Hellblazer. Paul Jenkins. Tom 2

Raz za razem boleśnie przekonuje się o tym John Constantine, brytyjski czarownik, którego przygody zabierają nas z mglistego Londynu do najdalszych zakątków globu. W pierwszym tomie zbiorczego wydania zeszytów o jego perypetiach, do których scenariusz stworzył Paul Jenkins, trafił do Australii i samego Piekła, ale niestety, obok historii bardzo dobrych znalazły się w nim także dużo słabsze. Na plus natomiast na pewno można policzyć mu przeplatanie dłuższych wątków autonomicznymi nowelkami, które przynosiły szerokie spektrum tematów, oferując ciekawe wariacje motywów doskonale znanych z popkultury. Ten model kontynuuje także drugi tom zbiorczego wydania, w którym znajdziemy bogaty przekrój opowieści: łącznie jedenaście, od jednozeszytowych, autonomicznych nowelek, po rozbudowane fabuły, z których najdłuższa liczy aż pięć części. Niektóre stanowią zamknięte narracyjnie całości, ale większość w różnym stopniu kontynuuje starsze historie.

Ponownie za ich zilustrowanie odpowiada całe grono grafików, ale wśród nich dominują prace Seana Phillipsa. Może dlatego całemu (no, prawie) albumowi udaje się utrzymać pewną graficzną spójność, choć trzeba zaznaczyć, że ten tom niespecjalnie da się określić jako "ładny" – kreska jest niekoniecznie dokładna, sylwetki momentami schematyczne, a mimika postaci przesadna. Ale do tego stylu można się przyzwyczaić, a Hellblazer to pozycja, której głównym atutem jest fabuła opowiadanych historii, a nie graficzne fajerwerki.

A skoro o fabule mowa – ta z całą pewnością zasługuje na pochwałę. Paul Jenkins ponownie miesza fantastykę z realnością, wplata w narrację odwołania do historycznych wydarzeń, miejskich legend i autentyczne ludowe wierzenia, znane motywy i elementy ukazuje przez nietypowy pryzmat zmuszając czytelnika do kwestionowania pozornych pewników. Raz jeszcze dostajemy historie o duchach (Wspak), Constantine musi też mierzyć się z watahą wilkołaków (Dziki łów), znajdziemy także wariację na temat mitów arturiańskich (Ostatni na placu boju). Scenarzysta nie ogranicza się jednak do żonglowania ogranymi fantastyczno-horrorowymi elementami, wchodzi też w bolesne relacje rodzinne (Dni wina i róż, Życie, śmierć i taksówki), niełatwe relacje damsko-męskie (W czerwonym zakątku, W górę schodami w dół), cały czas wraca też do tematu konsekwencji podejmowanych decyzji i odpowiedzialności za własne czyny (Igrając z ogniem).

I to ostatnie to chyba najważniejsze, co można znaleźć w historiach stworzonych przez Jenkinsa. Niezależnie od wszystkich nadprzyrodzonych ozdobników, pozostają one bowiem opowieściami (aż trudno nie powiedzieć: "moralitetami") o odpowiedzialności i konsekwencjach. Tak jak historie o duchach więcej mówią w istocie o żywych, a sednem tych o potworach nie są same monstra, tak przy całym magiczno-baśniowym sztafażu losy Johna Constantine'a są alegorią codziennych ludzkich sytuacji, zupełnie zwyczajnych zdarzeń i wyborów, w których czytelnik łatwo odnajdzie samego siebie i ludzi wokół.

Nie znaczy to, że i w tym tomie nie znajdziemy słabszych fragmentów. Tym razem pewnym rozczarowaniem okazało się przekombinowane i w sumie puste Rozpaczliwie szukając czegoś i ckliwe Powiedz mi, które dodatkowo stylem graficznym Paula Pope'a i (zwłaszcza!) kolorami, za które odpowiada Matt Hollingsworth, wręcz drastycznie odstaje od reszty albumu. Na szczęście to tylko drobne potknięcia, które w znaczniejszym stopniu nie wpływają na ocenę tomu jako całości.

A ta, trzeba przyznać, plasuje się wyraźnie powyżej średniej. Hellblazer Paula Jenkinsa na pewno nie jest pozycją, którą można byłoby polecić wszystkim odbiorcom komiksów, ale może przemówić do tych czytelników, którzy zwracają uwagę przede wszystkim na fabułę, a nie na barwne, efektowne obrazki.

Na przestrzeni lat z postacią cynicznego brytyjskiego maga mierzyli się różni twórcy. Jenkins z tego spotkania wyszedł co najmniej obronną ręką – mam nadzieję, że dzięki wydawnictwu Egmont już wkrótce przekonamy się, jak poradzili sobie z nim kolejni autorzy.

Dziękujemy wydawnictwu Egmont za udostępnienie albumu do recenzji.