Autor: Julian 'Mayhnavea' Czurko
Pięcioro bohaterów – Chaos, Loki, Skurai, Iris oraz Fenris Fenrir – siedziało przy stole, na którym pojawiały się kolejne potrawy. Przynosząca je kelnerka w fartuszku z programu Kasen, po prostu gotuj kursowała między stołem a kuchnią, w której Lee Myung-Jin już smażył kolejny fascynujący odcinek, wypisując co smakowitsze kąski z wielotomowej "Mitologii Skandynawskiej dla entuzjastów". Przysiadłem się do wesołej gromadki zajętej jedzeniem makaronu z klopsikami ze wspólnej misy.
Ja: Witam, czy mógłbym przeprowadzić z wami wywiad dla portalu Fakt Poltergeist?
Fenris: Poltergeist? Gdzieś już to słyszałam... Czyżby on… – wyszeptała marszcząc brwi.
Iris: *Hrmpf* *ciamk* *gulp*! – wybełkotała z pełną buzią i już wiedziałem, że jest stracona dla wywiadu. Przyjąłem jednak jej radosne gaworzenie za dobra kartę i kontynuowałem.
Ja: Chciałbym, żebyście powiedzieli, co się wam przydarzyło ostatnio. Całe Prontera aż huczy od plotek na temat konfliktu między wami – chłopcy przez cały czas zajęci byli podbieraniem sobie klopsików spod widelców. Dopiero teraz Chaos podniósł na mnie wzrok.
Chaos: Przybyłem tutaj, żeby poznać swoje przeznaczenie. Przysłała mnie moja matka, bogini Frigg, królowa bogów...
Skurai: ...i słynna drag queen, zaufaj mi, wiem to najlepiej. – mroczny morderca wykorzystał przerwę w jedzeniu, żeby podmalować sobie usta czarną, gotycką pomadką. – Ja jestem tutaj, żeby nakarmić mój miecz, Talatsu, krwią! – jednak ciągłe wygłodniałe zerknięcia w stronę makaronu sugerowały inny rodzaj głodu.
Loki: Choć droga niebezpieczna i długa, przybyłem do państwa Wolsuga pomścić moją brać i zabić Chaosa, Frigg jego... – pomimo mylącej miny kota na żwirku, Loki ujawnił duszę poety.
Ja: A co przydarzyło się waszej towarzyszce, Lidii?
Chaos: Niestety w połowie drogi przypomniała sobie, że jej nieżyjący ojciec był królem złodziei, poszukującym skarbów zaginionego królestwa. Opuściła fabułę komiksu, żeby heroicznie kontynuować dzieło, nawet jeśli żaden z czytelników się o tym nie dowie.
Fenris: Lidio, jesteś taka mądra... – wyszeptała, marszcząc brwi.
Iris: *Hrmpf* *ciamk* *gulp*! – zapewniła o rychłym powrocie Lidii za kilka tomów, nie opróżniwszy na chwilę ust.
Ja: W dzienniku Wolsung Crystalograph ukazały się zdjęcia z waszej walki – patrzę znacząco w stronę chłopaków. – Lecz musze przyznać, że niewiele na nich widać – jakby w odpowiedzi rozpoczęła się męska walka o ostatniego klopsa, przez co nikt już zupełnie nie zwracał na mnie uwagi. Przez salę przeleciała wielka koreańska onomatopeja.
Loki: Tym razem nie uciekniesz! Zjem klopsa i zupę. A te pałeczki wsadzę ci... – Loki zagroził Chaosowi, sięgając pałeczkami po klopsika. Panorama karczmy utonęła w masie kreskowań.
Skurai: Ha! Mylisz się kukiełko gildii skrytożerców! To ja zdobędę ten kąsek, a tobą nakarmię Talatsu! – tej potwornej groźbie towarzyszył nieludzki wygibas.
Fenris: Gildia? Skrytożerców? Jak to możliwe... - wyszeptała, marszcząc brwi.
Chaos: Obaj się mylicie! Nie mam zamiaru dziś umierać z głodu! Ale wy możecie – trafność ciętej riposty i egzaltowana postawa bohatera sprawiły, że cieszyłem się swoim wciąż pustym żołądkiem.
Loki: Dzięki mocy grochu, co rośnie nam w strąkach, zakończę tę szamotaninę, puszczając wam... – podsumował wieczór.
W ten sposób, drogi czytelniku, wiesz, dlaczego miasto Prontera podzieliło los Fayon, po którym ostał się ino lej. Ale wkrótce ukarze się nowy tom, a w nim nowe przygody naszych bohaterów. Czy Chaos pozna swoją przeszłość i zawiąże pakt z Lokim, niesłusznie oskarżającym go o zamordowanie skrytobójczych współbraci? Czy Skurai znajdzie sobie dziewczynę? Czy Lidia jeszcze wróci na scenę wydarzeń? I czy trzy Parki usiądą do krosien i połatają rozdartą uczuciami fabułę? O tym przekonamy się niebawem.
