Księgi Bohaterów

Pamietniki Dolores cz1

Z pamiętników baronowej Dolores Kar Vidal, spisanych przez nią samą w 1583 roku. "Nigdy nie uważałam, że umiem pisać. Nigdy też nie sądziłam, że moje życie jest szczególne. Zdziwiłam się więc, kiedy w kilku rozmowach z przyjaciółmi usłyszałam, że moja historia jest interesująca. Że przeżyłam więcej...

Insygnium Fatum

Rogatki Dorpatu powitały jeźdźca odorem i dymem. Miasto otaczał typowy dla Agarii wysoki mur obronny w starym stylu, z zębami blank i zwodzonym mostem nad wąskim, błotnistym i śmierdzącym kanałem będącym jedynie parodią fosy. Nie była to metropolia katedralna - nad zbite ciasno zabudowania wybijała...

Odio Sangrie

Jestem szalony? Nazwiesz mnie obłąkanym? Zauważ jednak, że tylko dzięki mojej odwadze jeszcze żyjesz. Odio urodził się wiosną 25. kwietnia, kiedy góry Bardanii pokrywała zielona trawa, żonkile i mlecze. Był drugim dzieckiem państwa Sangrie. Przez pierwsze 12 lat, wychowywany był przez matkę, która...

Świeczka

 Karolowi Levittoux   Dwa wolne stuknięcia i trzy szybkie. Mur lekko zadrżał. Karol, rozeznany w opowieściach o nordyjskich więzieniach szybko zorientował się, o co chodzi – strażnik odszedł i można było mówić. - Tu Karol, syn Mateusza z Lark, kowala – powiedział niepewnie w bliż...

Zmysłyś postradał?

Czyli realia wojny i kawałek z życia barona Agareta de Ragondall

Czego, do cholery? Już nawet piwa nie można w spokoju wypić? Spieprzaj, młokosie. Że jak? Tak, jestem Agaryjczykiem, skąd wiesz? Dużo tutaj ludzi z bliznami i na pewno znajdzie się kilku żołnierzy. Widać to w moich oczach? Może i prawda. Czyż jednak nie mówi się, że w oczach Agarów widać odwagę i bo...

Głupiec

Zajazd tonął w strugach deszczu. Błotnista agaryjska jesień dawała o sobie znać w całej pełni, a zachmurzone niebo nie przepuszczało ani krzty słonecznego blasku. Stary, wyłożony brukowanymi kamieniami trakt, wiodący do gospody, był zarośnięty wszelakimi chwastami i wyglądał tak, jakby od wielu lat...

Albert

Historia o przyjaźni i upadku

Hej, żołnierzu, podejdź tu. Nie bój się, przecież nic ci nie zrobię. Dzieli nas krata. Chcę ci coś opowiedzieć. Co mówisz? A, że jestem tylko bardańskim świniopasem. Może i tak, lecz ty masz wartę do rana, a ja czekam na egzekucję i raczej nie zasnę. Więc przed nami ładnych parę godzin. Co masz do...

Piter

A więc i ty, panie, chcesz posłuchać? Więc zbliż się do ognia i podajże ten antałek, bo po napitku giętkość języka na mnie spływa. W takie wieczory wiatr targa nie tylko gałęzie, ale i duszę, więc ku pokrzepieniu - Wasze zdrowie bracia! Zastanawialiście się może kiedyś, jak daleko jest z nieba do pi...