My Lesbian Experience With Loneliness

MLE to tomik autobiograficzny autorstwa Kabi Nagaty. Nie jest to cała historia jej życia – scenariusz skupia się na okresie dorosłości. Poznajemy ją w wieku 28 lat, gdy jest w łóżku z seksworkerką z lokalnej lesbijskiej agencji. Od tego momentu następuje retrospekcja, będąca główną częścią komiksu, rozciągająca się między początkami edukacji uniwersyteckiej Kabi a dniem wynajęcia prostytutki.

Niestety, pani Nagata nie miała łatwego życia. Szybko zrezygnowała z uniwersytetu i stała się bezrobotna. Próbowała znaleźć jakąś pracę, ale różnie z tym bywało mimo chęci. Najwięcej uwagi poświęciła tej na pół etatu w sklepie, ale ze względu na problemy ze zdrowiem – głównie psychicznym, choć jako osoba z zaburzeniami odżywiania miała także problemy ze swoim ciałem – nie utrzymała się w niej zbyt długo.

Poza zaburzeniami odżywiania Kabi ma też blizny po samookaleczaniu, a także doświadczyła „pustki w głowie”, na którą pomogły jej dopiero leki od psychiatry. Ze względu na rozliczne problemy mentalne, mogłoby się wydawać, że manga o jej życiu będzie bardzo depresyjna, ale o dziwo wcale tak nie jest. My Lesbian Experience With Loneliness to nie komiks o porażce, bezrobociu i samotności, nawet jeśli te motywy się przez tomik przewijają. Zamiast tego, manga traktuje o próbie zrozumienia i pokochania siebie, dzięki czemu można przeczytać ją bez zalewu negatywnych uczuć.

Poznając życie Kabi, poznajemy przede wszystkim jej przemyślenia i analizę samej siebie, poszukiwania bezgranicznej akceptacji w miejscu pracy i co z tego wyniknęło. Także to, że podczas rozmowy o pracę zapytana o to, co chciałaby robić, odparła „rysować mangi” – co posłużyło do kolejnej wędrówki w głąb siebie. Jej relacje z rodziną (niestety, sami jej członkowie zostali ledwie zarysowani) i pragnienie zyskania ich respektu za wszelką cenę były nieco dziecinne, szkodliwe wręcz dla jej osobowości. Przede wszystkim widać jednak, że mangaka na przestrzeni dziesięciu lat zaczęła zyskiwać autentyczną wiedzę o sobie samej, a także kochać i dbać o swoją osobę. I właśnie to jest najgłębszym przesłaniem My Lesbian Experience – ważność kochania i rozumienia siebie oraz swoich uczuć.

Kiedy myślę o MLE, nie mogę się powstrzymać od porównań z twórczością Alison Bechdel. Obydwie autorki są lesbijkami, narysowały komiksy autobiograficzne i analizują uważnie swoje życie. Jednocześnie istnieją także duże różnice między obiema paniami. Alison Bechdel pisze z perspektywy dojrzałej, samodzielnej kobiety-intelektualistki, w czasie gdy perspektywa Kabi Nagaty to przede wszystkim kobieta zagubiona wewnętrznie i we świecie, dopiero stawiająca swoje kroki w dorosłym życiu, której proces odkrywania samej siebie rozwija się przed oczami czytającego. Ta różnica jest ważna, ale istnieje jeszcze ważniejsza cecha wspólna – obie panie stworzyły dzieła na wysokim poziomie, które powinny być szeroko czytane i dyskutowane. Po prawdzie, muszę przyznać, że wnioski i spostrzeżenia Nagaty bardziej mi pasują, gdyż widać, że to zwykła dziewczyna, w czasie gdy Bechdel może wydawać się nieco niedostępną boginią literatury i psychoanalizy.

Warto wspomnieć, że My Lesbian Experience to tradycyjna manga o dość nietypowej kolorystyce – cieniowania i akcenty kolorystyczne występują tu w bladym różu. Grafiki są proste, ale sympatyczne, zwłaszcza design postaci reprezentującej autorkę, która w rzeczywistości wygląda inaczej. Jest przyjemny dla oka, nawet, jeśli najczęściej postać ta występuje z szeroko otwartymi z zagubienia oczami, co może wywoływać pewną reakcję emocjonalną w czytelniku, tłumiącą wrażenia estetyczne.

Słowem podsumowania, zachęcam każdego do zapoznania się z My Lesbian Experience With Loneliness. Pomimo trudnej tematyki, komiks czyta się lekko i szybko. Podróż wraz z Kabi Nagatą pozwala nam zastanowić się nad samotnością, zdrowiem psychicznym, stosunkami wewnątrzrodzinnymi, naturą ludzkiej psyche czy też problemami z komunikacją. Tomik można przeczytać w godzinę lub półtorej, co wydaje się małym wydatkiem czasowym, jeśli zwrócimy uwagę na to, jak wiele on oferuje. Polecam poznać bliżej to dzieło, gdyż na pewno jest tego warte.