Asteriks #35: Asteriks u Piktów

Trudno tak naprawdę odpowiedzieć na to pytanie. Wszystko zależy od tego, czego czytelnik oczekiwał od powrotu tej marki na rynek. Historia opowiedziana w tym albumie jest raczej przeciętna, z kilkoma słabszymi momentami, jak zgubienie się pod ziemią głównych bohaterów, upijanie się Rzymian czy motyw z rachmistrzem. Na plaży niedaleko wioski Galów Asteriks i Obeliks znajdują zamarzniętego w bryle lodu mężczyznę. Panoramiks rozpoznaje w nim przybyłego ze Szkocji Pikta. Po rozmrożeniu i mimowolnym wprowadzeniu zamieszania w wiosce, przedstawia on swoją historię, a następnie prosi o pomoc w powrocie do domu i odzyskaniu ukochanej. Płyną z nim Asteriks i Obeliks, licząc przy okazji na możliwość złojenia skóry Rzymianom. Nie mogło zabraknąć również znanych i lubianych piratów, którzy tradycyjnie dostają łupnia, oraz standardowej, choć tym razem wyjątkowo szczątkowej, kłótni o świeżość ryb.

Można także zauważyć dość dużą ilość odniesień, które kierują się raczej do najnowszej kultury popularnej niż do czasów przeszłych. Pojawia się zatem Nessie, potwór z Loch Ness, szkoccy bardowie grają "lochandlolla", a zaczarowany Pikt wyśpiewuje fragmenty słynnych piosenek anglojęzycznych (jak choćby "jingle bells" czy "ob-la-di ob-la-da"). Z dużym przymrużeniem oka komentowana jest rola kobiet w społeczeństwie oraz ich wpływ na mężczyzn. Oczywiście przewija się tutaj sporo odwołań do narodowych cech Szkotów: w komiksie noszą oni kilty (ci źli noszą niepoprawne - w paski), piją piwo i, ku uciesze Obeliksa, rzucają pniami drzew.

Więcej zmian widać w kwestii graficznej. Po otworzeniu albumu czytelnik bez problemu rozpozna charakterystyczną dla serii kreskę, z niemal identycznie wyglądającymi bohaterami. Różnica pojawia się kilkakrotnie, kiedy Conrad próbuje nadać niektórym kadrom fałszywy trzeci wymiar, większą głębię – widać to w scenie bitewnej na statku piratów czy podczas kontaktowania się z Nessie. Jednocześnie jest to na tyle delikatna zmiana, że podczas normalnego czytania/przeglądania nie wybija z rytmu, ale zwraca uwagę przy chwilowym zatrzymaniu się na danym kadrze.

Można więc powiedzieć, że zmiana twórców komiksu nie wpłynęła zbytnio na samą serię. Nowi autorzy nie pokusili się o żadne większe zmiany ani wprowadzenie nowych, ważnych postaci czy próbę stworzenia niestandardowej historii. Wygląda to bardziej na badanie reakcji fanów na powrót kultowych Galów, bez eksperymentów, w fabule oferującej znane i lubiane elementy składowe. Wyszła rzecz zadowalająca, więc można z pewną dozą ciekawości wyczekiwać kolejnych numerów, jednocześnie licząc na to, że autorzy zdobędą się na odświeżenie formuły.