Komiks ten wyróżnia się spośród innych wiedźmińskich parodii dwiema cechami: po pierwsze przybiera on postać rozbudowanych fabularnie, wieloplanszowych epizodów; po drugie rezygnuje z wizualnej wystawności, właściwej klasycznym komiksom fantasy, zastępując ją graficzną umownością. Wiedźmun Gierwalt ze swym nieodłącznym mieczem mierzy się zarówno z licznymi wyzwaniami zawodowymi, uosobionymi w postaci przeróżnych sczyg, trolli i innych potworów, jak i nie mniej dotkliwym...
