Autor: Artur 'GoldenDragon' Jaskólski
Staram się nie oceniać gry po wyglądzie czy opisie, ale po przeprowadzonej rozgrywce. Czasem się jednak to nie udaje i tak było z DiceAFARI. Muszę przyznać, że mam słabość do kości w grach planszowych, zwłaszcza do tych ładnie wykonanych i z nietypowymi „nadrukami”. Do tego ładnie narysowane zwierzęta to kolejny element wykonania, któremu trudno mi się oprzeć. A w grze Stratus Game są oba…
W grze DiceAFARI udajemy się na foto-safari. Spieszymy się, aby zobaczyć jak najwięcej zwierzaków i zrobić im zdjęcia. Oczywiście nie jesteśmy sami i mamy nawet do 3 adwersarzy jednocześnie, a czasu mało bo rekomendowana długość rozgrywki to zaledwie 15 minut.
Prostokątne pudełko w ciemnych barwach, a na wieczku kości i egzotyczne zwierzęta – jak można takiej gry nie otworzyć?! Oczywiście okazuje się, że wypraski to nie jest mocna strona Stratus Games – po prostu jest. Woreczki strunowe będą niezbędne, gdyż kartonowych elementów jest bez liku. Jeżeli chodzi o ich wykonanie to jest bez zarzutu, jeżeli chodzi o wizualne wrażenia jest z tym różnie. O ile żetony ze zwierzętami są naprawdę ładne, to kafle Safari (terenu), a zwłaszcza żetony podróży (graczy) można nazwać co najwyżej funkcjonalnymi i estetycznie poprawnymi. Słabo jak na pozycję, którą można by podbić serca dzieci. Za to kości są wykonane rewelacyjnie i będą się podobać. Karty map są śliskie, bardzo czytelne ale, niestety, cienkie i nietypowego rozmiaru. Instrukcja, klarowna, krótka, bogata w przykłady, choć papier na którym ją wykonano niemiłosiernie się gniecie.
Odmienność każdej rozgrywce ma zapewnić przygotowanie „planszy” przed grą. Losujemy jedną z Kart map, która przedstawia egzotyczne zwierze i układamy mapę tego kształtu. Pomysł ciekawy, a wykonanie naprawdę dobrze się prezentuje. Gra toczy się przez szereg tur (każdy z graczy musi mieć ich co najmniej trzy), a w każdej wykonujemy następujące czynności:
- Rzucamy kośćmi – są ich dwa rodzaje: 4 kości Safari i jedna Bonusu. Pierwszy rodzaj możemy przerzucić do dwóch razy.
- Przejęcie kafli – aby to zrobić gracz umieszcza swoje tokeny na środku przejętych pól. Zawsze są to pojedyncze kafle Safari adekwatne do uzyskanych podczas rzutu kośćmi. Kafle muszą tworzyć wzór czyli tzw. drogę. Droga to z kolei układ od 2 do 4 pól ułożonych kolejne w pionie lub poziomie. To też 4 kafle obok siebie. Można w czasie zabawy zajmować obszary, gdzie mieszczą się żetony innych graczy – zastępujemy je swoimi. Dodatkowo, jeżeli uda nam się stworzyć drogę o długości wskazanej na kości Bonusu, możemy umieścić w dowolnym miejscu na mapie tyle żetonów podróży.
- Zabranie zdjęcia – raz na turę można podnieść żeton z podobizną zwierzęcia, który leży między naszymi dwoma tokenami podróży.
Zabawa kończy się, gdy uczestnicy rozgrywki przejmą wszystkie kafle Safari na mapie. Zbiera się jeszcze dostępne tokeny z wizerunkami zwierząt i podlicza punktację. Zestaw 4 zwierząt to 10 punktów, 5 punktów jest za układ 3 ( +3 punkty za każdego kolejnego) takich samych zwierzaków. Pojedynczy znacznik podróży pozostały na mapie oraz pojedyncze zwierze to 1 punkt.
Niestety, mimo ślicznych kości i ładnych żetonów zwierząt rozgrywka w DiceAFARI nie porywa. Rzucamy kośćmi, potem rozkładamy nasze żetony, potem przeciwnik robi to samo. Nie ma tu emocji rywalizacji, tylko wzajemne przepychanie się, kto w danym momencie przejmie więcej terenów. I gra się niespodziewanie szybko kończy. Zbieranie odpowiednich układów jest bardzo trudne, a różnice punktowe na koniec rozgrywki są niewielkie. Opcjonalne zasady niewiele wnoszą do zabawy. Gra wykonaniem odstraszy potencjalną grupę docelową czyli dzieci. Prawdziwi gracze nie znajdą w DiceAFARI wielkich emocji. Gra powinna się jednak spodobać niedzielnym graczom, gdyż jest łatwa, szybka i przyjemna.
Plusy:
- ciekawe kości
- żetony z ilustracjami zwierząt
Minusy:
- kafle Safari i podróży
- nieciekawa rozgrywka
- niewiele emocji
Dziękujemy wydawnictwu Stratus Games za udostępnienie gry do recenzji.
