Silas Corey: Siatka Aquili 2/2

Drugi tom serii Silas Corey, zamykający historię Siatka Aquili, opowiada bezpośrednio o próbach odzyskania znaczka pocztowego, na którego odwrocie umieszczono treść ważnego dla dalszych losów wojny dokumentu. Aby go odzyskać, trzeba wywabić z kryjówki niejakiego Casselę. Sieć na niego, w postaci ogłoszenia prasowego, została zarzucona już w pierwszej odsłonie tej szpiegowskiej rozgrywki. Do spotkania i wymiany interesujących obie strony fantów dochodzi w jednym z paryskich domów handlowych.

Scena spotkania i to, co następuje po niej, to prawdziwy majstersztyk komiksowej narracji. Nie chodzi tylko o to, że - jak to w dobrej szpiegowskiej intrydze - każdy usiłuje przechytrzyć każdego planując kilka ruchów naprzód. Silas Corey zdaje się nawet mieć zaplanowaną całą partię tych szachów. Nie chodzi też tylko o to, że obserwując ruch w domu handlowym spostrzegamy, iż wśród klientów aż roi się od przedstawiciel wszystkich stron zainteresowanych zdobyciem znaczka. Te dwa elementy oczywiście są niezbędnymi składnikami genialnie rozegranej sceny, w której czytelnika porwie jednak przede wszystkim dynamiczna komiksowa narracja i zabawa rysownika z odbiciami postaci w lustrach czy też sklepowych witrynach. Ponieważ miejsce spotkania staje się również sceną kolejnego ataku gazowego, otrzymujemy w efekcie sekwencję, w której do Paryża wkracza wojna, tak zdawałoby się odległa. Koszmarnie realistycznie prezentują się penetrujący zagazowane wnętrze "zainteresowani", którzy w maskach wyglądają jakby byli żołnierzami przechadzającymi się po polu bitwy.

Scena z domu handlowego otwiera drugi tom. Oprócz niej znajdziemy w tej części jeszcze bardzo dynamiczny pojedynek powietrzny czy też niezwykle wystopniowane napięciem spotkanie Corey'a z Aquilą. Budowanie napięcia to zresztą jeden z trzech najbardziej udanych elementów konstrukcji tego komiksu, co można sprawdzić śledząc scenę odczytywania przez Corey'a i Nama treści umieszczonej na znaczku. Z pozoru mało dynamiczna czynność została przedstawiona w niezwykle gęstej i pulsującej emocjami sekwencji. Drugi element to rozpisanie postaci - Corey, Martha i Nam są wielowymiarowi i zaskakują czytelnika, który nie mając dostępu do ich myśli musi mocno się napracować interpretując motywy kierujące ich wyborami. Trzeci element układanki to relacje między dwójkami Nam-Corey i Martha-Corey. Są one pełne dystansu, ironii i inteligentnego wyczucia oraz nieoczywistego humoru. Humor ten, poza wspominanymi układami personalnymi, ma też bardziej bezpośredni wymiar, znajdując ujście w elementach groteski, kiedy na przykład Nam kuli się na łóżku w strachu przed siedzącym naprzeciw niego kotem.

Tercet Nury (scenariusz)/Alary (rysunek)/Garcia (kolor) stworzył ślicznie narysowany komiks szpiegowski pełen intrygujących bohaterów, o dosyć prostej fabule, ale opowiedzianej w sposób zwalający z nóg.