Zabójczyni i podziemny świat

Akcja nowelki rozpoczyna się zaraz po zakończeniu treningu zabójczyni na Czerwonej pustyni. Dziewczyna przywozi ze sobą do stolicy Adarlanu złoto od Mistrza Milczących Zabójców ofiarowane za uratowanie mu życia (wydarzenia te opisane zostały w książce Zabójczyni i Czerwona pustynia) i udaje się na spotkanie z Arobynnem Hamelem. Pragnie spłacić swój dług względem Gildii i stać się niezależna – najszybciej, jak to możliwe. Jednakże dawny mentor nie ma zamiaru pozwolić jej tak szybko odejść – próbuje odzyskać względy dziewczyny, a jako znak pokoju oferuje wykonanie szczególnej misji: zabójstwa zamieszanego w handel żywym towarem Donevala. Nie mija wiele czasu, a z pozoru proste i oczywiste zadanie zaczyna się komplikować. Sytuacji nie ułatwiają uczucia dziewczyny i jej pogmatwane relacje z dawnym wrogiem i konkurentem o względy Arobynna, Samem.

W zakresie fabularnym, podobnie jak w pozostałych prequelach Szklanego tronu, autorka zaserwowała czytelnikom niezbyt skomplikowaną intrygę, gdzie większość zagadek wydaje się oczywista dla każdego poza główną bohaterką. Kolejne strony zapełniają obserwacje celu podczas wizyty w teatrze, w trakcie balu czy na ulicach miasta. Nie dzieje się praktycznie nic zasługującego na uwagę, poza jednym ważnym szczegółem – to właśnie w trakcie tej misji następuje kolejny punkt zwrotny w relacjach Calaeny i pomagającego jej Sama. Ostre słowne żonglerki, gwałtowne wybuchy emocji i sceny zazdrości to gratka dla wszystkich miłośniczek romansów.

Niedostatki prościutkiej fabuły Sarah J. Maas nadrabia sugestywnymi i barwnymi opisami, tym razem stolicy Adarlanu: gmatwaniny zatłoczonych uliczek, cuchnących rynsztoków oraz pełnych dekadencji, wystawnych imprez dla bogaczy. Autorka z dużą wprawą rysuje przed oczami czytelnika pełen kontrastów świat, w którym zabójczyni potrafi się odnaleźć bez większego trudu.

W przeciwieństwie do historii na wyspie piratów i wśród Milczących Zabójców, tym razem mniejsze znaczenie odgrywają postacie poboczne. W tym niewielkim tomiku rozgrywa się dramat dwojga aktorów – Calaeny i Sama – i to oni są najważniejsi. W tle przewija się jeszcze Arobynn oraz pewna irytująca kurtyzana, ale są to postacie zdecydowanie drugoplanowe, mające dość istotny wpływ na wydarzenia, jednakże głównie zakulisowo.

Sama Sardothien po raz kolejny zaskakuje swoją niefrasobliwością i brakiem profesjonalizmu – osławiona zabójczyni zachowuje się niczym amatorka, przesadza z pewnością siebie i arogancką butą. Jednak zdążyliśmy już do tego wszystkiego przywyknąć, a cechy te wtopiły się na stałe w portret protagonistki i nie wywołują już takich emocji jak podczas lektury jej wcześniejszych przygód. Z kolei Sam to z jednej strony klasyczny przykład solidnego, godnego zaufania przyjaciela i partnera, a z drugiej – prawdziwy wulkan emocji, intrygujący i czarujący, zjednujący względy czytelnika swoją charyzmą i wytrwałością.

Zabójczyni i podziemny świat, podobnie jak wcześniejsze opowieści o Calaenie, to pozycja skierowana przede wszystkim do miłośników cyklu zainteresowanych losami bohaterki poprzedzającymi wydarzenia w Szklanym tronie. Nowela ta w barwny i interesujący sposób wypełnia kolejne luki w biografii protagonistki, wyjaśniając wiele zagadek i budząc apetyt na więcej. Trzeba też przyznać, że po dość średnich początkach ostatnie dwa tomiki o zabójczyni prezentują troszkę wyższy poziom, co bardzo dobrze wróży na przyszłość i pozwala dużo oczekiwać po Koronie w Mroku.