Deadpool Classic (wyd. zbiorcze) #09

Kolejne przygody Deadpoola to mieszanka równie zwariowanych zleceń (Wade Wilson w końcu żyje jako najemnik do wynajęcia),  żartobliwych dialogów i niewybrednego gustu protagonisty co do misji. Wilson ponownie pokazuje, że chwyta każdą nadarzającą się okazję, aby dokopać złym gościom. 

Dziewiąty tom wnosi nieco świeżości do losów bohatera. Łut szczęścia i niebywałe umiejętności sprawiają, że zabija samą śmietankę mafijnego świata, mafiozów określanych jako „Cztery Wiatry”. W dodatku dokonuje tego, wpadając na ich uroczystą kolację, przez przeszklenie w suficie, celując na ślepo. Tym oto sposobem Najemnik z Nawijką staje się luksusowym zabójcą do wynajęcia. Jednak jego życie nie na długo pozostanie usłane różami (jakby kiedykolwiek było). Nieznany do tej pory złoczyńca, szybko upomina się o wygodne życie Wilsona i sławę w przestępczym półświatku.

Najnowszy tom przygód Deadpoola utrzymuje lepszą poprzeczkę fabularną, niż pierwsze albumy. Tym razem Gail Simone oddaje w ręce czytelnika historię z godnym protagonisty przeciwnikiem, równocześnie spychając głównego bohatera do roli trochę idioty, a trochę szczęściarza. Niemniej biorąc pod uwagę specyficzny sposób bycia Wade Wilsona, wciąż pozostaje w centrum uwagi i wszystko uchodzi mu na sucho.

Tytułowy bohater jest protagonistą tylko pierwszych kilku zeszytów (oryginalnie Deadpool #65–69). Dość niespodziewany finał w rozdziale #69 usuwa Deadpoola na bok, a pałeczkę przejmuje tajemniczy Agent  X – Alex Hayden (oryginalnie zeszyty Agent X #1–6). Niestety w przypadku tego drugiego opowieść znacząco traci impet. U Deadpoola, pomimo ogromnej liczby żartów, pojawiał się, przynajmniej, zarys ciekawej fabuły – interesujący złoczyńca, trochę nostalgii ze strony Wilsona, no i jego relacja z Sandi. Historia w zeszytach #65–69 pozostała na tyle intrygująca, że bez problemu dotarło się do finału konfrontacji Deadpoola z tajemniczym przeciwnikiem. Agent X pod względem interesującej fabuły pozostaje z tyłu, jego przygodom brak Deadpoolowego „kozactwa”. Jedynym plusem tej historii jest gościnny występ innego mściciela z uniwersum Marvela.

Największym jednak atutem całego albumu pozostaje strona rysunkowa. Praca UDON Studios oraz pomocniczych artystów pozwoliła ciekawie oddać przygody Najemnika z Nawijką oraz Agenta X. Kadry są dopracowane oraz szczegółowe, przez co bez problemu oddają brak powagi przygód Deadpoola. Jedynie kolory mogłyby być nieco soczystsze. Cały album utrzymany jest w dość pastelowej i nieco „przyćmionej” grafice.

Dziewiąty tom kończy istotny rozdział w życiu Deadpoola. Pałeczkę zaś przyjmuje nowy bohater, na razie niezbyt dorównujący swojemu poprzednikowi. Dlatego historia w nadchodzącej, dziesiątej części, stoi pod znakiem zapytania. Na razie Agent X nie jest postacią, do której z chęcią by się powracało.