Ticket to Ride: Märklin Edition

Wsiąść do pociągu nie byle jakiego

Autor: Artur 'GoldenDragon' Jaskólski

Ticket to Ride (Wsiąść do pociągu) to chyba najpopularniejsza, obok Osadników z Catanu i Carcassonne, seria nowoczesnych gier planszowych. Do chwili obecnej portfolio Days of Wonder rozrosło się do 11 członków rodziny. Ticket to Ride: Märklin Edition to już 3 samodzielna wersja podstawowa, która, oprócz wyjątkowych ilustracji, wprowadza kilka nowych zasad.

Od domków dla lalek do kolejowych miniatur

Märklin to firma, która została założona w Göppingen w 1869 roku przez Theodora Friedricha Wilhelma Märklina. Co ciekawe, początkowo zajmowała się… produkcją akcesoriów domów dla lalek a także różnorakich miniatur, szczególnie zaś specjalizowała się w modelach kolejek. W 2006 roku w szczególny sposób uhonorowana została przez wydanie specjalnej edycji gry planszowej Ticket to Ride (Wsiąść do pociągu). Każda karta Wagonu przedstawia jedną z miniatur Märklina. W tym samym roku firma z ponad 140-letnią tradycją trafia w ręce Kingsbridge, londyńskiej grupy kapitałowej. Przez lata źle zarządzana, ogłasza bankructwo w 2009 roku. Na szczęście jednak już po roku wznawia swoją działalność. Produkty Märklina cieszą się ogromnym powodzeniem, zwłaszcza kolekcjonerów, na całym świecie. Firma jako pierwsza obok kolejek analogowych wprowadziła wersje cyfrowe, co pozwala m.in. na sterowanie kilkoma kolejkami niezależnie.

Ticket to Ride: Märklin Edition posiada podtytuł "Edycja Kolekcjonerska". I rzeczywiście, poziom wykonania poszczególnych elementów stoi na wysokim poziomie. Days of Wonder wydaje gry trochę inaczej niż Fantasy Flight Games (gdzie stawia się przede wszystkim na masę prześlicznie ilustrowanych elementów) czy GMT Games (gdzie wszystko jest oszczędne w kolorach, ale wyjątkowo grube). Francuskie tytuły są ładne, lecz nie cukierkowe, a elementy trwałe, lecz nie "pancerne". Na wieczku gry Alana R. Moona zauważymy przepiękne zdjęcie jednego z wielu modeli kolejek Märklina. W pudełku odnajdziemy rewelacyjnie zorganizowaną wypraskę na poszczególne elementy gry – wszystko się bez problemu mieści, a nawet jest trochę przestrzeni na jakieś małe dodatki. Najważniejsza w Märklinie jest plansza. Gruba, podklejona, wielokrotnie składana przedstawia sieć kolejową w Niemczech. Kart w grze jest 165, z czego większość to przepiękne wizerunki modeli z dorobku firmy Märklin. Karty, jak na edycję kolekcjonerską przystało, pokryte są specjalną siateczką, co wróży im długą żywotność. W pudełku znajdziemy mnóstwo plastikowych elementów. Będzie to 240 wagonów w 5 kolorach –żółtym, czerwonym, fioletowym, białym i czarnym (w tym po 3 sztuki zapasowe w każdym z kolorów). Każdy z 5 graczy otrzyma również znacznik punktów i 3 figurki Pasażerów. Z grubego kartonu zrobione zostały niewielkie, okrągłe żetony Towarów (74 w 4 kolorach) oraz żeton Największej Ilości Wyznaczonych Połączeń. W pudełku Märklina odnajdziemy oczywiście dużą, kolorową, anglojęzyczną instrukcję (z unikalnym kodem dostępu do internetowej zawartości strony gry) oraz mniejszą, czarno-białą (przygotowaną przez sklep Rebel.pl). I, co jest nowością dla produktów Days of Wonder – w tej produkcji znajdziemy katalog produktów francuskiego wydawcy. W Märklinie, w porównaniu do innych wersji podstawowych z serii Ticket to Ride, pojawia się kilka nowych rozwiązań. Tym razem rozgrywka toczy się na mapie Niemiec. Pojawiają się Pasażerowie, którzy mogą podróżować przez zbudowane trasy i zbierać żetony-punkty z poszczególnych miast. Do tego +10 punktów na koniec gry zyskuje ten, kto zrealizuje najwięcej biletów, a nie budowniczy najdłuższej trasy. Rozgrywka podzielona jest na szereg postępujących po sobie tur, w której każdy z graczy może wykonać tylko jedną akcję. Gdy jednemu z uczestników zabawy pozostanie 0, 1 lub 2 plastikowe pociągi – wszyscy włącznie z nim mają jeszcze jedną turę, po której gra się kończy. Celem gry jest zdobywanie punktów, a te otrzymujemy za:

• zbudowanie trasy (im dłuższa tym lepiej punktowana – tabelka z przelicznikiem znajduje się m.in. na planszy do gry) pomiędzy dwoma sąsiadującymi ze sobą miastami;
• zbudowanie ciągłej trasy pomiędzy dwoma miastami, wymienionej na bilecie (który określa ilość punktów zdobytych – gdy trasa jest zrealizowana, bądź straconych, gdy nie uda się jej stworzyć);
• przemieszczanie pasażerów (którzy zbierają żetony-punkty z mijanych miast),
• wykonanie największej ilości połączeń wymienionych na biletach (specjalny żeton + 10 punktów).

W swojej turze gracz może:

• Pociągnąć kartę Wagonu - Każdy z uczestników zabawy rozpoczyna z 4 kartami Wagonów na ręce. Dodatkowo stale wyłożonych jest ich 5 obok planszy – mapy Niemiec. W swojej turze gracz może dociągnąć do dwóch kart z odsłoniętych i/lub z talii.
• Wyznaczyć trasę - Robimy to poprzez zagranie kompletu kart Wagonów, które kolorem i ilością odpowiadają każdej trasie. Na planszy miasta połączone są różnokolorowymi trasami złożonymi z prostokątów (Wyjątek: Dla szarych możemy zagrać dowolny zestaw kart jednego koloru). Układamy na tychże prostokątach plastikowe wagoniki z własnej puli. Kiedy gracz wyznacza trasę, może umieścić jednego z Pasażerów na jednym z dwóch miast, które połączył. Limit to jeden Pasażer jednocześnie w jednym mieście.
• Pociągnąć bilety - Każdy gracz rozpoczyna rozgrywkę z minimum 2 biletami (maksymalnie 4). Talie dzielą się na krótkie (wartość od 5 do 11 punktów) i długie trasy (od 12 do 22 punktów). W swojej turze gracz ciągnie 4 bilety, z czego musi zatrzymać przynajmniej jeden. Każda taka karta określa punkt z którego trasa się zaczyna i gdzie się kończy – poza tym jej przebieg jest dowolny.
• Przewieźć pasażerów - Pasażer wyrusza z miejsca, w którym się aktualnie znajduje i przemieszcza przez miasta korzystając z tras gracza, który danego Pasażera kontroluje. Zbiera po drodze żetony Towarów. Dodatkowo przy użyciu specjalnej karty Pasażera może skorzystać z jednej trasy przeciwnika. Po przejechaniu trasy, figurkę usuwa się z gry.

Rozgrywkę dodatkowo urozmaicają karty Lokomotyw, które, w odróżnieniu od Wagonów, są wielokolorowe i mogą być użyte na dowolnej trasie. "Ciuchcie +4" mogą być umieszczane tylko na odcinkach z minimum 4 prostokątami. Na minus Märklinowi można zarzucić małe i piekielnie lekkie żetony Towarów. Wystarczy lekkie szturchnięcie i "rozbiegają się po planszy". Tor punktacji zdecydowanie jest za krótki. Wyniki rozgrywek oscylują bliżej 200 niż 100 punktów. Zabrakło też wariantowości nowych zasad Pasażerów. Choć wyjątkowe, wydanie Märklina powoduje, że jest on niekompatybilny z większością dodatków do Ticket to Ride, zwłaszcza nowymi mapami. Mechanicznie gra sprawuje się bez zarzutu i dobrze się skaluje. Poziom komplikacji jest niewielki, a ilość emocji, jakie za sobą niesie rozgrywka, jest ogromna. Można spotkać się z wieloma opiniami wielbicieli serii Ticket to Ride, że Märklin jest najtrudniejszą częścią z całej serii. Na pewno nie można odmówić grze złożoności w porównaniu do poprzedniczek, jednak jest to dalej pozycja typowo familijna na rozgrywki dla rodzin oraz niedzielnych graczy. Prostota zasad, a do tego niesamowita frajda płynąca z rozgrywki to główny atut produkcji. Kolejnym plusem jest kolekcjonerski charakter tytułu – a kto z nas nie lubi posiadać czegoś wyjątkowego? Mimo kilku mankamentów i upływu czasu od daty wydania (to już 6 lat!), Ticket to Ride: Märklin Edition to łatwa, lekka i przyjemna rozgrywka w najlepszym wydaniu. Szczerze mogę polecić grę każdemu na początek swojej przygody z nowoczesnymi planszówkami. Plusy:

• kolekcjonerski charakter
• ilustracje miniaturek Märklina
• nowy wariant z pasażerami
• prostota zasad

Minusy:

• za krótki tor punktacji
• niekompatybilny z większością dodatków serii Ticket to Ride
• "niefrasobliwe" żetony Towarów

Dziękujemy sklepowi Rebel.pl za udostępnienie gry do recenzji.