Pudełko w kształcie serca

Judas Coyne, emerytowany piosenkarz i gitarzysta, jest posiadaczem makabrycznej kolekcji, w której skład wchodzą między innymi prawdziwy film snuff, książka kucharska dla kanibali czy autentyczna pętla wisielca. Gdy znajduje w internecie ogłoszenie, w którym ktoś chce sprzedać ducha, nie może się powstrzymać, by nie sięgnąć po portfel. Jednak kiedy pudełko w kształcie serca z garniturem nieboszczyka w środku dotrze już pod jego adres, przyjdzie mu pożałować zakupu. Szybko okazuje się bowiem, że duch należy do tych niespokojnych… i niebezpiecznych. Jak również że zmarłego i Judasa łączy więcej, niż ten ostatni by sobie życzył.

Sięgając po Pudełko w kształcie serca z oczywistych względów spodziewałem się horroru w stylu Stephana Kinga, jednak spotkało mnie przyjemne zaskoczenie. Proza Hilla bez dwóch zdań wykazuje pewne podobieństwo do twórczości jego ojca, ale nie na tyle duże, by ktoś nieprzygotowany łatwo je zauważył. Poza tym, to po prostu bardzo dobra powieść.

Akcja książki toczy się szybko, przynajmniej jak na standardy horroru. Nie mija wiele czasu, nim w domu Judasa zaczynały dziać się dziwne rzeczy i pada pierwszy trup. Nie znaczy to jednak, że na czytelnika czeka morze posoki z górą flaków – Hill doskonale buduje nastrój, a po krwiste opisy sięga jedynie od czasu do czasu, dla wzmocnienia efektu. Zdecydowanie bardziej straszy tu siła zła, którego nic, jak się zdaje, nie jest w stanie powstrzymać oraz bardzo dobrze opisane, stopniowo narastające poczucie zagrożenia u bohaterów.

Niestety, pod koniec historii robi się nieco mniej różowo. W którymś momencie Judas i towarzysząca mu Georgia zaczynają wydawać się niezniszczalni, raz po raz odnoszą bowiem ciężkie rany, a jednak dają radę brnąć dalej. Finał z kolei sprawia wrażenie nieco naiwnego – by nie spojlerować powiem jedynie, że mroczniejsze, pesymistyczne zakończenie, do którego wszystko zdaje się dążyć przez większą część powieści, lepiej wpisywałby się w atmosferę całości.

Kreacja bohaterów stoi na bardzo dobrym poziomie. Judas i Georgia zostali skonstruowani w sposób spójny i przemyślany, a ich charaktery i motywacje dają się zrozumieć, wyraźnie widać też wpływ dawnych traum na ich teraźniejszość. Również postacie drugoplanowe, których nie ma tu zbyt wiele, w większości dają radę, choć niektóre z nich są w oczywisty sposób niczym więcej niż tylko narzędziami, popychającymi fabułą w wyznaczonym kierunku – Danny, agent Judasa, jest tu najlepszym przykładem.

Pudełko w kształcie serca to bardzo porządny horror, który powinien usatysfakcjonować każdego miłośnika gatunku. Starannie wykreowany nastrój i wiarygodne, złożone postacie sprawiają, że powieść czyta się z przyjemnością. Nieco słabszy finał rozczarowuje, jednak nawet on nie jest w stanie zatrzeć ogólnego, bardzo dobrego wrażenia.