Uncanny X-Men #1: Rewolucja

Warto zaznaczyć, że czytanie tego albumu bez znajomości wydawanej równocześnie serii All-New X-Men wyjątkowo utrudni poznawanie całości obrazu. Wydarzenia rozpisane na kartach obu tytułów mają miejsce równolegle i są niczym dwie strony tej samej monety.

Gdy odkrywamy tę historię z perspektywy mieszkańców szkoły im. Jean Grey, to zespół Scotta Summersa kreowany jest na typowych antybohaterów, których postrzeganie świata jest bardzo zaburzone, a motywacje mocno nasiąknięte goryczą. Tymczasem w Uncanny X-Men obserwujemy ich z bliska, widzimy wzajemne relacje oraz, co najważniejsze, kontakt z młodymi mutantami. Okazuje się, że sprawa nie jest wcale taka czarno-biała jak mogłoby się wydawać. Są to osoby bardzo rozbite psychicznie, które nie radzą sobie w nowej sytuacji i starają się podążać w kierunku, który wydaje się im po prostu słuszny.

Każdy z pozornych antagonistów jest bardzo ludzki i targany wątpliwościami. Ważną rolę odgrywa również dawna relacja Cyclopsa z Emmą Frost – ci dwoje pomagają sobie właśnie ze względu na romans sprzed lat. Ich moce, uszkodzone przez Phoeniksa, nie mogą stanowić dla nich oparcia. Scott kompletnie nie kontroluje swojego wzroku, Magik przeżywa niekontrolowane teleportacje do piekła, Magneto nie ma w sobie tyle sił, by przenosić większe metalowe obiekty, a Frost nie słyszy już myśli innych. Oczywiście nie jest to tylko kwestia poczucia bezsilności. Bohaterowie są bardzo pogubieni moralnie. Wiedzą, do czego posunęli się pod wpływem kosmicznej mocy, i sami kwestionują własny światopogląd. Jednego są pewni – ludzie nie ufają mutantom i jedynym ratunkiem jest przygotowanie młodych, których moce ujawniają się w różnych miejscach świata, do walki. Strach przed kolejnym pogromem mutantów nie jest zupełnie nieuzasadniony, gdyż każdy przejaw jakiejkolwiek niecodziennej mocy spotyka się z agresją ze strony stróżów prawa.

Rewolucja jest bliżej niż dalej. O Cyclopsie mówi się w mediach, a na świecie pojawiają się pierwsi zwolennicy jego ruchu. Warto jednak zauważyć, że nie jest to droga motywowana nienawiścią wobec społeczeństwa. Sytuacja jest zgoła odmienna, co widzimy chociażby w scenach koncentrujących się na "nowym narybku" Scotta. Młodzi mutanci są mocno zagubieni. Dzień wcześniej żyli swoim codziennym życiem, gdy w jednej chwili ujawniły się ich nadzwyczajne umiejętności i automatycznie stali się wrogami publicznymi. To dla nich ekipa ustanawia nową szkołę, troszczy się o ich samopoczucie, trenuje, a nawet pozwala jednej z dziewczyn spotkać się i pożegnać z matką. To nie złość jest motorem napędowym tej grupy X-Menów, ale strach i chęć przetrwania.

Kunszt Chrisa Bachalo na pewno znajdzie swoich fanów. Jego bardzo komiksowa kreska, a zwłaszcza projekty postaci są wyjątkowo atrakcyjne dla oka. Nie każdemu jednak spodoba się fakt, że twórca bardzo mocno operuje plamami i nie boi się wychodzić poza linie szkicowe, często nawet kosztem szczegółów. Dzięki takim zabiegom rysunki tego autora mają nieco pastelowy charakter i specyficzny, ulotny klimat . Zupełnie inaczej ma się sprawa z Frazerem Irvingiem, który przejmuje pałeczkę pod koniec tomiku. Warto docenić jego wyraźne malarskie zacięcie, bo większość teł wygląda jakby rozprowadzone zostały po papierze farbami, jednak niepotrzebnie stawia on na bardzo realistycznie narysowane twarze. Wyglądają one dziwnie naturalistycznie i wręcz przerażająco.

Unchanny X-Men #1: Rewolucja to album znacznie spokojniejszy niż wiele innych wydanych pod szyldem Marvel Now. Jeżeli czytając cykl All-New X-Men, zastanawialiście się nad motywacjami tych pozornie złych X-Menów, tutaj dowiecie się, dlaczego postępują tak, a nie inaczej. Być może są to zeszyty nieco przegadane, ale te postacie bardzo tego potrzebowały. Jesteśmy teraz w stanie zrozumieć co kryje się za ich kontrowersyjnymi działaniami, a także upewnić się, że racja nie stoi po niczyjej stronie, a dobro nie jest takie oczywiste.