This War of Mine

War, war never changes

This War of Mine to produkcja, w której wcielamy się w kilka osób mieszkających razem w oblężonym mieście, gdzie ścierają się dwie armie, zaś zadaniem gracza jest zadbanie o ich przetrwanie. Należy zapewnić bohaterom odpowiednie warunki mieszkalne, przeszukiwać miasto pod kątem niezbędnych zapasów i surowców, konstruować przydatne przedmioty, handlować, dbać o to, żeby postacie nie chorowały, nie były głodne ani smutne i, przede wszystkim, nie dać się zabić. Ta warstwa rozgrywki przypomina nieco Simsy z odrobiną skradania czy skromnymi elementami walki. Jednak tym, co wzbudziło tak powszechne zainteresowanie tym sposób, w jaki przedstawia wojnę.

W większości olbrzymich produkcji, których motywem przewodnim jest wojna (takich jak kolejne odsłony Call of Duty, Medal of Honor czy choćby serii RTS-ów Company of Heroes), bierzemy czynny udział w konflikcie. Jako żołnierz lub dowódca wojsk znajdujemy się na pozycji siły. W This War of Mine perspektywa jest całkowicie odwrócona – tym razem wcielamy się w praktycznie bezbronnych cywilów. Nasze postacie to ludzie, którzy prowadzili normalne, spokojne życie – to między innymi nauczyciel, programista, czy niedoszły sportowiec. A każdy z nich ma do opowiedzenia własną historię.

Wojenne perypetie zwykłych ludzi

I to właśnie w tym, że kierujemy normalnymi ludźmi, którzy są zmuszeni do często dramatycznych wyborów, tkwi siła tej produkcji, ale także i jej największa słabość. Jeżeli gracz da się twórcom wciągnąć w nastrój beznadziei – w walkę z ciągłymi brakami żywności, leków, tym, że postacie chorują, że inni ich napadają – to gra wzbudzi w nich wielkie emocje. Bo czy bylibyście w stanie odmówić podzielenia się lekami z dwójką dzieciaków, których mama jest chora? Ukraść ostatnią konserwę staruszkowi, kiedy wasze postacie cierpią z głodu? Przejść obojętnie wobec brutalnej próby gwałtu, żeby w spokoju napełnić kieszenie fantami? Zostawić jeszcze żywego człowieka w rękach sadystycznego szaleńca? To jedna z niewielu gier, w której nie dość, że jesteśmy bezpośrednimi świadkami zła i cierpienia dotykającego innych, to oddano nam całkowitą swobodę wyboru bez moralnego wytykania, która postawa jest odpowiedniejsza. Jednak należy dobrze zastanowić się nad podjęciem ryzyka przy zdecydowaniu się na niesienie pomocy innym postaciom – bo o ile gra nie próbuje karać za "złe" zachowanie, o tyle nie nagradza również za "dobre", które czasami może mieć fatalne konsekwencje; każda taka decyzja zostanie także skomentowana przez naszych bohaterów i wpłynie na ich nastrój.

Jednak jeżeli grze nie uda się przywiązać gracza emocjonalnie do postaci, nie poruszą go historie napotykanych osób i powypisywane gdzieniegdzie na ścianach ostrzeżenia czy hasła, jeżeli będzie traktował bohaterów jak simy właśnie, to gra w This War of Mine okaże się dość ubogim przeżyciem. Liczba lokacji, które można odwiedzić, a za czym idzie liczba taktyk oraz sekwencji działania, jest dość ograniczona i zmienia się tylko nieznacznie przy każdej próbie przejścia. Opanowanie tego, jakie przedmioty należy wytwarzać i na czym się skupić podczas przeczesywania miasta nie zajmuje długo – utrudnieniem są wydarzenia losowe, ale ich ostateczny wpływ na rozgrywkę jest minimalny. Gra, co prawda, może zmusić gracza do podejmowania ryzykownych wyborów, ale daleko jej do trudności losowych gier, jak na przykład Faster Than Light.

Technikalia jakie są, każdy widzi

Pod względem technicznym gra prezentuje się przyzwoicie, chociaż widać pewne usterki. Zdarza się, że postacie zablokują się przez chwilę, próbując się minąć, lub że przytną się ich animacje. Gra okazała się także bardzo wrażliwa na kolejne wypuszczane patche – przy każdorazowej aktualizacji wielu graczom zdarzały się spontaniczne wyjścia z gry czy zablokowanie możliwości wyboru miejsca, które chce się odwiedzić. Na szczęście twórcy reagowali bardzo szybko i sprawnie – żywo odpowiadali na komentarze i uwagi swoich odbiorców, dzięki czemu problemy te okazywały się zaledwie przejściowymi. Na pewno jednak warto zwróci uwagę na dość nietypową, szaroburą i rozmazaną szatę graficzną – która jednak doskonale podkreśla nastrój całej rozgrywki – oraz świetnie do niej dopasowaną muzykę (po skonstruowaniu radia istnieje także możliwość włączenia sobie… stacji muzyki klasycznej, co działa uspokajająco na niektórych bohaterów).

To wszystko składa się na obraz niesztampowej produkcji, która jednak nie uniknęła pewnych problemów. This War of Mine z pewnością jest jedną z najciekawszych gier, jakie ukazały się w 2014 roku – jak rzadko która idealnie nadaje się do sprawdzenia podejścia użytkownika do swojego hobby, a także tego, jak łatwo i mocno potrafi angażować się w nie emocjonalnie. Tak silne położenie nacisku na odczucia emocjonalne i estetyczne już na starcie nastawiają do tej gry – ale jeżeli gracz pozwoli się jej trafić, to ma szansę na przeżycie unikatowych doznań w świecie wirtualnym.

Plusy:

• świetnie wykreowana atmosfera oblężonego miasta
• muzyka oraz grafika
• umiejętne granie na emocjach graczy...

Minusy:

• ...od którego jednak bardzo wiele zależy
• monotonia rozgrywki
• problemy techniczne