Hellblazer. Paul Jenkins. Tom 1

Na szczęście dzięki wydawnictwu Egmont dostajemy do rąk kolejne zbiorcze wydanie przygód cynicznego czarodzieja, tym razem zawierające zeszyty, które pierwotnie ukazywały się w połowie lat 90. ubiegłego wieku, Na ponad 500 stronach zmieściło się dwanaście historii różniących się długością (od jednozeszytowej miniatury po dużo obszerniejsze – najdłuższa składa się aż z pięciu części), nastrojem i tematyką, do pewnego stopnia rózne są też realia, w których osadzano akcję.

Choć za wszystkie scenariusze odpowiada Paul Jenkins, którego nazwisko widnieje na okładce, to za ich zilustrowaniem stoi kilku grafików, stąd i styl poszczególnych zeszytów także się różni, ale na szczęście większość z nich to dzieło Seana Phillipsa, możemy więc mimo wszystko mówić o pewnej spójności. Odbiorcy znający późniejsze dzieła tego plastyka mogą dostrzec, że w recenzowanym tomie kreska jest nieco chropawa, chociaż w niczym nie umniejsza to przyjemności płynącej z lektury – ale różnica w porównaniu z choćby późniejszymi o zaledwie kilka lat Niewidzialnymi jest ewidentna.

Wspominając ten swoisty caveat, pisząc o stronie graficznej albumu, można równocześnie pochwalić jego warstwę fabularną – warto jednak zaznaczyć, że opis tomu zaserwowany przez wydawcę jest nieco mylący. Choć bowiem ta odsłona przygód Johna Constantine'a faktycznie zaczyna się w Australii, to po jednej nowelce angielski mag wraca z antypodów do dżdżystej Brytanii, gdzie czekają na niego starzy znajomi – przyjaciele i niekoniecznie.

Historie zebrane w albumie prezentują szerokie spektrum – dostajemy klasyczne detektywistyczne łamigłówki, wariacje na temat znanych i ogranych motywów jak nawiedzony dom (Na linii ognia), opętane dziecko (Masa krytyczna) czy podróże w czasie (Na dawnych gościńcach), ale Paul Jenkins nawet im potrafi nadać oryginalny rys i sprawić, że ani przez moment nie mamy wrażenia wtórności. Nie znaczy to, że nie znalazły się w tym tomie momenty słabsze, jak Piłka to taka fajna gra, gdzie burdy piłkarskich kibiców karmią demona będącego ucieleśnieniem chaosu i zamętu – aż do tragicznego finału.

Niektóre z nowel oceniam lepiej od innych wyłącznie z uwagi na osobiste preferencje (na przykład Spacer z psem, pokazujący, że zwierzęta też mają dusze), ale najlepiej wypadają w moich oczach te, które przynoszą dodatkowe informacje o przeszłości Constantine'a i pomagają rozbudować postać – jak Trudne początki, gdzie poznajemy nieco historii maga, czy Grzechy ojca ukazujące jego dzieciństwo w patologicznej rodzinie i trudne relacje z rodzicami, ale ostatecznie dające szanse na wybaczenie dawnych win i pojednanie.

Podoba mi się, jak na przestrzeni kolejnych zeszytów poprowadzona jest narracja – równocześnie dostajemy autonomiczne opowieści i przewijające się w tle nawiązania do wcześniejszych zeszytów, które pomagają budować wrażenie ciągłości narracji, a nie jedynie kalejdoskopu oderwanych od siebie wydarzeń.

Zobaczymy, jak akcja rozwinie się w drugim tomie zbiorczego wydania przygód Constantine'a ze scenariuszami Paula Jenkinsa – na pewno warto będzie się przekonać.

Dziękujemy wydawnictwu Egmont za udostępnienie albumu do recenzji.