Lastman #4

Pogoń za Richardem Aldaną prowadzi Marianne i jej syna do Paxtown. O ile dla dziewięcioletniego Adriana miasto pełne wieżowców, bogaczy, zwykłych szarych ludzi, żebraków i narkomanów, świateł, telebimów i hałasu to zupełna nowość, o tyle jego matka zupełnie nieźle odnajduje się w bardziej cywilizowanym otoczeniu. Czeka ich tam niejedna niespodzianka: otóż Aldana okazuje się okrytym niesławą byłym mistrzem turniejów bokserskich, za którym ciągną się błędy przeszłości – niezbyt sportowy tryb życia i przykre wydarzenie z partnerem, z którym występował na ringu. Po przerwie ma powrócić do zawodów, lecz nie z własnej woli, tylko zmuszony przez bogacza Milo Zotisa, wobec którego ma dawne długi. Szukająca zemsty Marianne dołącza do zawodników w parze ze swoim synem.

W czwartym tomie zmienia się nie tylko miejsce, ale również przyjęta konwencja. Swojskie tereny i przypominająca średniowiecze sceneria pierwszych dwóch tomów w kolejnym została zastąpiona Madmaxowym Nilliopolis, które w najnowszej odsłonie Lastmana ustępuje miejsca prawdziwej metropolii. Pomyli się jednak ten, kto weźmie Paxtown za miasto przyszłości – do takiego miana zdecydowanie nie pretenduje. To rozwinięta technologicznie aglomeracja, w której zblazowani multimilionerzy szukają nowych rozrywek i pławią się w luksusie, podczas gdy kilka pięter niżej na bruku przesiadują żebracy, ulice zalewa nowy narkotyk, a turniej bokserski przyciąga zainteresowanie gawiedzi. Autorzy od początku nie kryją swoich inspiracji i podczas walk kwalifikacyjnych do turnieju co poniektórzy czytelnicy przeżyją prawdziwy powrót do młodszych lat, przypominając sobie Dragon Balla i pierwszy występ Goku w Wielkim Turnieju Sztuk Walki. Mrugnięcia okiem do miłośników najsłynniejszego dzieła Akiry Torijamy są łatwo dostrzegalne, co uznaję za bardzo sympatyczny akcent.

Wiele miejsca poświęcono na zapoznanie czytelnika z nowymi realiami i wprowadzenie gromadki postaci z otoczenia Zotisa, co sugeruje, że zawiązująca się intryga związana z multimilionerem i Richardem Aldaną będzie wiodącym tematem kolejnych tomów. Na tym etapie to ona jest elementem, który zawodzi oczekiwania – rzucane tu i tam półsłówka pozwalają twórcom nakreślić konflikt, gdzieś za rogiem odmalowują się już przyszłe rozgałęzienia historii i nowe postacie, lecz na ten moment to prosta historia o bokserskiej gwieździe, uwikłanej w problemy wizerunkowe i mającej długi do spłacenia – nie tylko pieniężne.

Pomimo kolejnej zmiany miejsca akcji, Lastman wciąż pozostaje komiksem skupionym na walkach i Richardzie Aldanie, który musi skonfrontować się z nie do końca jeszcze jasną dla czytelników przeszłością. Dynamika, zmiany konwencji, odniesienia do innych utworów wciąż działają, czyniąc z Lastmana przyjemną rozrywkę.