Przeznaczenie Adhary, Córka krwi, Ostatni bohaterowie - Licia Troisi

Legendy Świata Wynurzonego to trzecie i prawdopodobnie ostatnie spotkanie z bohaterami walczącymi o pokój oraz wolność świata zrodzonego w wyobraźni Licii Troisi. Czy włoska autorka godnie uhonorowała poprzednie dokonania, całkiem niezłe w kategorii tolkienowskiego fantasy?

Świat Wynurzony po raz kolejny staje na skraju przepaści. Konflikt z zamieszkującymi Nieznane Krainy elfami jest nieunikniony, a prastary lud na wojnę prowadzi utalentowany dowódca Kryss, ogarnięty żądzą całkowitej anihilacji rasy ludzkiej. Jednocześnie stajemy się świadkami batalii kolejnych wcieleń antagonistycznych bóstw. Tym razem jest to jednak walka odmienna: Sheireen zakochała się w Marvashu, istocie, którą zgodnie z przepowiednią ma zabić, lecz Poświęcona zrobi wszystko, aby nie dopuścić do wypełnienia woli bogów.

Powieści Włoszki zawsze cechowały się dużą dozą infantylizmu czy też – ujmując kwestię delikatniej – umowności. Czytelnicy lubiący brutalną, błotnistą atmosferę, rodem z powieści Piekary czy Sapkowskiego, nie mają czego w Świecie Wynurzonym szukać. Mechanizmy kierujące polityką czy sztuką wojenną nie są u Troisi zbyt skomplikowane. Taktyka nie istnieje, ludzie nieposiadający większego doświadczenia doskonale odnajdują się w rolach przywódców państw, a rola wodzów ogranicza się właściwie tylko do inspirujących przemówień. Z jednej strony, ciężko o dokładne odwzorowanie realiów wojny w tego typu powieści (nastawionej raczej na młodego, nieprzywiązującego wagi do takich szczegółów odbiorcę), z drugiej – niektóre sytuacje wołają (pod względem logicznym) o pomstę do nieba.

Gra o wysoką stawkę nadawała wcześniejszym opowieściom Troisi nieco sztucznej, ale jednak wzniosłości. Patetyczność pierwszej trylogii zachwycała, drugiej – była czytelnikowi obojętna. Co z trzecią? Dość przypomnieć przysłowie, w myśl którego dowcip opowiedziany kilka razy przestaje być śmieszny. Mnogość płomiennych dialogów i wyznań wypełnia karty wszystkich trzech tomów w zdecydowanie zbyt dużym natężeniu. Kolejne wydarzenia, w zamierzeniu wzruszające lub porywające, stają się więc powszednie, pozbawione większego znaczenia, słowem – strywializowane.

Główną bolączką Legend… nie są jednak kwintale patosu, lecz duża ilość wątków upchniętych na siłę. Po usunięciu tych nudnych i nic nie wnoszących nie zostałaby nawet połowa trylogii. Większość pobocznych historii jest mało ciekawa i pełni rolę wypełniacza, a ponadto opiera się na prostym jak budowa snopowiązałki schemacie: główny wątek rozwija się, jednak w pewnym momencie następuje przesilenie lub autorka chce zawiesić akcję w celu wzmożenia napięcia. Zamiar ten realizuje niestety poprzez wprowadzenie nowego bohatera (a co za tym idzie – co najmniej kilku stron nużących opisów) lub dokończenie opowieści o innych. Czasami popychają one linię fabularną do przodu (nocne wyprawy królowej-zabójczyni czy poszukiwania antidotum na epidemię), ale przeważają wątki nudne, wypełnione setkami szczegółów, które niepotrzebnie rozwlekają daną historię. Ma to również swoje dobre strony – przedłuża czas spędzany w Świecie Wynurzonym, co dla przeciętnego czytelnika może być niedogodnością, lecz dla fanów stanowi sporą zaletę.

Kreacja bohaterów pozostawia wiele do życzenia. Autorka próbuje wprawdzie przełamywać schematyzm poprzez rozszerzanie klasycznych archetypów i nadawanie szwarccharakterom "ludzkich" rysów, ale zabieg ten wydaje się za każdym razem sztuczny. Mimo zastosowania innych wzorców (protagonistka nie musi rozwijać swoich umiejętności, ale za to cierpi na amnezję i kolejne przydatne sztuczki wracają do niej na bieżąco), bohaterowie łudząco przypominają postaci z poprzednich tomów, zwłaszcza w kwestii zachowania i rozwoju zdolności.

Czy warto zapoznać się z Legendami Świata Wynurzonego? Odpowiedź na to pytanie jest bardzo prosta – tak, lecz tylko jeśli jesteś wielbicielem serii i bez powieści Troisi nie umiesz poukładać sobie życia. Względnie, będzie to dobry wybór dla ludzi z nadmiarem czasu, chcących spędzić go w krainie, którą najlepiej opisze niosące ze sobą wiele skojarzeń określenie tolkienowskie fantasy – w wykonaniu Troisi wprawdzie barwne, ale pod względem jakościowym raczej średnie.

Tytuł: Ostatni bohaterowie
Cykl: Legendy Świata Wynurzonego
Tom: 3
Autor: Licia Troisi
Wydawca: Videograf II
Data wydania: 5 lipca 2011
Liczba stron: 352
ISBN-13: 978-83-7183-878-1

Tytuł: Córka krwi( Figlia del Sangue)
Cykl: Legendy Świata Wynurzonego
Tom: 2
Autor: Licia Troisi
Tłumaczenie: Zuzanna Umer
Wydawca: Videograf II
Data wydania: 12 kwietnia 2011
Liczba stron: 272
ISBN-13: 978-83-7183-877-4
Oprawa: miękka
Wymiary: 140 x 205 mm
Cena: 31,90 zł
Cena: 33,90 zł Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę