KINOROTACJE
3-5 PAŹDZIERNIKA 2008
GDYNIA // KLUB FILMOWY
IDEA:
Festiwal TRANSVIZUALIA stanowi interaktywny eksperyment wizualno-muzyczny odnoszący się do idei przenikania i współistnienia sztuk. Generuje przestrzeń kumulacji mediów w celu wydobycia ich energetycznego i emocjonalnego potencjału. TRANSVIZUALIA oparte są na prezentowaniu ścisłej korelacji pomiędzy wizualnością a dźwiękami, na uzyskiwaniu balansu pomiędzy wyrazistym trwaniem obrazu a stanowczym oddziaływaniem różnych form muzycznych. Festiwal wpisuje się
w cykl wydarzeń o charakterze ogólnopolskim. Prezentuje progresywną dynamikę multimediów
w poszukiwaniu nowych perspektyw, kontekstów, interpretacji.
KINOROTACJE w ramach festiwalu TRANSVIZUALIA 008 stanowią jeden z podstawowych modułów programowych. Program konstruowany jest w oparciu o charakter oraz ideę Festiwalu, prezentując zróżnicowany przekrój przez formy filmowe, w tym obrazy awangardowe, fabularne i dokumentalne, sięgając po odważne kino autorskie, które śmiało wpisuje się w "transvizualną", przekraczającą granice estetykę.
W tym roku organizatorzy mają niewątpliwą przyjemność zaprezentować mini-retrospektywę jednego z najodważniejszych i najbardziej wizjonerskich reżyserów w historii kina, ALEJANDRO JODOROWSKIEGO oraz wybór dokumentów TRANS/ART/DOCS, które swoją formą lub tematem budzą reakcje na wskroś emocjonalne.
SEKCJE PROGRAMOWE:
I. TRANS/ART/DOCS
Artystyczne, odważne formalnie czy kontrowersyjne tematycznie - dokumenty, które pozwalają poszerzyć percepcję. Bolesne, piękne i zaskakujące. Dokumenty o sztuce i same określane mianem niełatwej sztuki dokumentu. Budzą emocje!
W programie:
ARAKIMENTARI
Reżyseria: Travis Klose | USA/Japonia 2004 | 85 min.
CZARNE SŁOŃCE // Black Sun
Reżyseria: Gary Tarn | Wielka Brytania 2005 | 75 min.
HOLENDERSKA FABRYKA KOKAINY // Dutch Cocaine Faktory
Reżyseria: Jeanette Groenendaal | Holandia 2007| 91 min.
MECHANICZNA MIŁOŚĆ// Mechanical Love
Reżyseria: Phie Ambo | Produkcja: Tju-Bang Film | Dania, Finlandia 2007 | 79 min.
PHILIP GLASS W 12 CZĘŚCIACH // Glass: a Portrait of Philip in 12 Parts
Reżyser: Scott Hicks | Australia 2007 | 122 min.
II. MISTRZOWIE AWANGARDY: ALEJANDRO JODOROWSKY
Na festiwalu TRANSVIZUALIA 008, w ramach sekcji filmowej KINOROTACJE, zostanie zaprezentowany zestaw najważniejszych dzieł wybitnego przedstawiciela filmowej awangardy, ALEJANDRO JODOROWSKIEGO, uzupełniony o dokument poświęcony jego życiu i sztuce. Dorobek mistrza doskonale pokazuje, w jaki sposób kształtowała się współczesna kultura opierająca się na przekazach z pogranicza różnych gatunków, sztuk i mediów. Jodorowskiego można śmiało nazwać protoplastą "transvizualnej" estetyki i wrażliwości.
W programie:
FANDO I LIS /FANDO Y LIS / FANDO AND LIS: TAR BABIES
Reżyseria: Alejandro Jodorowsky| Meksyk 1968 | 93 min.
KRET / El Topo / The Mole
Reżyseria: Alejandro Jodorowsky| Meksyk 1970 | 125 min.
ŚWIĘTA GÓRA / La Montaña Sagrada / The Holy Mountain / The Sacred Mountain
Reżyseria: Alejandro Jodorowsky| USA/Meksyk 1973 | 114 min.
KONSTELACJA JODOROWSKY / La constelacion Jodorowsky
Reżyseria: Louis Mouchet | Szwajcaria 1994 | 90 min.
KIEDY: 3-5 października 2008
GDZIE: Gdynia // Klub Filmowy
ul. Waszyngtona 1 [obok Stoczni Nauta]
www.klubfilmowy.pl
3.10 // Piątek:
18.00 OTWARCIE KINOROTACJI
Pokaz filmu warsztatowego z Pomorskich Warsztatów Filmowych
Spotkanie z organizatorami warsztatów z Pomorskiej Fundacji Filmowej
Trans/Art/Docs
18.30 MECHANICZNA MIŁOŚĆ/79 min/
20.00 PHILIP GLASS W 12 CZĘŚCIACH /122 min/
4.10 // Sobota:
Trans/Art/Docs
16.00 HOLENDERSKA FABRYKA KOKAINY /91 min/
Alejandro Jodorowsky
18.00 FANDO I LIS /93 min/
20.00 KRET /125 min/
5.10 // Niedziela:
Trans/Art/Docs
16.00 ARAKIMENTARI /85 min/
17.30 CZARNE SŁOŃCE /75 min/
Alejandro Jodorowsky
19.00 ŚWIĘTA GÓRA /114 min/
21.10 KONSTELACJA JODOROWSKY /90 min/
Karnety:[b]
Całość: 40zł / 30 zł (normalny/studenci) – ilość ograniczona / możliwość rezerwacji
1 film: 10 zł / 8 zł (normalny/studenci)
Kontakt / rezerwacje:
[email protected]
[b]Info:
www.transvizualia.com
www.myspace.com/transvizualia
www.akukusztuka.eu
Organizacja: Stowarzyszenie A Kuku Sztuka
Główni partnerzy Kinorotacji: Pomorska Fundacja Filmowa
Partner organizacyjny: Klub Filmowy w Gdyni
Program: Lena Dula // [email protected]
Koordynacja: Marek Kraska // [email protected]
OPISY:
POMORSKIE WARSZTATY FILMOWE
Chcesz kręcić filmy? - zgłoś się na Pomorskie Warsztaty Filmowe. Uczestnicy warsztatów biorą udział w każdym z etapów powstawania filmu, od pisania scenariusza poprzez pracę z zawodowym aktorem i zdjęcia, aż po montaż i postprodukcję. W trakcie warsztatów powstaje jeden film krótkometrażowy, wspólne dzieło wszystkich uczestników. Jest on napisany, wyreżyserowany i zmontowany przez całą grupę szkoleniową. Pracami kierują znakomici fachowcy, praktycy kina. Dotychczas warsztaty prowadzili m.in. scenarzysta Grzegorz Łoszewski [m.in. Komornik] , pisarz Paweł Huelle [m.in. Weiser Dawidek, Mercedes-Benz], reżyser Robert Gliński [m.in. Wszystko co najważniejsze, Cześć Tereska]. Na początku października odbędzie się 5 edycja wydarzenia.
Więcej na: www.fundacjafilmowa.pl
TRANS/ART/DOCS
ARAKIMENTARI
Reżyseria: Travis Klose | USA/Japonia 2004 | 85 min.
Nagrody: Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Chicago 2004, Slamdance 2004, IDFA 2004, Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Oslo, Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Nowym Jorku, Festiwal Filmowy True/False w Columbii 2005, Planete Doc Review 2007
Nobuyoshi Araki to niepokorny klasyk XX-wiecznej sztuki fotograficznej. Swoją sławę zawdzięcza przede wszystkim odwadze, z jaką portretuje ludzką seksualność. Araki posiada wielki talent w chwytaniu momentów, czyniących z fotografii erotycznej niewątpliwe dzieło sztuki. "To chyba najbardziej energetyczna osoba, jaką spotkałam w życiu"– tak Arakiego charakteryzuje Björk. Te słowa świetnie oddają temperament Japończyka. Tym bardziej, że padają z ust artystki uznawanej za najaktywniejszy wulkan Islandii. Fotograf zaskakuje witalnością, która zamienia go w postać przypominającą hiperaktywnego "aminka" wyjętego z kreskówki. Swoim rubasznym humorem i pasją, z jaką poświęca się pracy, zjednuje sobie niemal wszystkich wkoło. "Kiedy patrzę jak pracuje, nie mogę wyjść z podziwu, jak wiele sprawia mu to radości. Kiedy ja pracuję, zazwyczaj bardzo cierpię" – wyznaje zaprzyjaźniony z fotografikiem Takeshi Kitano. Sam Araki wydaje się niepocieszony momentami stagnacji, kiedy nie jest zaangażowany w kolejną sesję. Z tęsknotą opowiada o sturękim Buddzie Senjukannon, kwitując: "Dałbym mu sto aparatów, żeby robił zdjęcia".
CZARNE SŁOŃCE // Black Sun
Reżyseria: Gary Tarn | Wielka Brytania 2005 | 75 min.
Nagrody: MFF w Londynie 2005 (nominacja w kategorii Najlepszy Dokument), Nagroda Griersona, Nominacja do Nagrody BIFA 2005 (w kategorii Najlepszy Dokument), MFF w Rotterdamie 2005, MFF w Miami 2006, Festiwal Filmów Dokumentalnych w Salonikach 2006, Festiwal w Mar Del Plata 2006, DOX, Kopenhaga 2006 (Najlepszy Film), Planete Doc Review 2007
Jest wiosenny wieczór 1978 roku. Francuski malarz i filmowiec Huques de Montalembert w swoim nowojorskim mieszkaniu zastaje dwóch włamywaczy. Wywiązuje się walka. Jeden z mężczyzn oblewa twarz Huques'a terpentyną. Montalembert traci wzrok i krok po kroku uczy się żyć na nowo – nie ucieka od świata. Wprost przeciwnie - jego życie nabiera niezwykłej intensywności. Samotnie podróżuje po świecie, a swoje wrażenia przelewa na papier. Autor filmu, Gary Turn podjął się zadania karkołomnego – pokazania niewidzialnego czyli świata "widzianego" oczami osoby niewidomej.
Z połączenia fascynujących zdjęć oraz narracyjnego komentarza powstało poetyckie dzieło o niezwykłym człowieku. Dokument Turna nie należy do instruktażowych filmów z przesłaniem w rodzaju "jak żyć po wypadku". To filozoficzne, mądre kino, którego tematem jest poszukiwanie sensu życia, uważne i nacechowane wrażliwością postrzeganie świata. Okazuje się, że ograniczenie fizyczne pozwala odczuwać piękno świata jeszcze bardziej intensywnie.
Film opowiedziany z poruszającą prostotą. Zdjęcia perfekcyjne. Nowy Jork staje się baśniową krainą, w której przemoc miesza się z pięknem i niezwykłością. Tożsamość, pamięć, wiara, nadzieja – rzadko zdarza się tak odważne poetyckie ujęcie tych tematów. Empire
Trailer
HOLENDERSKA FABRYKA KOKAINY // Dutch Cocaine Faktory
Reżyseria: Jeanette Groenendaal | Holandia 2007| 91 min.
Dziwne, początkowo niezrozumiałe migawki z kamer dozoru domowego pokazują włamanie, szarpaninę i nagich ludzi biegających w popłochu po mieszkaniu. Nieprzypadkowo reżyserka, Jeanette Groenendaal nazywa swój film "pro paranoia docutective". Sytuacja psychiczna, w jakiej znalazł się Arend ter Horst, główny bohater jej filmu, wydaje się bliska chaosowi zarejestrowanemu przez kamery ochrony. Arend to 62-letni kokainista, od trzydziestu lat na haju. Dużo czasu spędza w Internecie, tropi różne spiski, szuka wyjaśnień i znajduje zaskakujące odpowiedzi. Właśnie teraz – jego zdaniem - trwa zakrojona na szeroką skalę akcja tajnych służb wymierzona w obywateli, wszyscy są podsłuchiwani i śledzeni, dlatego Arend z niepokojem reaguje na przelatujący nad okolicą helikopter i trzaski w słuchawce telefonu. Kiedy paranoiczny wymiar filmu osiąga apogeum, na ekranie pojawiają się nagle "zdrowi" obywatele – adwokat i dziennikarz – którzy potwierdzają obawy wystraszonego bohatera. "Jesteśmy najbardziej podsłuchiwanym narodem na świecie" – mówi prawnik z Amsterdamu. Cała trójka wydobywa na światło dzienne jeszcze jedną tajemnicę. Największą wartością filmu wydaje się empatia, z jaką Groenendaal podchodzi do głównego bohatera. Dzięki temu, razem z nim, widzowie dojrzewają do decyzji o rozpoczęciu odwyku.
Trailer
MECHANICZNA MIŁOŚĆ // Mechanical Love
Reżyseria: Phie Ambo | Produkcja: Tju-Bang Film | Dania, Finlandia 2007 | 79 min.
Nagrody i festiwale: IDFA 2007 – konkurs Jorisa Ivensa
"Już idę! Już idę!"- krzyczy pani Körner, drepcząc do pokoju, z którego nawołuje ją biała, pluszowa, mechaniczna foka. "Paro" to robot terapeutyczny, najnowszy wynalazek japońskich speców od robotyki. Wyglądem i zachowaniem przypomina młodą fokę, ma słodkie czarne oczy i wiele zainteresowania dla właściciela.
Reżyserka Phie Ambo zastanawia się nad tym, czy możliwa jest chemia pomiędzy robotem a człowiekiem. Pragnienie zbadania możliwości pojawienia się głębszych uczuć pomiędzy człowiekiem a maszyną stało się kołem zamachowym jej poszukiwań. Pomagają jej w tym doświadczenia japońskich naukowców i przypadek pani Körner. Kobieta wie, że jej mała foka nie żyje, a mimo to szybko tworzy z nią silną emocjonalną więź i z radością reaguje na wszystkie objawy zainteresowania, które stanowią podstawę działania tego robota.
Wszystko to prowadzi do ponownego zadania najprostszych pytań: Co to znaczy "mieć duszę"?, Czy człowiek jest w stanie pokochać robota?, A jeśli tak, to czy będzie kochać go tą samą miłością, jaką obdarza drugiego człowieka? Mechaniczna Miłość nie jest męczącym naukowym wykładem i nie przytłacza faktami. Reżyserka przygląda się swoim bohaterom z zainteresowaniem, które co chwilę przenosi na silikonowe repliki. W filmie znajdziemy piękne zdjęcia, odpowiadające niejako tematowi filmu, w którym emocjonalny niebyt maszyn łączy się z ich mechanicznym, dziwnym pięknem.
Trailer
PHILIP GLASS W 12 CZĘŚCIACH/ Glass: a Portrait of Philip in 12 Parts
Reżyser: Scott Hicks | Australia 2007 | 122 min.
W 1996 roku Scott Hicks zrealizował Shine, film biograficzny o sławnym pianiście Davidzie Helfgott’cie. Philips Glass w 12 częściach miał uhonorować 70. urodziny Philipa Glassa. Prace nad obrazem rozpoczęto już w lipcu 2005 roku, na dwa lata przed okrągłą rocznicą. Przez kilkanaście miesięcy ekipa Hicksa cierpliwie towarzyszyła muzykowi. Praca nad filmem zbiegła się z ważnym dla Glassa okresem: autor kończy swą ósmą symfonię, pisze muzykę do opery i komponuje muzykę do filmów. Autor Shine otrzymał niemal nieograniczony dostęp do życia osobistego i artystycznego Philipa Glassa. Dzięki temu kredytowi zaufania, udało mu się zebrać wspaniały materiał.
Reżyser śledzi proces twórczy mistrza. "Zdradź nam choć jeden ze swoich sekretów, Philip" – prosi w pewnym momencie reżyser. "Mam tylko jeden – odpowiada Glass – wstaję wcześnie rano i pracuję cały dzień". Kompozytor mówi też o swojej pracy mniej oględnie. Odtwarza nawet poszczególne etapy procesu. "Zaczynam, nie wiedząc, dokąd mnie to zaprowadzi. Wydaje mi się, że muzyka gdzieś tam już na mnie czeka, a ja muszę ją tylko usłyszeć". O Glassie opowiadają znani artyści: Godfrey Reggio, Woody Allen i Martin Scorsese, relacjonując sposób i styl jego pracy. Równie ważni okazują się też jego przewodnicy duchowi i trener Qui Quongu. Dzięki tej niebywałej wielości spojrzeń i dbałości o estetykę obrazu, dwunastoczęściowy film portretuje Philipa Glassa w mozaikowy i nieoczywisty sposób. Reżyser wiele zawdzięcza atmosferze, jaką kompozytor roztacza wokół siebie. Najciekawsze rzeczy o muzyce mówi, przygotowując pizzę dla gości w swoim letnim domu. "Teraz też gram na pianinie – tłumaczy – nie widzisz?".
Trailer
ALEJANDRO JODOROWSKY jest jednym z najbardziej wpływowych i jednocześnie kontrowersyjnych reżyserów w historii kina. Mim, reżyser teatralny, scenarzysta komiksów, przedstawiciel awangardy, twórca filmowy oraz znawca Tarota. Jego odważna wizja procesu twórczego, niezwykła kreatywność oraz genialna wyobraźnia zadecydowały o umieszczeniu go w panteonie najwybitniejszych artystów sztuki współczesnej, nie tylko filmowej.
W 1968 szokujący debiut Jodorowskiego, Fando i Lis, spowodował zamieszki w Meksyku. Undergroundowy Kret wprowadził pokolenie dzieci-kwiatów w lata 70., inicjując powstanie amerykańskiego fenomenu Midnight Movies i przekształcając jego twórcę w ikonę kontrkultury. A świętokradczą, zrobioną na wzór alchemicznego eksperymentu Świętą Górą Jodorowsky dociera do samej istoty sztuki filmowej.
Jodorowsky to człowiek-orkiestra, nie-do-zdefiniowania. Bogactwo jego zainteresowań i profesji ma głębokie odzwierciedlenie w jego kultowej twórczości. To megatwórca współczesnej sztuki, który - jak sam twierdzi – komunikuje się z widzem na poziomie podświadomości. Jodorowsky jest także, razem z francuskim rysownikiem Moebiusem, autorem legendarnego cyklu komiksów "L'Incal".
Prezentowane filmy:
FANDO I LIS / Fando Y Lis / Fando and Lis: Tar Babies
Reżyseria: Alejandro Jodorowsky | Scenariusz: Alejandro Jodorowsky, na podst. dramatu Fernando Arrabala | Zdjęcia: Antonio Reynoso, Rafael Corkidi | Muzyka: Pepe Ávila, Hector Moly | Obsada: Sergio Kleiner, Diana Mariscal, María Teresa Rivas, Rafael Corkidi, Tamara Garina, Valerie Jodorowsky | Meksyk 1968 | 93 min.
Fando i Lis, będący ekranizacją sztuki Fernando Arrabala (wystawionej wcześniej przez Jodorowskiego na scenie), był na tyle szokujący, że po jego klęsce na Festiwalu Filmowym w Acapulco (8 czerwca 1972) dystrybutor, firma Cannon Films, zdecydowała się ocenzurować film. Po premierze Jodorowsky ledwo uniknął linczu i został dekretem burmistrza wyrzucony z miasta, a z Meksyku prawie deportowany. Plotka głosiła, że w scenie, w której mężczyzna pije krew Lis, użyto prawdziwej krwi aktorki. Jodorowskiego posądzano o wampiryzm, co miała potwierdzać niebywała chudość Diany Mariscal, grającej Lis.
Sergio Klainer i Diana Mariscal grają tytułową parę bohaterów, poszukujących zaczarowanego miasta Tar, które symbolizuje ukryte pragnienia: może oznaczać Szczęście, Boga, seksualne spełnienie, Sprawiedliwość, etc. W drodze do magicznego miasta Fando i Lis spotykają upiorne postacie, które starają się przeszkodzić im w poszukiwaniach. Bohaterowie w końcu zdają sobie sprawę, że Tar jest ukryte w nich samych i że jedyną drogą do jego odnalezienia jest bolesna i tragiczna w skutkach konfrontacja z własnymi upiorami.
Fragment filmu
KRET / El Topo / The Mole
Reżyseria: Alejandro Jodorowsky | Scenariusz: Alejandro Jodorowsky | Zdjęcia: Rafael Corkidi | Muzyka: Alejandro Jodorowsky, Nacho Méndez | Scenografia: Alejandro Jodorowsky | Występują: Alejandro Jodorowsky, Brontis Jodorowsky, Mara Lorenzio, David Silva, Paula Romo, Robert John, Héctor Martínez, Juan José Gurrola, Víctor Fosado, Agustín Isunza, Jacqueline Luis, José Legarreta, Alfonso Arau | Meksyk 1970 | 125 min.
Kultowy film Jodorowskiego o grzechu, korupcji i oświeceniu doznanym na pustyni. Trudny do zaklasyfikowania z powodu swojej gęstej symboliki oraz obrazowego odmalowania korupcji, degradacji i deformacji. Ten alegoryczny western był ulubionym filmem Johna Lennona. Wspólnie z Yoko Ono przedstawili Kreta światu, tworząc tym samym fenomen Midnight Movies. Film wyświetlano przez prawie rok w Nowym Jorku na nocnych seansach, gdyż obraz Jodorowskiego zawierał sceny zbyt kontrowersyjne dla mainstreamowej publiczności. W Meksyku, gdzie skandal po projekcji Fando i Lis był nadal żywy, odmówiono wysłania Kreta na festiwal w Cannes. Przez ponad 30 lat film nie był dostępny w legalnej dystrybucji. Po latach w odnowionej wersji – miał swoją ponowną premierę na 44. Nowojorskim Festiwalu Filmowym.
Niektórzy recenzenci prasy alternatywnej obwołali Kreta jednym z najwybitniejszych filmów w historii kina; konserwatywni krytycy zarzucali dziełu przesadną przemoc i pretensjonalność; pisali, że to niedorzeczny zlepek surrealistycznych obrazów, którego jedynym celem jest eksploatowanie kontrkultury. Pomimo tej miażdżącej krytyki, Kreta obejrzały tłumy i od tamtego czasu film uzyskał status kultowego.
Film opowiada historię El Topo (Kreta, w tej roli sam Jodorowski), bezimiennego włóczęgi i rewolwerowca. Mężczyzna wędruje przez pustynię wraz ze swoim synkiem, docierając w końcu do wsi, której mieszkańcy zostali wymordowani. W ramach zemsty pokonuje okrutnych i perwersyjnych bandytów terroryzujących okolicę. Ratuje z ich rąk kobietę, z którą wyrusza na misję pokonania czterech mistrzów rewolweru. By zasłużyć na jej miłość przechodzi pomyślnie serię prób, jednakże ukochana zostawia go śmiertelnie rannego i odjeżdża w dal z inną kobietą. Kret zostaje z niczym. Znaleziony na pustyni przez klan kalek i karłów, po wielu latach, pogrążony w śpiączce, odradza się jako święty głupiec. Postanawia pomóc swoim wybawcom w ucieczce z ich skalistego więzienia, wykopując tunel do niedalekiego miasteczka, rządzonego przez zdeprawowanego szeryfa i opanowanego przez dziwaczny kult religijny. Głęboko burżuazyjne miasto pod maską purytanizmu ukrywa społecznie usankcjonowany rasizm, ekonomiczny wyzysk, rozpustę i przemoc.
Fragment filmu
ŚWIĘTA GÓRA / La Montaña Sagrada / The Holy Mountain / The Sacred Mountain
Reżyseria: Alejandro Jodorowsky | Scenariusz: Alejandro Jodorowsky | Zdjęcia: Rafael Corkidi | Muzyka: Don Cherry, Alejandro Jodorowsky, Ronald Frangipane | Scenografia: David Antón, Alejandro Jodorowsky, José Durán | Obsada: Alejandro Jodorowsky, Horácio Salinas, Zamira Saunders, Juan Ferrara, Adriana Page, Burt Kleiner, Valerie Jodorowsky, Nicky Nichols, Richard Rutowski, Luis Loveli | USA/Meksyk 1973 | 114 min.
Alejandro Jodorowsky nie tylko napisał i wyreżyserował Świętą Górę, ale również skomponował muzykę, zaprojektował scenografię i kostiumy. Film został wyprodukowany przez firmę ABKCO Allena Kleina, menedżera Beatlesów. Po sukcesie Kreta Jodorowsky zyskał uznanie Johna Lennona, który wspólnie z Yoko Ono postanowił wyłożyć pieniądze na kolejny film reżysera. Z budżetem 1,5 mln dolarów, Święta Góra stała się w tamtym czasie najdroższą produkcją meksykańska w historii. W 1973 film objechał wiele międzynarodowych festiwali filmowych oraz był wyświetlany na kilku pokazach w Nowym Yorku i San Francisco. Reakcje były dosyć stonowane, a film nie trafił do szerokiej dystrybucji, gdyż Klein obawiał się, że nie jest wystarczająco komercyjny.
W Świętej Górze Jodorowsky kontynuuje otwartą krytykę społeczeństwa, poszukując duchowego oświecenia w formie mistycznej wędrówki. Znacznie ostrzej niż w poprzednich filmach reżyser atakuje kulturę konsumpcyjną i systemy polityczne świata, zwłaszcza obu Ameryk. Inspiracją do filmu było Wejście na górę Karmel Jana od Krzyża oraz Mount Analogue: A Novel of Symbolically Authentic Non-Euclidean Adventures in Mountain Climbing Rene Daumala, ucznia Gurdżajewa. Daumal zmarł przed ukończeniem swojej alegorycznej powieści, ale zaimprowizowane przez Jodorowskiego zakończenie filmu dopełnia dzieło pisarza. Święta Góra to bardziej pewna abstrakcyjna idea i seria częstokroć luźno powiązanych obrazów, niż konkretna, linearnie opowiedziana historia. Film jest pełen alchemicznych iluzji, symboli Tarota, przemyśleń egzystencjalnych i perwersyjnego piękna
Ukrzyżowany przez dzieci, a następnie wyratowany przez beznogiego karła złodziej wędruje przez miasto Meksyk. Z wyglądu przypomina Chrystusa, szybko zostaje uznany za Mesjasza. U kresu swej wędrówki dociera na szczyt wieży, do królestwa Alchemika (w tej roli sam Jodorowsky). Tam zostaje przedstawiony grupie wybrańców, reprezentujących różne dziedziny życia. Pod wodzą Alchemika mają za zadanie odnaleźć Świętą Górę, na której szczycie mieszka 9 nieśmiertelnych, zabić ich i przejąć władzę nad światem. Wyruszają w wędrówkę, podczas której przechodzą serię psychicznych i fizycznych prób, by móc doznać mistycznego oświecenia i wykonać zadanie.
Fragment filmu
KONSTELACJA JODOROWSKY / La constelacion Jodorowsky
Reżyseria: Louis Mouchet | Szwajcaria 1994 | 90 min.
Dokument o Alejandro Jodorowskim, na który składają się m.in. rozmowy z artystą oraz innymi wybitnymi twórcami sztuki współczesnej zafascynowanymi jego osobą, m.in. Peterem Gabrielem, Moebiusem, Marcelem Marcelu czy Fernando Arrabalem.
