Toy Story 4

Andy urósł, wyjechał na studia, a swoją kolekcję zabawek zostawił mieszkającej nieopodal małej Bonnie. Nowe dziecko to również nowe zwyczaje, które okazują się szczególnie uciążliwe dla Chudego – nie jest już głównym bohaterem zabaw, ale coraz częściej zostaje samotnie w szafie, a jego odznaka szeryfa zdobi pierś Jessie. Wkrótce jednak znów musi wziąć szczęście Bonnie w swoje własne kowbojskie ręce, gdy dziewczynka przynosi z przedszkola wykonanego własnoręcznie Sztućka – rozdartego między nową tożsamością zabawki a wewnętrznym przekonaniem o duchowym pokrewieństwie z zawartością kosza na śmieci.

Początkowe sceny Toy Story 4 sugerują powrót do wątku zazdrości i rywalizacji o względy dziecka. Szybko jednak okazuje się, że nastrój filmu idzie w zupełnie inną stronę. Chudy, wyraźnie dojrzalszy i mądrzejszy, podejmuje się opieki nad niezdarnym Sztućkiem i wprowadza go w świat zabawek. Ten wybór powracającego do serii scenarzysty Andrew Stantona okazał się strzałem w dziesiątkę. Fani Toy Story będą zachwyceni dalszymi przygodami ulubieńców, w tym cieszącą się życiem wolnej zabawki Bou Peep, a nowi widzowie otrzymają piękną i wzruszającą historię o przywiązaniu, odpowiedzialności i ofiarności.

Najmocniejszym punktem nowych przygód Chudego i spółki jest jednak zdecydowanie poczucie humoru. Zabawkowe problemy i rozterki są idealnym materiałem na bezbolesne wplecenie żartów, które nie zaburzą nastroju opowieści. Rezultat jest doskonały – nikt nie powinien wyjść z sali kinowej bez przynajmniej kilku porządnych śmiechnięć. No bo jak się nie zaśmiać, gdy jedna z zabawek narzeka, że nie czuje wewnętrznie roli sprzedawcy, którą Bonnie przypisała mu w zabawie w sklep?

Polski dubbing w animacjach Pixara zdążył nas już przyzwyczaić do wysokiego poziomu i nie inaczej jest tym razem. W roli Chudego powrócił fenomenalny Robert Czebotar. Znów słyszymy także Tomasza Koniecznego, Edytę Olszówkę czy Izabellę Bukowską-Chądzyńską. Nie brakuje również nowych bohaterów: złowieszcza i knująca lalka Gabi Gabi mówi głosem Julii Kamińskiej, a Sztuciek – Sebastiana Perdka. Upływ lat najbardziej odcisnął swoje piętno na głosie Olszówki – aktorka świetnie poradziła sobie ze swoją rolą, ale trzeba się przyzwyczaić, że brzmi już zupełnie inaczej niż 20 lat temu, gdy słyszeliśmy ją w Toy Story 2.

W segmencie wysokobudżetowych animacji Pixar gra w swojej własnej lidze, więc i tym razem efekt jest niesamowity. Zabawki wyglądają jeszcze lepiej niż poprzednio, a dzięki znacznie lepszej technologii, również na odwzorowane komputerowo twarze ludzi można patrzeć z przyjemnością.

Toy Story 4 wpisuje się w nową politykę Disneya polegającą na przywracaniu do życia dawnych hitów. Tym razem jednak producenci na szczęście nie poszli w stronę remake'u (Król Lew, Piękna i Bestia), a zastosowali – jak przy Mary Poppins – wskrzeszenie przez kontynuację. W rezultacie otrzymujemy piękny i zabawny film, na którym świetnie będą się bawili ludzie w każdym wieku.