Opowiadania

Interes życia - Jacek Wróbel

Kto pod kim dołki kopie...

Pięć lat wcześniej   – Ten dzban to jeden z nielicznych przedmiotów ocalałych z najazdu Kompanii Chaosu, która czterdzieści lat temu splądrowała Świątynię Słowika i obróciła w pył najpiękniejszy gmach Imperiału, a kto wie, czy nie całej Insirii. – Haxerlin nachylił się do ucha kli...

Córka sankarza – Alastair Reynolds

(The Sledge-Maker's Daughter)

Zatrzymała się przed Mostem Dwudziestu Łuków i odłożyła na ziemię torby, dając rękom odpocząć od dźwigania dwóch świńskich łbów i wartych czterdzieści pensów woskowych świec. Kathrin poprawiła troki kapelusza, nasuwając go głębiej na czoło, by ochronić się przed palącym słońcem. Mimo że powietrze by...

Czarny Roman

Nota od wydawcy: poniższy tekst jest bezpośrednio powiązany z „Okupem Krwi” Marcina Jamiołkowskiego   Jestem uwięziony. Kiedyś żyłem z łamania prawa, pieniądze płynęły szerokim strumieniem, przychodziły, odchodziły i wracały pomnożone. Rolki z forsą. Rulony. Bałem się tylko dwóch...

Napęd – James S.A. Corey

(Drive)

Przyspieszenie wgniata Solomona w fotel kapitański i napiera na pierś jak ciężar. Jego prawa ręka ląduje na brzuchu, a lewa uderza w tapicerkę obok ucha. Kostki wciskają się w podnóżek. Wstrząs jest jak uderzenie, jak atak. Mózg to wytwór milionów lat ewolucji naczelnych i nie jest przygotowany na c...

Opadanie – Ted Kosmatka

(In-fall)

Dysk wydrążył dziurę w blasku gwiazd. Jego gładkie, grafenowe poszycie niczego nie odbijało, przesłaniając gwiazdy, kiedy sunął poprzez próżnię – czerń na czerni, doskonały brak koloru. To był, a jednocześnie nie był, statek. Brakowało w nim układu napędowego. Brakowało nawigacji. Wewnątrz...

Żałoba zabawkarza – Hal Duncan

(The Toymaker's Grief)

Daleko, daleko temu Daleko, daleko temu żył sobie raz – a może dwa lub trzy razy – zabawkarz z piękną żoną i czarującą córką. Później żył sobie zabawkarz z czarującą córką. Później żył już tylko zabawkarz, sam po pogrzebie, gdy wszyscy żałobnicy już wyszli, ubrany w swój najlepszy czarn...

Oka Wejrzenie – Hal Duncan

(The Behold of the Eye)

Obrazy ich Pragnienia – Oka Wejrzenie – powiedziała Flashjackowi wnuczka brata jego dziadka (przybrana), Pebbleskip – to miejsce, w którym ludzie przechowują Obrazy swojego Pragnienia, czyli wszystkie rzeczy, na których najbardziej im zależy, na widok których odebrało im mowę. Na...

Samotne umysły

Dla M. Zaghathari. Od kiedy nas odnaleźli, nic nie jest takie, jakie było wcześniej. Najpierw szok, przemieszany z radością, że nie jesteśmy sami, potem... Problemy, tysiące problemów, religia, etyka, nauka, zmiany, zmiany, wieczne zmiany. Mówią, że żyję w czasie zmian, że świat zmienia się tak gwa...

Bezimienni

Jestem nikim. Oglądam szary, zepsuty świat przez zakurzone okna budynków. Spaceruję w deszczu, choć inni uciekają wtedy do swych domów. Bronią się przed deszczem, jakby mógł ich rozpuścić. Tak samo, jak wydają się nie zauważać ludzi wokół nich. Egoiści, myślą tylko o sobie. A ja lubię spacerować w d...

Głos Anioła

Sam bowiem Pan zstąpi z nieba na znak i na głos archanioła, i na dźwięk trąby Bożej, a zmarli w Chrystusie powstaną pierwsi” [1 Tes 4, 16] Nathaniel siedział przy stoliku w kącie zadymionej knajpy. Woń tytoniu, zmieszana z zapachem potu i alkoholu, unosiła się pod niskim sufitem lokalu niczy...

Pragnienie śmierci

Potem ujrzałem: Oto drzwi zawarte w niebie, a głos, ów ostatni, jaki usłyszałem, jak gdyby trąby mówiącej ze mną, powiedział: Odejdź stąd! Nie ujrzysz tego, co ma się stać 'Anty-Apokalipsa` Nathaniel stał przy parapecie i spoglądał w mrok nocy. Wielkie okno, jakich pełno w kamienicach zaadaptowany...

Woland bis

   - Co to ma być?! - przewodniczący Lippa spojrzał z dezaprobatą na swojego rozmówcę - panie Turkowski, bądźmy poważni. Prosiłem pana o materiały, które ostatecznie wyeliminują go z gry. Skompromitują. A pan co mi przynosi? Zdjęcia z plaży nudystów?- starannie przygładzone włosy przewodniczącego op...

Czarne łzy

Jakże cudowny jest zachód słońca. Niebo płonie ogniem tysięcy barw, a chmury przybierają odcień spopielałego różu. Wiatr cichnie na chwilę, jakby oszołomiony tym niesamowitym widokiem. Słońce znika powoli za ciemniejącą kurtyną horyzontu. Na estradę sklepienia wkracza księżyc – główny aktor no...

Lepszy świat

Lata mijają niczym krótkie chwile. Czasu nikt nie zdoła zatrzymać, choćby pragnął tego ze wszystkich sił. Ludzie i inne istoty umierają. Na świat przychodzą kolejne pokolenia, które piszą swoją historię podobnie, jak ich praprzodkowie. Starają się unikać błędów przez nich poczynionych, ale niekiedy...

Mgławica

Czymże jest kosmos? Nie potrafię udzielić pełnej odpowiedzi na to pytanie. Dokładne jego rozmiary jeszcze przez długie lata pozostaną dla ludzkości tajemnicą, chociaż niewątpliwie wielu naukowców będzie próbowało dosadnie zgłębić istotę wszechświata. Promy kosmiczne stopniowo udoskonalano począwszy...

Czerwona Elfka. Część 1

DAKKARTAN

    Znowu piszę, prawdopodobnie po to, by zabić czas. Od ostatnich nauk u czterokopytnych minął już prawie miesiąc. Większość najemników już dawno ruszyła w świat, lecz ja muszę się jeszcze podszkolić. Oczywiście z polecenia mistrza Ronchira.     Jestem nadal w Caern, ruinach starożytnego miasta w g...

Czerwona Elfka. Część 2

DAKKARTAN

    Gospoda wypełniona była po brzegi spragnionymi napitku pielgrzymami, kupcami oraz zwykłymi poszukiwaczami zarobku. Pod sufitem unosił się zapach alkoholu, atmosfera gęstniała od sprośnych piosenek i wulgaryzmów pod adresem obcych ras, głównie Madratów ze wschodu, z którymi Pelliar wojował od wie...

Martwe zasoby. Część 1

Opowieść z cyklu Dakkartan

Prezentujemy I część piątego już opowiadania z cyklu przygód najemniczki Dallian. Czytelników, którzy nie mieli jeszcze styczności z serią, zachęcamy do lektury wcześniejszych tekstów, poczynając od inauguracyjnej Czerwonej Elfki. Niebawem przedstawimy II część Martwych zasobów. (W opowiadaniu znaj...

Martwe zasoby. Część 2

Opowieść z cyklu Dakkartan

Przedstawiamy II część piątego opowiadania z cyklu przygód wojowniczki Dallian. Z częścią I można się zapoznać tutaj. (W opowiadaniu znajdują się wulgaryzmy).    Na północ od Samgon zaczynał padać deszcz. Nic szczególnego, lekka morka, orzeźwiająca spoconego i zmęczonego uciekani...

Z ognia ogień. Część 1

Opowieść z cyklu Dakkartan

Po dłuższej przerwie wracamy do cyklu DAKKARTAN, którego publikowanie rozpoczęliśmy w styczniu 2011 roku. Poniżej przedstawiamy I część opowiadania Z ognia ogień, stanowiącego czwartą odsłonę cyklu. Wkrótce część II, a po niej – piąte już opowiadanie, którego roboczy tytuł to Martwe zasoby. Za...

Z ognia ogień. Część 2

Opowieść z cyklu Dakkartan

Prezentujemy II część opowiadania Z ognia ogień, stanowiącego czwartą odsłonę z cyklu przygód wojowniczki Dallian. Część I można przeczytać tutaj. (W opowiadaniu znajdują się wulgaryzmy).           Kihairski wojownik przykucnął nad miejscem, gdzie padł kulisty piorun. Z...

Nasiona gniewu. Część pierwsza

DAKKARTAN

    Kiedy ciemnowłosa wojowniczka odzyskała przytomność, bagno wprost wyło mnogimi głosami, czy to żab, świerszczy, wodnych ptaków, czy innych, tajemniczych stworzeń. Trudno było określić, czy to zaczyna świtać, czy może zapada noc, wszystko wokół spowił półmrok. Elfka poczuła in...

Nasiona gniewu. Część druga

DAKKARTAN

    Elfki przyspieszyły marszu, pomimo ciężkiego stanu Dallian. Kirianel pilnowała, aby ranna przyjaciółka nie traciła przytomności; opowiadała jej o swych przygodach na północy kraju. Podtrzymywała ją na ramieniu, tak jak kiedyś robiła to Dallian podczas jednej ze wspólnych wypr...

Serce Iltasu. Część pierwsza

DAKKARTAN

Mapka      Zaczęło się już lato. W sytuacjach takich jak ta kupcy z Enutu zwykli mawiać "kokosów na tym nie zarobisz", i chyba mieli rację. Od kilku tygodni wraz z Kirianel trzepiemy skóry rzezimieszkom na północy Pelliaru. Dużych pieniędzy z tego nie było, ile razy usiekłyśmy j...

Serce Iltasu. Część druga

DAKKARTAN

    Driada otuliła się szczelnie płaszczem Kirianel, elfka wolała ukryć tożsamość pasażerki. Zwłaszcza że do Lasu Iltas była długa droga, łatwo mogły spotkać przypadkowych wędrowców. Najgoręcej wojowniczka obawiała się pościgu, gdyby złapano ją razem z driadą, niechybnie ścięliby...

Oddajcie zmarłych

- Oddajcie zmarłych! Każdego dnia ten mrożący krew w żyłach okrzyk witał mieszkańców niewielkiego portowego miasteczka Hartiborr. Koła wozów wyładowanych trupami dudniły ciężko, tocząc się drogą w stronę zbiorowej mogiły. Coraz więcej drzwi oznaczano piętnem czerwonego krzyża, symbolem wyróżniającym...

Najdalsza podróż

[Opowiadanie zawiera wulgaryzmy]     "Niektórzy ludzie lubią bić I biją przy każdej okazji Są też tacy co biją Bo kumple patrzą i trzeba bić Jeszcze inni biją Bo tylko to potrafią robić Są też tacy co biją gdyż zamiast mózgu mają mięśnie Niektórzy ludzie biją dlatego że mają komple...

Śmierć Luke’a Skywalkera

Przez wiele lat sądził, iż zginie nagle, w blasku chwały, jak klasyczny bohater, ratując galaktykę od "największego" zła lub straszliwego i mrocznego zagrożenia. W kabinie myśliwca, w pojedynku na miecze świetlne, w potężnej eksplozji, w wielkiej katastrofie, czy - w najgorszym wypadku - w wyniku po...

Fortunne spotkanie

z cyklu Opowieści z Eorthe

Z czarnego, bezgwiezdnego nieba zaczął leniwie sypać drobniutki śnieg, powlekając gładkie, ubite kamienie gościńca kolejną warstwą bieli. Zza ściany lasu, iskrzącego się bladym światłem księżyca spozierającego raz za razem spośród chmur, wysunął się gniady koń. Dosiadał go rosły mężczyzna pochylony...

Głos

z cyklu Opowieści z Eorthe

— Po co tam idziemy? — spytała ciekawsko Głos. — Żebyś się pytała. — Czy ty zawsze musisz odpowiadać tak nieuprzejmie? — Głos zrobiła się burkliwa. — A czy ty zawsze musisz zadawać głupie pytania? Poza tym dobrze znasz odpowiedź. — Znam, ale to wcale nie jes...

Król - część pierwsza

    Stałem wewnątrz niewielkiego pomieszczenia otoczony przez zimne, stalowoszare ściany. Cztery lampy zamontowane na suficie między dwoma owalnymi wybrzuszeniami wypełniały pokój wyjątkowo jasnym, ale nieoślepiającym światłem. Powietrze było czyste, wręcz sterylne, jednak nie cu...

Król - część druga

    "Ale drugą szansę na co?", chciałem spytać, jednak było już za późno. Zapobiegliwie zamknąłem powieki, zacisnąłem zęby i przygotowałem mięśnie nóg na zmianę pozycji.     Cały proces "wchodzenia w iluminator" odbył się identycznie, lecz utrzymanie równowagi...

Feniks. Część 1

"Polowanie nigdy się nie kończy". Zar Bront uważał te słowa za swoje życiowe motto. Polowanie było celem jego życia, sposobem na utrzymanie się przy życiu, a także życiem samym w sobie. A w mniemaniu Bronta, postawnego mężczyzny w sile wieku, nic nie symbolizowało życia tak pięknie, wielo...

Feniks. Część 2

— ...narkotyk? — Nikt nie wie, ale gdybym mu go nie podała, zmarłby na atak serca albo z powodu niewydolności organów. — To... takie... — Straszne? Strasznie zabrzmi to, co ci powiem, ale... przyzwyczaiłam się. Adnenn nie miał pojęcia, gdzie jest i czemu ktoś zgasił świat...

Sąsiad

Tyle się teraz mówi o bandytach, co chodzą po domach i kradną... Co panu powiem, to panu powiem – najważniejsze to mieć dobrego sąsiada. Można z nim poplotkować, wypić połówkę, obejrzeć mecz – dobry sąsiad jest na wagę złota. Panie, szanuj swoich sąsiadów, szanuj – nigdy nie wiesz,...

Zupełnie inna bajka

Dedykowane wszystkim dzieciom postmodernistów, a szczególnie jednemu. - ...I talent, powiadam! - powiedziała pierwsza wróżka, stojąca nad kołyską królewicza. Dziecię zagaworzyło rozkosznie. - Aby i pisać pięknie, i malować, i śpiewać umiał! - Bogactwo! - dorzuciła druga, bo nie chciała być gorsza. -...

Jesień

W autobusie nie było tłoku, wolnych miejsc siedzących niestety też nie. Starsza pani nie zamierzała stać, poprawiła swój beret i rozejrzała się czujnie. O, tam z przodu siedział młody człowiek. Postanowiła wziąć go "strategią frontalną": podeszła bliżej, bardzo blisko, stanęła tuż przy nim, niemal s...

Telemarketerem być

Dzień ciągnął się niczym blok reklamowy w telewizji Polsłońce. Nic nie zapowiadało tego, że coś niezwykłego się wydarzy. Tomek od rana dzwonił do różnych firm, oferując im szkolenia biznesowe. Wykonał na razie pięćdziesiąt telefonów i przy każdym powtarzał tę samą formułkę. Dzień dobry, Tomasz Słon...

Ważniejsze niż okruszki

Rynek w Katowicach. Tak, Katowice mają rynek, co prawda obecnie jest totalnie rozkopany przez buldożery, ale jest. I wygląda troszkę lepiej niż przedtem. Na rynku spotkamy bohaterów naszej opowieści: proszę państwa, przed państwem Columbia urbana, znane też jako latające szczury albo po prostu...

Uciec przeznaczeniu

– Moje życie jest bez sensu – powiedział Jacek. – Jestem zwykłym tworem okoliczności, nie mam na nic wpływu, steruje mną ten wszechwładny KOMPUTER, nie mam wyboru, nie mogę uciec od mego przeznaczenia, już do końca życia będę informatykiem. – Kochanie, jedz kotlet &ndas...