Fragmenty książek

Za garść czerwońców

Prawo krwi

Nad folwarkiem rozlegało się żałobne ujadanie psów. Dwóch jeźdźców przemknęło pod łukiem pochyłej bramy i wstrzymało konie przed dworem. Na ganku oczekiwał ich szlachcic o pomarszczonym obliczu i srebrnych, obwisłych wąsiskach. Towarzyszył mu drab uzbrojony w rusznicę. Z zaciętych twarzy mężczyzn wy...

Za garść amuletów

Rozdział 1     Mocne trzaśnięcie drzwi samochodu Davida odbiło się echem od kamiennej fasady siedmiopiętrowego budynku, obok którego zaparkowaliśmy. Opierałam się o szary sportowy samochód i osłaniając zmrużone oczy, patrzyłam na jego stare, piękne kolumny i żłobkowane parapety. Najwyższe...

Z mgły zrodzony

Gdyby ludzie przeczytali te słowa, niechby się dowiedzieli, jak ciężkim brzemieniem jest moc. Starajcie się nie dać skrępować jej łańcuchom. Proroctwa Terris głoszą, że będę miał moc, by uratować świat. Ale sugerują, że moja moc może go również zniszczyć.   Rozdział 2   W opinii Kels...

Z mgły zrodzony

Rozdział 1   Z nieba spadał popiół. Vin obserwowała, jak puszyste płatki unoszą się w powietrzu. Leniwie. Beztrosko. Swobodnie. Kłębki sadzy spadały jak czarny śnieg, zasypując ciemne miasto Luthadel. Wirowały wokół murów, unosząc się na wietrze i tańcząc w małych wirach nad kocimi łbami. Wy...

Z mgły zrodzony

Prolog

Czasem martwię się, że nie jestem tym bohaterem, za którego wszyscy mnie mają. Filozofowie zapewniają mnie, że to właściwy czas, że pojawiły się wszystkie znaki. Wciąż jednak zastanawiam się, czy nie mylą się co do człowieka. Tylu ludzi jest ode mnie zależnych. Powiadają, że trzymam w ramionach los...

Ymar - drugi fragment

Gruby, łysawy facet biegł korytarzem. Zatrzymał się dopiero przy ostatnich drzwiach i delikatnie zapukał. Po chwili oczekiwania zapukał mocniej. W korytarzu rozległo się dudnienie. Mężczyzna przyłożył otwartą dłoń do drzwi, jednak zrezygnował z zamiaru uderzenia. Z kieszeni spodni wyciągnął metalowe...

Ymar

Godzinę później policjant wszedł do swojego biura. Dopiero po chwili Michał zareagował na obecność przełożonego, przerwał rozmowę z gościem. Technik i nieznajomy mężczyzna podeszli do inspektora. – To ojciec Kliwen – młodzieniec mówił cicho. – Zna treść książki. – Witam księd...

Xięgi Nefasa. Trygław - władca losu

Owej majowej Nocy Poczęcia usiłowałem przypomnieć sobie drogę do Białych Wzgórz i ukrytej w nich świątyni Trygława. Kiedy niespełna dwa lata wcześniej przemierzałem ją z tajnym ostrzeżeniem od Bolesława, prowadził mnie przewodnik. Teraz byłem sam. Nie miałem żadnej pewności, czy kapłani nie przenieś...

Wyzwolenie

ROZDZIAŁ 1   Przeklęte statki z Nowego Świata przypłynęły zaledwie po tygodniu od jej przybycia do ukochanych Prowincji Centralnych. Ale tego poranka, poranka, kiedy skończył się świat, Anastazja Bell nie zaprzątała sobie głowy myślami o Nowych Niderlandach, Nowej Francji, wolnej woli czy naw...

Wyspa Sześciu Pierścieni

…Pisma nasze mówią, jak wielką niegdyś państwo wasze złamało potęgę… Szła z zewnątrz, z Morza Atlantyckiego. Wtedy to morze tam było dostępne dla okrętów. Bo miało wyspę przed wejściem, które wy nazywacie Słupami Heraklesa… Ci, którzy wtedy podróżowali, mieli z niej przejście d...

Wyprawa skrytobójcy

Prolog   OKRYTY NIEPAMIĘCIĄ   Każdego ranka dłonie mam uwalane inkaustem. Niekiedy budzę się z twarzą na stole, pomiędzy zwojami i arkuszami papieru. Chłopiec, przynosząc jedzenie na tacy, ośmiela się czasem besztać mnie, że wieczorem nie poszedłem do łóżka. Bywa jednak, że tylko na mn...

Wyprawa Błazna

  Rozdział 1 Wigilia Środka Zimy w Koziej Twierdzy   Bezpieczny jestem i ciepło mi z dwójką rodzeństwa. Oboje są ode mnie silniejsi, więksi. Przyszedłem na świat ostatni. Ślepia otworzyły mi się późno, miałem najmniej śmiałości. Brat i siostra nie raz wybierali się za matką aż do wyjśc...

Wylęgarnia. Królowa śmierci

Zabiję cię z przyjemnością

W drzwiach stał mężczyzna, właściwie chłopak, na oko dwudziestopięcioletni. Czarne kręcone włosy układały się na jego głowie niczym aureola. Uśmiechał się, ale nie był to uśmiech przyjacielski – raczej mający źródło w sarkazmie, pogardzie i absolutnej pewności siebie. Objęłam rękojeść pistolet...

Wykonawcy Bożego Zamysłu

Podopieczni

Deszcz uparcie i gwałtownie uderzał o dach powozu, niekiedy zagłuszając nawet stukot kół po nierównej, górskiej drodze. Młody ojciec Wieńczysław kończył modlitwę, kiwając się w rytm, a pojazd podskakiwał na nierównościach i kamieniach. Bardziej postawny towarzysz podróży, ojciec Benedykt, bez słowa...

Wykonawcy Bożego Zamysłu

Włóczęga

Ciągnąłem za sobą swój foliowy worek, czarny, taki, w jakim wyrzuca się śmieci. Powietrze było świeże; deszcz padał krótko, ale zmył kurz z całego dnia. Miasto nie było szczególnie blisko – poznawałem to po dużej liczbie gwiazd na niebie. Inaczej nie mógłbym określić, jak blisko jest miasto, b...

Wydrążony człowiek. Muza ognia - Dan Simmons

fragment Muzy Ognia

Czasami myślę sobie, że wszystko potoczyłoby się inaczej, gdybyśmy tamtego wieczoru nie wystawili w Mezel-Goull szkockiej sztuki . Wiadomo przecież, że z tego nigdy nie wynika nic dobrego – wystarczy sięgnąć pamięcią do historii, żeby to zrozumieć – a często dużo złego. Wątpię jednak, b...

WWW.1944.WAW.PL

Podjechałem parę metrów i zatrzymałem się, ale nie wyłączałem silnika. Galaś odetchnął, uśmiechnął się szeroko, wyskoczył z kabiny jak na sprężynie i zagadnął: – Guten Tag, Herr Leutnant. Was ist hier passiert? – Dokumenten! – warknął Niemiec, nie podjąwszy przyjaznego tonu kapra...

www.1939.com.pl - drugi fragment

Las kończył się może kilometr od wsi. Nie widziałem żadnych zniszczeń, ale mieszkańcy postanowili nie kusić losu. W momencie, w którym nadlecieliśmy, całe rodziny wraz z dobytkiem biegły właśnie w stronę drzew. Szpica niemal dotarła do celu, kiedy za plecami grupy niewielkie krzaczki rozpryśniętego...

www.1939.com.pl

Pomimo hałasu – choć może mniejszego niż na początku, bo strzelanina nieco osłabła, pewnie tamci zmieniali magazynki – dobiegł mnie warkot odpalanego tysiąckonnego silnika. Leżałem nie więcej niż pięć metrów od czołgu, wię...

Wurt - Jeff Noon

Mandy wyszła z całodobowej Wurtciarni, przyciskając kurczowo do piersi torbę z towarem. Nieopodal siedział autentyczny pies, z krwi i kości; z tych, co to się ich już nie widuje. Istny kolekcjonerski okaz. Siedział przywiązany do słupka sygnalizatora ulicznego. Sygnalizator nakazywał: stać. Pod sygn...

Wszyscy patrzyli, nikt nie widział

CZĘŚĆ 1. ROZDANIE   Hausenberg dziś, dwadzieścia lat później   Po Simonie Divardzie nie było widać, jak bardzo się denerwował. Może z wyjątkiem tych kilku kropel potu, które nagle pojawiły się na jego twarzy. Simon odłożył karty na stół, po czym delikatnie przytknął wydobytą z kie...

Wszyscy na Zanzibarze

kontekst (0) METODA EKSPRESJI INNISA   Przedstawiona przez Innisa metoda ekspresji nie ma w sobie nic z premedytacji ani arbitralności. Przełożenie jej na język perspektywicznej prozy nie tylko wymagałoby ogromu miejsca, lecz także groziłoby utratą wglądu we wzajemne zależności form organiza...

Wrzawa śmiertelnych

Fragment rozdziału 1

Eliot Post i jego siostra Fiona mieli skończyć piętnaście lat następnego dnia i do tej pory nigdy nie przytrafiło im się nic interesującego. Mieszkali razem z babcią i prababcią, które trzymały ich krótko – choć dłońmi w aksamitnych rękawiczkach – i chroniły przed wszystkim, co mogłoby b...

Wróżenie z wnętrzności

Jestem głupim bratem mojego mądrego brata, on ma wszystko, a ja nic i tak jest dobrze. On ma piękną żonę, dom ma, dzieci ma i pieniądze, on ma przyjaciół i powodzenie, jest inteligentny i wszyscy go lubią, zna się na wszystkim i nie ma w tym przesady, a ja nie mam nic. On jest dobry, pozwala mi mies...

Wrota obelisków

1 Nassun, na skałach Hmm. Nie. Źle to opowiadam. W końcu każdy jest sobą, ale również innymi. To relacje z otoczeniem nadają naszemu istnieniu ostateczny kształt. Ja jestem sobą i ty jesteś sobą. Damaya była sobą oraz rodziną, która ją odrzuciła, oraz ludźmi z Fulcrum, którzy...

Wojna kwiatów - fragment 3

Dzielnica magazynów prażyła się w spiekocie niezwykłej jak na tę porę roku. Grupa robotników, niksów, która rozłożyła się na czas przerwy w cieniu jednego z wysokich, starych budynków, nie miała ochoty ustępować drogi czarnemu powozowi, dopóki jeden z nich nie rozpoznał kwiatowego herbu na tablicy r...

Wojna kwiatów - fragment 2

Sąsiadka, pani Kraley, stała przed domem i podlewała ogród. Theo pomachał do niej. Nie odpowiedziała mu, chociaż wąż trzymała tylko jedną ręką. Pani Kraley to kolejna rzecz, która sprawiała, że mieszkanie w domu matki było takim ciepłym, przyjemnym doświadczeniem. Matka nie zareagowała, gdy wszedł...

Wojna kwiatów - fragment 1

Theo trochę gryzło sumienie, gdy włączał z powrotem telefon komórkowy. Zwłaszcza kiedy zdał sobie sprawę, że wyłączył go na ponad dwie godziny. Z ulgą zauważył, że nie ma żadnych wiadomości. Zamierzał go wyłączyć tylko na kilka minut, żeby nikt nie zadzwonił, gdy będą stroić instrumenty - ci młodzi,...

Wodny nóż

ROZDZIAŁ 1   W pocie kryły się opowieści. Pot kobiety zgiętej wpół na cebulowym polu, pracującej od czternastu godzin w gorących promieniach słońca, różnił się od potu mężczyzny, który zbliżał się właśnie do przejścia przez meksykańską granicę, modląc się do La Santa Muerte o to, by nie okaz...

Wizjokrąg

[…] Zielony człowiek szedł długą galerią, z otwartymi ustami przyglądając się malowidłom. Przed jednym z nich stanął. Na polance w środku pogrążonego w mroku lasu pełnego przedziwnych roślin spał zespół wędrownych aktorów w pstrych strojach i maskach. Scenę oświetlały tysiące świeczek stojącyc...

Wir

Opowieści o odbudowie Ogromne, połyskujące drapacze chmur, otrząsające się niczym mokre psy. Deszcz roztrzaskanego szkła szyb pięćdziesięciu pięter. Krwawa łaźnia na ulicach. Tysiące ludzi rozczłonkowanych zręcznie w kilka sekund. A potem, gdy trzęsienie ziemi dobiegło końca, grzebanie wśród reszte...

Wiosna Helikonii

"Gdzież liczne czyny mężów ówczesnych się podziały, Że nie zakwitły nigdzie na wiecznych pomnikach chwały? Tymczasem świat naprawdę to jeszcze istny młodzik I myślę, że niedawno dopiero się narodził. Wiele umiejętności powstaje coraz nowych, Inne się ulepszają. Patrz – w sprzęcie okrętowym Il...

Wintercraft

Prolog i rodział I

Prolog W blasku księżyca nad otwartym grobem stała kobieta. Ziemię u jej stóp przecinała błękitna krawędź długiego cienia wieży i grób wyglądał jak rozcięta szyja. Nagrobek pękł na dwoje; miejsce, gdzie leżeli zmarli, wskazywał tylko kawałek płyty. Lampa w ręku kobiety była osłonięta od wiatru, a d...

Wilk

Rego zaciskał mocniej szczęki za każdym razem, gdy mechaniczne kończyny kosiarza natrafiały na nierówność i korygowały krok. Niegdyś te goliaty były samobieżnymi jednostkami wsparcia, jednak nowsze modele pozwalały na to, by pilot przejął nad nimi kontrolę. Wtedy jednak ko­siarz funkcjonował bar...

Wilczy miot

Jutrznia Anno Domini 1239 Os iusti meditabitur sapientiam, et lingua eius loquetur iudicium. Usta sprawiedliwego głoszą mądrość I język jego mówi to, co słuszne. Psalm 37:30 I – Proszę…! Manfried Hartmann usiłował zignorować głos dochodzący zza ciężkich dębowych drzwi. Stał na baczn...

Wilczy legion

Płonąca granica

Energiczne kopnięcie w łydkę wyrwało Krohnego z letargu, poderwał się od razu czujny, z palcem na spuście, zerknął przez okienko. Stasiuk nadal rąbał drzewo, a Marysia niosła do chałupy kosz świeżo zerwanych w sadzie jabłek. – Co się stało? – zapytał bezgłośnie. – Prawdziwa Pomona...

Wilczy legion

Strzeż się wilka

Mimo rzucającej się w oczy zamożności stryjka i dostępu do najnowszych kreacji Maria Kornt nie stała się niewolnicą obowiązującej mody. Bujne, związane w niedbały na pozór węzeł włosy w niczym nie przypominały stereotypowej fryzury na "chłopczycę". Także powiewna sukienka z crepe satin zamiast masko...

Wilczarz

Rozdział 1. Zamek Ludojada

Na niebie zgasły już ostatnie zorze i pełnia księżyca skąpała las zielonkawym srebrem poświaty. Człowiek, którego zwali Wilczarz, szedł przez las. Pokonywał wzgórze za wzgórzem, nie szukał ścieżek ani dróg. Kroczył śmiało, stawiając wielkie, równe kroki, jak gdyby nie znał zmęczenia. Nie chował się...

Wilcza godzina

Rozdział I   Sankt Petersburg marzec 1870 roku   Marszałek Rady Państwowej imperium rosyjskiego wielki książę Konstanty Nikołajewicz ciężko westchnął. Ściągnąwszy binokle, potarł ściśnięty przez nie nos, odwrócił się od okna i spojrzał na mężczyzn siedzących w miękkich fotelach. &nda...

Wigilijne psy i inne opowieści

Opowieść taksówkarska Opowiem jak było, bez ściemy. Gdy zmarł mój ojciec, Bóg wcisnął pauzę na pilocie i świat znieruchomiał. Widziałem ludzi, jak chcieli- by kubiści, naraz ze wszystkich stron. Potem minęło, myślałem nawet, że z mozołem wtoczę się na stare tory. No i odpowiedzialność, żeby być z m...