Marvel's Avengers

Marvel’s Avengers to wspólny twór Crystal Dynamics oraz Eidos Montreal. Ta przygodowa gra akcji nastawiona jest na efektowne walki z dobrze znanymi bohaterami i fabułę prowadzoną przez liczne wstawki filmowe. Wcielamy się w fankę Avengersów, Kamalę Khan, która w ramach konkursu na najlepszy fanfik przybywa na galę w siedzibie herosów. Tam nastolatka bierze udział w bankiecie, podczas którego największym zmartwieniem jest zebranie puli komiksów. Oczywiście jak to bywa na imprezach Avengersów, spokojna sielanka zostaje zakłócona przez atak terrorystyczny. W jego efekcie wybucha bomba na Golden Gate Bridge – a to jedynie początek problemów.

Pięć lat po feralnym dniu, zwanym dniem “A”, porządku w Ameryce pilnuje korporacja AIM. Uznani za zagrożenie Avengersi wycofali się z mediów i zniknęli w sobie tylko znanych okolicznościach. Niemniej zamiary AIM do czystych nie należą. Pod przykrywką badań ścigają Inhumans – ludzi z nadnaturalnymi umiejętnościami, które otrzymali w następstwie eksplozji z dnia "A".

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę

W trybie kampanii zabawa skupia się na Kamali, która w pojedynkę próbuje odszukać ruch oporu Inhumans (sama również należy do ludzi dotkniętych superzdolnościami) oraz skontaktować się z Avengersami. Zaczyna jako samotny haker, który w wyniku konfrontacji z AIM i nieudanego kontaktu z łącznikiem Inhumans ucieka na pustkowia Utah. Tam powoli dociera do kolejnych herosów, którzy automatycznie przyłączają się do jej sprawy – oczyszczenia dobrego imienia superbohaterów i ukarania odpowiedzialnych za wybuch.

Główny wątek Marvel’s Avengers nie jest długi i skończymy go w 10–12 godzin. Podróż i problemy Kamali – chociaż nośne (korporacja o nieczystych zamiarach, zdrada, chęć władzy, osobiste urazy) – nie trzymają klimatu, jakiego fan Avengersów mógłby oczekiwać. MA to lekka przygodówka, przy której ciężko będzie zostać dłużej. Zabrakło przede wszystkim poważniejszego podejścia do konfliktu z AIM. Cała para poszła za to w patetyczne dialogi i dość młodzieżowy scenariusz. Kamala przed wybuchem z dnia "A", była bardzo zaangażowaną fanką Avengersów, więc możliwość spotkania ze swoimi idolami przypłaca słowotokiem i często infantylnymi spostrzeżeniami, na czym traci jako główna bohaterka opowieści. Problemy z miałkim scenariuszem sięgają o wiele dalej. Idealnym przykładem będzie sucharowy dowcip Tony’ego Starka, albo kreacja Bruce'a Bannera, jako nieśmiałego naukowca. Widać, że chciano stworzyć sylwetki bardzo podobne do filmowych odpowiedników z popularnego uniwersum MCU. Jednak efekty są nieprzekonujące.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę

Ruch oporu

Marvel’s Avengers wyróżnia się bardzo intuicyjną mechaniką. Po kilku pierwszych zadaniach do Kamali dołącza Bruce Banner – Hulk, a kolejni Avengersi pojawiają się w miarę postępów fabularnych. Od tej pory przy poszczególnymi misjach wybieramy, kim będziemy grać. Możemy wcielić się w zielonego wielkoluda, a u naszego boku biec będzie Kamala, kierowana przez SI. Dzięki takiemu rozwiązaniu dostaniemy okazję przetestowania każdego członka zespołu. Oczywiście historia ciągle kręci się wokół protagonistki, więc część istotnych fabularnie momentów rozegramy jej postacią.

Kolejnym dopracowanym pomysłem jest sprawny system walki. Każda postać posiada inny styl, w tym drzewko umiejętności i specjalnych ataków, które rozwijają się w miarę zdobywania punktów doświadczenia, głównie za pokonywanie wrogów. Przy czym zadbano, aby walka była bardzo efektowna, dynamiczna i pozwalała na ciekawe kombinacje ciosów, takich jak ataki w powietrzu czy przerzuty. Oczywiście zastosowano również system ograniczeń: czas potrzebny na naładowanie niektórych umiejętności herosa czy ogłuszenie, przez, które podnosimy się z klęczek. Z drugiej strony barykady mamy sporą różnorodność przeciwników, zarówno klasy zwykłych najemników, jak i mocniejszych tanków. Poszczególne grupy dysponują inną bronią, więc o ile zwykłego pachołka zmiata się jednym ciosem, o tyle w zwarciu z bardziej opancerzonym przeciwnikiem trzeba przebijać tarczę lub obronę, a później jeszcze dobić delikwenta. Wszystko sprowadza się do ciągłej rozwałki i wyczekiwania na odnowienie zdolności bohatera.

Dużym plusem dynamicznej walki jest możliwość równoczesnego zbierania punktów, zasobów i materiałów. Wystarczy rozbijać elementy otoczenia, szczególnie specjalne skrzynie, które zawierają zasoby. Po każdej potyczce mamy trochę materiału, który wykorzystamy do wzmocnienia noszonego sprzętu.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę

Crafting został sprowadzony do prostego panelu, a w zasadzie dwóch czynności: rozmontowywania niepotrzebnych rzeczy i podnoszenia poziomu posiadanych. Wszelkiego rodzaju przedmioty zdobywamy poprzez odnajdywanie skrzyń i pokonywanie wrogów. Poza tym im trudniejszy wybierzemy poziom danej misji, tym lepszy znajdziemy ekwipunek, a na koniec misji – rzadsze nagrody. Każdy przedmiot posiada kilka poziomów ulepszenia, jednak z czasem i tak będzie trzeba go wymienić na kolejny, silniejszy.

Graficznie lepiej być nie mogło

Dużym plusem jest świetnie urozmaicona oprawa graficzna. Kamala razem z resztą Avengersów trafia w wiele różnych miejsc o zmiennym klimacie, ukształtowaniu terenu i przeciwnikach. Oczywiście w większości będą to bazy AIM obstawione bojowymi jednostkami. Niemniej wrogowie są zawsze dostosowani do klimatu i terenu. Wiedząc, że będziemy walczyć w Zaśnieżonej Tundrze, dobrze wyposażyć się w przedmioty dające ochronę przeciwko obrażeniom od zamarzania, bo taką broń będą stosować jednostki AIM. Taka różnorodność wiąże się z wcześniejszym planowaniem misji. Do tego dochodzi nieco otwartej przestrzeni na Himerze (nasza baza wypadowa), w tym kwatery głównych bohaterów, a także namiastka podróży Quinjetem (ładowanie między zadaniami a powrotem do bazy).

Wygląd to nie wszystko. Inną ważną częścią gry, są znajdźki, w tym zapiski rozmów i komiksy. Chociaż są one elementem około fabularnym, zbieranie komiksów to raczej rzecz mało interesująca, zwłaszcza że mowa o pozycjach amerykańskich, z których znacząca większość do Polski nie dotarła. Pod tym względem gra zawodzi, a owe przedmioty schodzą na drugi plan.

Nieco lepiej ma się personalizacja bohatera. Tu bawimy się głównie strojami – każda postać ma do kilkudziesięciu wariantów klasycznych oraz mocno tematyczne kombinacje: Hulk i garnitur, Iron Man w niebieskiej kolorystyce, Kamala z koszulką Iron Mana. Jeśli ktoś to lubi, to ma w czym wybierać. Zmiana stroju nie wpływa jednak na atrybuty i umiejętności bohatera.

Solidnie, ale standardowo

Fabuła Avengers jest po prostu w porządku. Nie można spodziewać się epickiej zabawy, zwłaszcza że główny wątek jest dość krótki. Cały impet poszedł w zawartość dodatkową: misje poboczne dotyczące poszczególnych członków Avengers, znajdźki, czy zadania frakcyjne dla Inhumans i SHIELD. W ostatnich dwóch przypadkach codziennie dostaniemy do dyspozycji nowe misje. A jakby i tego było mało, czekają na nas sekretne zadania.

Avengersi stosują bardzo wiele sprawdzonych rozwiązań w zakresie craftingu i zdobywania nowego sprzętu. Poza podstawową bazą kombinezonów oferują też wachlarz mikropłatności, jeśli chcemy szybciej podnieść walory wizualne bohatera. Nie jest to nic nowego, ale równocześnie mało mamy tytułów, które miałyby mechanikę dopracowaną w takiej skali, jak zrobili to twórcy z Crystal Dynamics oraz Eidos Montreal. Gra się niesamowicie intuicyjnie i nawet nie znając wcześniej mechaniki gier przygodowych, łatwo zrozumieć najważniejsze zasady, jakimi się rządzą.

Plusy:

• rozwiązania standardowe, ale bardzo dopracowane
• efektowna walka, w tym dużo kombinacji ciosów
• bardzo intuicyjny interfejs rozwoju bohatera i sprzętu

Minusy:

• zbyt lekka fabuła
• infantylne dialogi
• niedopracowana główna bohaterka

 

 

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę