Smerfy i świat emocji #01: Smerf, który bał się ciemności

Smerf, który bał się ciemności to historia o odczuciach związanych ze strachem, jego wpływem na osobę bojącą się, a także jej otoczenie. Kilkunastostronicowa opowieść w zabawny i zrozumiały sposób przedstawia problem Strachusia, bojącego się nocy tak bardzo, że nie tylko sam nie może spać, ale i spędza sen z powiek innych smerfom.

Nim jednak zastanowimy się nad przekazem, warto zwrócić uwagę na wydanie. W tym wypadku mówimy o cieniutkiej, miękkookładkowej książeczce, którą maluchy mogą samodzielnie kartkować. Co więcej, sama opowieść została opatrzona bardzo soczystymi i wesołymi kolorami, które urzekną i dorosłych.

To, jak bardzo dzieci w wieku przedszkolnym są wybredne odnośnie bajek, wie każdy rodzic, ciocia, wujek i babcia z dziadkiem. Maluchy mogłyby słuchać jednej i tej samej, czytanej po stokroć bajki w kółko, tak samo kolejnych przygód tej samej postaci. Im prostsza i pokazująca najłatwiejsze czynności, tym dla nich bardziej interesująca. Ale czy smerfne kłopoty, które dorośli zapewne pamiętają jeszcze z dobranocki, będą równie ciekawe dla naszych pociech, otoczonych ogromną ilością edukacyjnej literatury?

Thierry Culliford i Falzar podeszli do tematu w bardzo przejrzysty i zrozumiały sposób, aby jak najbardziej ułatwić maluchom przyswojenie podstawowych kwestii o odczuciach związanych ze strachem. Smerf Strachuś to postać, z którą dziecko może się utożsamiać i szukać podobieństw między swoimi problemami, a tymi, które prezentuje przyjazny bohater, bojący się wszystkiego: od własnego cienia po zapalone nocą światło. Historia nazywa emocje, a także pokazuje, że część lęków Strachusia ma proste wytłumaczenie, jak zbyt bujna wyobraźnia. Co ważne, smerf nie wstydzi się swoich problemów ani poprosić przyjaciół o pomoc.

Ale czy to wystarcza, aby Smerf, który bał się ciemności dołączył do domowej biblioteczki naszych maluchów? Oczywiście. Dziecko ma okazję oswoić się z problemem, znaleźć podobieństwa i tak jak Strachuś, porozmawiać o podobnych lękach. Zwłaszcza, że wspólne czytanie jest dobrym momentem do poruszenia wielu ciekawych tematów w sposób jak najbardziej delikatny dla dziecka.

Oczywiście trudno też nie zauważyć, że ile książek na rynku, tyle zainteresowań dzieci. Nie każde dziecko chowa się pod kołdrą na myśl o zgaszonym świetle, ale są takie, które uciekają przed odkurzaczem. Niemniej Smerf, który bał się ciemności to bardzo przyjemna historia ze szczęśliwym zakończeniem i w jakimś stopniu na pewno wzbudzi zainteresowanie malucha. Zwłaszcza, że – jak wspominałam – rysunkowo została świetnie przygotowana.