Spider-Man Władza

Czas nie był dla Petera łaskawy. Wszyscy najbliżsi dawno już odeszli, a on stara się wiązać koniec z końcem, zatrudniając się w najbardziej absurdalnych miejscach. Jego alter ego, Spider-Man, umarło wraz ze śmiercią ukochanej osoby. Jednak przychodzi czas, w którym należy jeszcze ostatni raz założyć maskę i powiedzieć "stop” przemocy, zwłaszcza gdy ta dotyka przyjaciół.

Kaare Andrews postarał się o ambitniejszą opowieść, która pokazuje zmagania byłego już herosa z samym sobą. Pełna jest zarówno bardziej nostalgicznych fragmentów, jak i scen akcji, w których niemłody już Pająk musi stawić czoła znacznie silniejszym przeciwnikom. Mamy do czynienia z opowieścią, która zbiera całe żniwo wcześniejszych wydarzeń i kumuluje je w jedno niezłe zakończenie. Czytelnik z pewnością nie będzie narzekał na jednowątkowość fabuły, jest ona także mało przewidywalna, a większy zwrot akcji w połowie komiksu tylko zachęca do poznania dalszej historii.

Mocno uwydatniony został klimat opowieści. Z racji totalitarnego charakteru władzy, Manhattan stał się ponurym i deszczowym miejscem, w którym nie widać słońca. Kaare Andrews i Jose Villarubia doskonale poradzili sobie z ukazaniem amerykańskiego miasta od mroczniejszej strony – rząd tłamsi wszelkie ruchy oporu, a zakazane zostały nawet takie rzeczy jak publiczne puszczanie muzyki. Scenarzysta świetnie ukazał również, jak zmanipulowani mieszkańcy miasta stali się obojętni na otaczającą ich rzeczywistość.

Mimo wszystko najciekawsza jest z pewnością kreacja wiekowego już Petera Parkera. Scenarzysta ukazuje jak bohater rozwodzi się nad swoim życiem, wewnętrznymi oskarżeniami i żalem za niewykorzystanym czasem, ale również pokazuje jak bardzo Pająk cierpi z powodu złych decyzji z młodości. Dość mocno zwraca uwagę spojrzenie protagonisty na otaczający świat, gdzie rzeczywistość przeplata się ze zmorami sennymi. Ważną rzeczą jest również przemiana Spider-Mana, jaką przechodzi na kartach komiksu, od zniszczonego życiem nieudacznika do powrotu  w roli superbohatera. Rzadko można spotkać tak dynamiczną mieszankę uczuć i wahań nastrojów, jakie zaprezentował Kaare Andrews we Władzy.

Warte wspomnienia są również pozostałe postaci, głównie czarne charaktery, najbardziej zawzięci wrogowie Pająka. Podobnie jak w przypadku Parkera i dla nich czas nie był zbyt łaskawy, obecnie stanowią jedynie cień swoich młodszych wersji. Najlepiej widać to w przypadku Otto Octaviusa, który jest wręcz karykaturą samego siebie.

Spider-Man: Władza narysowano intrygującą kreską Kaare Andrewsa i Jose Villarubii. Karykaturalne, lekko rozmazane kontury w połączeniu z szarymi odcieniami znajdą zarówno swoich zwolenników, jak i przeciwników. Od pierwszych scen w oczy rzucają się przerysowane sylwetki postaci, przeraźliwie chude lub kanciaste, pokazujące niemal każdą osobę jako wyniszczoną, zmęczoną życiem, co widać zwłaszcza w przypadku starszych osób. Artyści dopilnowali, aby Peter Parker od pierwszej chwili jawił się jako postać zniszczona psychicznie i fizycznie, dla której ciało superbohatera stało się przeszkodą, a nie pomocą na stare lata.

Docenić można również stronę kolorystyczną komiksu. Ciemne szare, filetowe i bordowe odcienie, nadają ponurego klimatu całej historii. Jose Villarubia świetnie zestawia ze sobą barwy; natykamy się na plansze pełne czerwieni, aby po chwili znaleźć się w szarym i obskurnym mieście.

Spider-Man: Władza to z pewnością komiks dla czytelników, którzy mieli już do czynienia z Pająkiem. Historia zawarta w albumie odwołuje się do wielu wydarzeń z młodzieńczego życia bohatera, więc jeśli ktoś nie zna wcześniejszych perypetii Petera Parkera, zwyczajnie nie będzie usatysfakcjonowany tą opowieścią. Za to ci, którzy poznali Spider-Mana na wylot, mogą z powodzeniem sięgnąć po historię przedstawioną przez Kaare Andrewsa.