» Recenzje » Van Helsing

Van Helsing


wersja do druku

Przygoda naprawdę trwa wiecznie


Van Helsing
Stephen Sommers przyzwyczaił nas już do filmów, które krytycy na całym świecie zwykli określać jako "drugorzędne kino rozrywkowe", czy też prościej - "filmy klasy B". Obie Mumie zostały przyjęte dość chłodno, mimo entuzjazmu tej części publiczności, do której zostały bezpośrednio skierowane (czyli wielbicieli szybkiego filmu akcji bez zbędnych zagłębień w psychikę bohaterów i ich przeciwników). Dodatkowo, reżyser ten zdaje się gustować w tematach typowych dla kina lat 70. i 80., kiedy to rzesze widzów przychodziły na film, by podziwiać okrutne mordy okropnych potworów i ze strachu chować się za siedzeniami. Wtórność - to słowo najlepiej określa filmy Sommersa. Krytykom się to nie podoba. A co z widzami?

Wtórność Van Helsinga rzeczywiście rzuca się w oczy. Po raz kolejny widzimy nieustraszonego poszukiwacza przygód (tym razem jednak z musu, a nie z zamiłowania), który bezlitośnie i konsekwentnie rozprawia się ze stadami potworów - w tej roli Hugh Jackman. Oczywiście w owej krucjacie towarzyszy mu piękna (a jakże) kobieta, która straciła całą swoją rodzinę i nie ma się do kogo się przytulić (Kate Beckinsale - aktorka, która, po Underworld, jest już przyzwyczajona do obecności wampirów w najbliższym otoczeniu). Do tego dochodzi standartowo safandułowaty pomagier-geniusz (David Wenham) i główny przeciwnik z piekła rodem (Dracula - Richard Roxburgh). Do tej wesołej gromadki dokooptowana jest dość klasyczna (momentami) historia, upiorny zamek i parę innych ciekawostek, na czele z efektami specjalnymi. Rzeczywiście odczuwamy wtórność... ale bardzo sporadycznie.

Przyczyna tego zjawiska jest bardzo prosta. Sommers podał nam film naprawdę świetnie skonstruowany i zupełnie (podkreślę - zupełnie) oryginalny pod względem fabuły. To miłe zaskoczenie spotęgowane zostało przez zwiastuny obrazu, które ukazywały tylko to, co w Van Helsingu pozostało z klasyki gatunku: atak wilkołaka, monstrum Frankensteina otoczone elektryczną aureolą, czy też zamianę Draculi w żądną krwi bestię. W samym filmie natomiast otrzymujemy wątki, o których zapowiedzi milczały. Mamy więc dość zaskakującą fabułę (może nie najwyższych lotów, ale dość znacznie odstającą od zwykłej walki głównego "obijmordy" z trzema potworami), parę tysięcy (tak - tysięcy) potworów więcej, a także kilka bardzo przyzwoitych zwrotów akcji, których przeciętny widz na pewno się nie spodziewa. To wszystko okraszone jest malowniczymi zdjęciami (głównie zamków i ośnieżonych szczytów) i wpadającą w ucho muzyką.

Słabą stroną filmu jest natomiast aktorstwo. Nawet jeżeli Sommers miał na celu stworzenie typowego pastiszu filmów grozy, to w tym konkretnym punkcie nieco przesadził. Kate Beckinsale wypada na tym tle zdecydowanie najsłabiej. Jest zbyt sztuczna, a jej transylwański akcent tylko potęguje negatywne wrażenie. Na szczęście aktorsko dość dobrze sprawdzają się główni antagoniści: Hugh Jackman jako typowy twardziel z samopowtarzalną kuszą i teatralny Richard Roxburgh, któremu asystują trzy równie teatralne (a przez to naprawdę miłe dla oka - nie tylko pod względem estetycznym) narzeczone.

Jeżeli więc macie dłuższą chwilę wolnego czasu (i tu kolejna niespodzianka: film jest niespotykanie długi, jak na przedstawiciela horrorów klasy B) i parę groszy w kieszeni, to wybierzcie się na Van Helsinga. Pośmiejecie się, pozachwycacie trochę oryginalnymi pomysłami reżysera i wreszcie załamiecie się przy końcowej scenie, która jest zdecydowanie najgorszym fragmentem filmu. Na pewno poczujecie też charakterystyczny komercyjny smrodek towarzyszący obrazom, które z założenia mają mieć część drugą. Co by jednak nie mówić o Van Helsingu, na ów ciąg dalszy chętnie się wybiorę - to, co smaczne, nigdy się nie znudzi. Mimo, że jest wtórne.
Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę


Ocena: 4 / 6

Komentarze


Wojteq
   
Ocena:
0
Brawo Rebound!! W końcu ktoś (poza Sejim ofc) znalazł to co w tym filmie najważniejsze! Dobrą rozrywkę - i nic ponad to! Na drugą część polecę równie szybko... :-)
21-05-2004 00:22
JoAnna
   
Ocena:
0
Brawo, tylko czemu tak krótko? :D
Chociaż z drugiej strony: krótko i treściwie, gdybym już nie widziała pognałabym kurcgalopkiem.
Wojteq: ja też znalazłam w tym filmie to, co najważniejsze... a jak moje szwy to czuły, kiedy się śmiałam dwie godziny... to rzeczywiście jest niezwykle długi film :D
21-05-2004 17:22
~Wojteq

Użytkownik niezarejestrowany
   
Ocena:
0
A co mi tam... :-p Pójdę jeszcze raz... :-)
29-05-2004 00:42
Furiath
    takie gówienko
Ocena:
0
ale miło się oglądało. Obejrzeć, zapomnieć. Motywy wkleić na sesję :)
05-08-2004 01:01
~baba

Użytkownik niezarejestrowany
   
Ocena:
0
Zły nie jest
03-11-2004 11:33
~EmpE

Użytkownik niezarejestrowany
    Wtórne... nie sporadycznie!
Ocena:
0
Szczerze powiedziawszy, moim zdaniem film nie jest wtórny sporadycznie. Jest wtórny często, wręcz non stop. I nie chodzi tu o samą fabułę, tylko o konkretne motywy - fragmenty akcji. Czułem się, jakby żywcem były skopiowane z Blade'a czy z X-MANów (co już jest przesadą, w końcu głowny aktor to Wilk ;)).

Dosłownie oglądałem ten film i co chwilę mówiłem - o! To z tego filmu... A ta scena była w tym filmie! Moi znajomi dostrzegali dokładnie te same podobieństwa...

Film nawet fajny, można była zobaczyć dla rozrywki, ale moim zdaniem ta produkcja to ksero.
14-01-2005 17:25

Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.