Nadszedł czas młodzieżowych dystopii?

Gadaliśmy trochę o YA z malakhiem na Pyrkonie (o "Igrzyskach.." też, zresztą widzialem je w kinie) - i wygląda na to, że Telegraph przewiduje coś, co już się zaczęło, bo już od jakiegoś czasu jest coraz więcej YA i dystopii na zachodzie.

[pokaż treść] [kto ukrył]

26-03-2012 17:53

Oczywiście. Książek jest multum - praktycznie każda, która jako tako się sprzedała ma już zaklepane prawa do ekranizacji. Studia czekały tylko na wyniki "Igrzysk...".

I się doczekali.

[pokaż treść] [kto ukrył]

26-03-2012 18:04

Z dwojga złego, lepsze to niż moda na paranormal romance. A Igrzyska... są naprawdę zaskakująco dobre.

[pokaż treść] [kto ukrył]

26-03-2012 18:10

Wątpiłeś w moją opinię?

[pokaż treść] [kto ukrył]

26-03-2012 18:18

Nie, po prostu wątpię, by którekolwiek z naśladowców Igrzysk mu dorównały.

[pokaż treść] [kto ukrył]

26-03-2012 18:26

Film był... taki sobie. Ksiązka do mnie idzie, to sobie w święta porównam.

[pokaż treść] [kto ukrył]

26-03-2012 18:55

Igrzyska dobre? Nie, nie są dobre. Po przeczytania całej trylogii (gardzę ludźmi, którzy krytykują coś, czego nie znają) mogę to śmiało powiedzieć - jest kiepsko. Odnoszę wrażenie, że autorka chciała stworzyć bohaterkę podobną chociażby do Grega House'a, stąd jej cynizm, pozorna samowystarczalność i niezależność. I o ile w kilku miejscach to się rzeczywiście zgadza, to jednak coś nie wyszło. Co? A to, postacie tego pokroju mają w sobie pewien urok, coś, co pozwala odbiorcom przymknąć oko na ich nieznośność i pokochać ich całym sercem. Urok zawadiaki u Katniss nie ma racji bytu, bo u niej absolutnie nic nie równoważy jej wad - owszem, kocha siostrę, poświęciła życie by ratować ją, Peetę itd., ale to tyle. Tej dziewczynie ciągle coś nie pasuje, pierwszoosobowa narracja tylko wzmacnia jej ciągłe jęki. Jest też wbrew pozorom głupiutka, egocentryczna.
Nie odmawiam całej serii potencjału, bo potencjał jest ogromny, ale autorka poległa przy kreacji bohaterów, bo jedyną postacią, którą można naprawdę polubić jest Hamish.

[pokaż treść] [kto ukrył]

10-02-2013 18:43

Katniss w dalszych tomach ma poważne problemy psychologiczne (okolice PTSD). Nie wiem, czy kogoś takiego łatwo lubić lubić, ale to nie musi być wadą książki. :-)

[pokaż treść] [kto ukrył]

10-02-2013 23:51

Nie dorabiajmy teorii o problemach psychologicznych postaci, która tak naprawdę jest słabo przemyślana i poprowadzona, bo uważam to za obronę na siłę

[pokaż treść] [kto ukrył]

11-02-2013 22:52

Długo moglibyśmy mówić o tym, jakie prowadzenie postaci jest dobre i przemyślane, a jakie nie. Ponieważ nie mam na to czasu, zwracam tylko uwagę, że Katniss nie musi koniecznie być postacią "do lubienia". Tyle. :-)

EDIT: A skoro wymieniamy się też wrażeniami, to dla mnie Katniss na takim czysto emocjonalnym poziomie była OK. Nie wiem, czy ją polubiłem, ale nie była dla mnie obojętna i interesowało mnie, co się z nią stanie. :-)

[pokaż treść] [kto ukrył]

11-02-2013 23:00

Cóż, zwróciłam uwagę na kwestię kreacji Katniss, ponieważ narracja konkretna wymusza postrzeganie świata jej oczami. Pierwszoosobówka ma to do siebie, że czytelnik w pewien sposób utożsamia się z narratorem - w tym przypadku z Katniss, która, jak już zwróciłam uwagę, jest dość głupiutka (tak, zdaję sobie sprawę z tego, że nie jest wszechwiedząca) i męcząca, co mnie osobiście bardzo drażni - nie chcę się utożsamiać z osobą głupią, to wszystko odbierało mi sporą część przyjemności z czytania. Uwaga o mojej osobistej sympatii, czy też w tym przypadku jej braku, była dodania li i jedynie jako bonus, nie zaś jako rdzeń wypowiedzi.

[pokaż treść] [kto ukrył]

12-02-2013 16:17