Fragmenty książek

Polowanie na lwa

Arabowie o czarnych oczach polują na lwa. Ściągają gęste, równo wycięte linie ciemnych brwi, w ciszy pod gwiazdami stają kołem na stygnących piaskach i słuchają nocy. Silne ramiona o opalonej skórze, pod którą wyraźnie widać wydmy mięśni i koryta nabrzmiałych żył, potrząsają cienkimi drzewcami włócz...

Kłamca 2. Bóg marnotrawny

Brzytwa sunęła gładko po starannie namydlonym gardle Kłamcy. Ruchy Luigiego były pewne i szybkie, co budziło podziw tym większy, że całej operacji dokonywał z pistoletem wielkości armaty dociśniętym do krocza. Loki nazywał to zasadą ograniczonego zaufania. Zgodnie z oczekiwaniami Kłamcy, demon-fryzj...

Ludzkie dzieci

Piątek, 22 stycznia 2021 Dziś są urodziny mojej córki - byłyby, gdybym jej nie przejechał. Było to w roku 1994, kiedy miała piętnaście miesięcy. Mieszkaliśmy wówczas z Heleną w edwardiańskim bliźniaku na Lithbury Road, zbyt dla nas dużym i zbyt drogim, ale Helena, gdy tylko dowiedziała się o ciąży,...

Martwe dziwki idą do nieba

Staremu Puchaczowi jeszcze czasem się to śniło. Ciemna uliczka gdzieś na tyłach kina Paradiso. Brzęczenie przepalonej żarówki w jedynej latarni. Szeroko rozrzucone nogi w czarnych kabaretkach. Martwe oczy Wenus Dwa Palce, najbardziej znanej prostytutki z Kasyna Bachusa. Krew. Masa krwi. - Podoba c...

Odmieniec

Kruszyna obudziła się i podniosła głowę. Przeszła z czerni w czerń, bo ani we śnie, ani na jawie nie istniały barwy. Od razu, od pierwszej chwili po otwarciu oczu była czujna. Jeszcze nie wstawała, ale jej ścięgna i mięśnie już były gotowe do skoku. Nasłuchiwała. To był najpierwotniejszy odruch, rów...

Księżyc buntowników

Księga pierwsza Rozdział pierwszy Na dużym mostku dowodzenia było jak zawsze cicho i spokojnie. Ciszę zakłócały tylko dźwięki zapisu otoczenia. Przez iluminatory widać było usianą gwiazdami przestrzeń i biało-błękitną kulę świata, na którym toczyło się życie. Wszystko było dokładnie takie, jakie b...

Wieszać każdy może

Jakub Wędrowycz kopnął pieniek. Nogi gminnego sekretarza PPR rozpaczliwie zamajtały w powietrzu. Ze zduszonego stryczkiem gardła dobiegł ostatni charkot. – Kurde! – Jakub splunął z obrzydzeniem pod stopy powieszonego. – Jednego chwasta mniej. – Komunistów jest po prostu za d...

Żałując za jutro

Głód, pragnienie, gorączka i strach wykończyły jego ciało. Z każdą chwilą stawał się coraz słabszy. W brzuchu mu burczało, pragnął jeść tak, że skręcały się w nim wnętrzności. Inna rzecz, że gdyby nawet pająki oferowały mu posiłek, był pewien, że nic by nie przełknął. Widział przecież, co jedzą. Jed...

Bohun

– Bohun nie żyje – powtórzył Fyłyp, stojąc u wejścia do namiotu atamana. – Umarł ten dobry wódz nasz, za którego głową nie tylko my, podręczni jego, ale i wszystka Małej Rusi Rzeczpospolita przy szczęśliwych sukcesach długie lata żyć sobie bezpiecznie obiecować mogła! Umarł postrac...

Wojna kwiatów - fragment 3

Dzielnica magazynów prażyła się w spiekocie niezwykłej jak na tę porę roku. Grupa robotników, niksów, która rozłożyła się na czas przerwy w cieniu jednego z wysokich, starych budynków, nie miała ochoty ustępować drogi czarnemu powozowi, dopóki jeden z nich nie rozpoznał kwiatowego herbu na tablicy r...

Wojna kwiatów - fragment 2

Sąsiadka, pani Kraley, stała przed domem i podlewała ogród. Theo pomachał do niej. Nie odpowiedziała mu, chociaż wąż trzymała tylko jedną ręką. Pani Kraley to kolejna rzecz, która sprawiała, że mieszkanie w domu matki było takim ciepłym, przyjemnym doświadczeniem. Matka nie zareagowała, gdy wszedł...

Wojna kwiatów - fragment 1

Theo trochę gryzło sumienie, gdy włączał z powrotem telefon komórkowy. Zwłaszcza kiedy zdał sobie sprawę, że wyłączył go na ponad dwie godziny. Z ulgą zauważył, że nie ma żadnych wiadomości. Zamierzał go wyłączyć tylko na kilka minut, żeby nikt nie zadzwonił, gdy będą stroić instrumenty - ci młodzi,...

Inquisitor. Zemsta Azteków

SZÓSTE SŁOŃCE Ta lejba wlokła się wyjątkowo ciężko, tak jakbym rzeczywiście został wprzęgnięty do kieratu albo też do pługa orzącego kamienisty ugór. Z drugiej strony stan umysłowy moich uczniów kojarzył mi się raczej z pustynią Kalahari. Dość, że szło mi jak po grudzie i miałem już tego wszystkieg...

Atalaya. Gwiazdomorze

Rozdział 1 Lustro wisiało na wprost okna - zupełnie jakby ktoś wyciął w ścianie prostokąt pełen światła i szarych chmur. Z tej odbitej, świetlistej szarości nagle wyłonił się człowiek. Szpakowaty mężczyzna wysunął z tafli głowę i rozejrzał się bacznie. Jego ciało, nadal za szkłem, zdawało się dwu...

Ksin koczownik

Powiedziała mu to nad ranem. Potem zasnęła wtulona w miękkie futro na jego piersiach. Ona – księżna koczowników – Amarelis Dumna, ta, przed którą wstawała plemienna starszyzna, wojownicy przyklękali, a najczcigodniejsze stare kobiety, mówiąc do niej, kładły rękę na sercu. Ksin nigdy nie...

Róża Selerbergu - trzeci fragment

Część III – Saga o ludziach MOD-u PROFESJONALNY ZABÓJCA SMOKÓW (fragment) Wójt wsi Lubawa stał na ulicy szumnie zwanej Główną i, zadzierając głowę, z niejakim trudem odcyfrowywał litery na szyldzie. – M... – O... – D... – Mod. – Wójt zmarszczył krzaczaste brwi i...

Róża Selerbergu - drugi fragment

Część II – Przyczajony rycerz, ukryty smok SMOK (fragment) Słyszy się rozmaite bajędy, że niby siódmy syn w rodzinie przeznaczony jest do rzeczy wielkich i niezwykłych. A to sobie jaką poczwarę ubije, a to zbójców rozgromi, czarnoksiężnika okpi, albo przeciwnie – na jego wdzięczność doz...

Róża Selerbergu

Selerberg był zamkiem małym, ale bardzo przyzwoitym i z zasadami, co oznaczało, że posiadał wystarczająco dużo “zamkowatości”, żeby byle chłystek w hełmie przerobionym z garnka i drucianej kolczudze (czyli zrobionej z drutu na drutach przez zapobiegliwą mamusię, jak to bywało zwyczajem w...