze nikt nie dodał komentarza.

Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.