» Bohaterowie Niezależni » Bohaterowie Krain » Caterine ‘Cat’ Silverwolf

Caterine ‘Cat’ Silverwolf


wersja do druku

O druidce, która nigdzie nie mogła zagrzać miejsca

Redakcja: Daga 'Tiszka' Brzozowska, Lavernia

Caterine ‘Cat’ Silverwolf
Przesmyk Vilhon, kolebka ludzkości, miejsce narodzin Chondath, najwspanialszego handlowego imperium w dziejach Ziem Centralnych, którego kultura dotarła do najdalszych zakątków Faerunu, a język stał się podstawą wspólnej mowy uznawanej i stosowanej przez praktycznie wszystkie cywilizowane rasy Krain.

Dziś świetność Przesmyku jest już tylko wspomnieniem starych dobrych czasów. Niewiele zostało też z imperialnej potęgi Chondath, mimo to żyzne ziemie południowej odnogi Morza Spadających Gwiazd wciąż są domem dla wielu mniej lub bardziej niezależnych społeczności. Chondathskich i turmijskich kupców, najemników i podróżników nadal można spotkać na szlakach od Grzbietu Świata po Chult i od Wybrzeża Mieczy po Lśniącą Wodę.

Przesmyk to jednak nie tylko starożytne miasta, ale także mniejsze miejscowości rozrzucone wśród pól i subtropikalnych lasów. Jedną z nich jest Podkowa Hrodara położona na skraju majestatycznej i okrytej złą sławą Puszczy Chondal. Teoretycznie społeczność podlega władzom w Arrabarze, ale w praktyce stolica przypomina sobie o odległym pograniczu tylko wtedy, kiedy pusty skarbiec imperium zmusza urzędników do wysyłania tam poborców podatkowych. W rzeczywistości Podkowę znacznie bliższe relacje łączą z mieszkańcami pobliskiej kniei – lokalne plemię zjawomyślnych niziołków chętnie wymienia towary na miejscowym rynku, krąg druidów toleruje osadników, a dzikie elfy nie atakują ludzi, o ile ci nie zapuszczają się zbyt głęboko w leśne ostępy.

W tym właśnie miejscu w pierwszym dniu wiosny w Roku Łuku (1353 RD) na świat przyszła Caterine Silverwolf. przez przyjaciół nazywana Cat. Urodziła się jako młodsza z dwóch córek dobrze usytuowanych rolników, którzy dochody z pól i pastwisk uzupełniali zyskiem ze sprzedaży zbieranych na obrzeżach Chondal ziół, grzybów i rzadkich roślin poszukiwanych tak przez kucharzy, jak i alchemików. W tej ostatniej pracy od najmłodszych lat przodowała Cat, której bystre oko i naturalny talent pozwalały wybierać najlepsze okazy, a jednocześnie unikać licznych niebezpieczeństw. Życie upływało jej spokojnie, a rodzinne strony cieszyły się pokojem i dostatkiem. Dla Caterine codzienna rutyna była jednak męcząca, marzyła o podróżach, dalekich stronach, nowych widokach i tym, co znajduje się za horyzontem. Nie było to zresztą w rodzinie Silverwolf zupełnie nieznane, ponieważ jej dziadek pół życia spędził jako przewodnik karawan ciągnących przez pustkowia Shaar aż do Wielkiej Rozpadliny (praca, która zaskarbiła mu przyjaźń złotych krasnoludów, której dowodem był piękny oburęczny miecz wiszący na honorowym miejscu nad kominkiem); wuj aż do śmierci w czasie inwazji Tuiganów służył w największej cytadeli nad odległym Morzem Księżycowym i podczas rzadkich wizyt w rodzinnych stronach opowiadał o potyczkach z przebiegłymi szarymi orkami czy trudach towarzyszących budowie drogi przez wielką pustynię Anauroch; a pochodząca z tajemniczego Hlondeth prababka władała podobno dziwnymi magicznymi mocami (a według plotek była nawet zaginioną dziedziczką jednej z tamtejszych rodzin szlacheckich).

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę

Metaforyczna ciasnota Podkowy Hrodara nie była jedynym powodem narastającego pragnienia ucieczki. W miarę dorastania Cat coraz częściej doświadczała snów, w których widziała szlak ciągnący się aż po horyzont lub jednorożca zachęcającego ją do podróży. Tego ostatniego widywała też podczas swoich wycieczek po lesie, choć mieszkańcy wioski zarzekali się, że w Puszczy Chondal nie ma magicznych, rogatych koni. Dziewczyna odkryła też u siebie inne zdolności – potrafiła w nadnaturalny sposób odczytywać emocje dzikich zwierząt, czuła bliskość otaczającego świata natury, a w końcu opanowała nawet magiczne moce podobne do tych posiadanych przez leśnych kapłanów z głębi puszczy. Ku własnemu zaskoczeniu uświadomiła sobie, że pomimo braku formalnego szkolenia i przynależności do kręgu – stała się druidką.

W Roku Rękawicy (1370 RD) tuż po swoich siedemnastych urodzinach zdecydowała się w końcu opuścić rodzinny dom i poszukać szczęścia gdzieś za horyzontem. Jej rodzice, podobnie jak starsza siostra Ilyana, doskonale rozumieli pobudki córki i bez problemu zaakceptowali decyzje Caterine. Tak zaczął się nowy etap, jakże odmienny od dotychczasowych, w życiu dziewczyny.

Czując zew przygody i pragnienie zobaczenia tego, co się kryje za kolejnym wzgórzem, Caterine przez kilka miesięcy przemierzała szlaki Przesmyku, imając się różnych zajęć – leczyła ludzi i zwierzęta, pomagała przy żniwach, a nawet oprowadzała wycieczki znudzonych miejskich arystokratów pragnących zobaczyć dzikie ostępy Chondath. W końcu późną zimą Roku Rozstrojonej Harfy (1371 RD) Cat dotarła do Arrabaru. Starożytna stolica imperium zdawała się oferować młodej dziewczynie nieskończone możliwości, ale i tutaj Caterine nie potrafiła znaleźć swojego miejsca, choć nie można powiedzieć, że nie próbowała – w czasie swojego pobytu w metropolii pracowała jako służąca w domu szlacheckim, urzędniczka sądowa, charakteryzatorka teatralna, goniec w kapitanacie portu, kelnerka na balach arystokracji, a nawet pomoc kuchenna, choć w tym ostatnim przypadku okazało się, że jej antytalent kulinarny dyskwalifikował ją nawet z gotowania w podrzędnej portowej tawernie. Nie zrażała się jednak porażkami, a zarabiane złoto pozwalało jej na skromne, acz wygodne życie. Spotkała też kilku druidów, którzy nauczyli ją odczytywania wizji i świadomego kontrolowania posiadanych mocy. W końcu też dowiedziała się, że objawiający się jej w snach i wizjach jednorożec to święte stworzenie Lurue, mało znanej na południu patronki inteligentnych magicznych istot, marzycieli i podróżników. Próbowała też swoich sił w profesji najemnika, ale ostatecznie żaden z lokalnych komendantów nie zgodził się przyjąć jej w szeregi kompanii.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę

Po kilku miesiącach przepych i splendor Arrabaru stracił jednak swój blask, a Cat poczuła się uwięziona w miejskich murach i znów zapragnęła ruszyć w drogę. Nie czekała długo z odpowiedzią na wewnętrzny głos i kiedy tylko wiosna Roku Dzikiej Magii (1372 RD) uwolniła portowe przystanie zaciągnęła się na Czerwoną Meduzę, kupiecką karawelę należącą do Arturio Stawrosa, starego sembijskiego wilka morskiego, który nawet nie krył się z tym, że swe najlepsze lata spędził wśród morskich rozbójników z Wysp Pirackich. Początkowo życie na morzu bardzo się Caterine podobało – szybko łapała podstawy marynarskiego fachu i świetnie potrafiła odczytywać położenie statku (i to bez przyrządów nawigacyjnych). Z czasem entuzjazm jednak opadł, a życie na statku stało się nie mniej rutynowe niż na rodzinnej farmie, tym bardziej, że Meduza okazała się jednostką zadziwiająco szczęśliwą – pomimo licznych rejsów pomiędzy Sembią, Cormyrem, Przesmykiem Vilhon i Smoczym Wybrzeżem ani razu nie wpadli na piratów czy morskie potwory. Niektórzy marynarze wskazywali na uśmiech Tymory lub doświadczenie Stawrosa, ale większość była przekonana, że powodzenie zawdzięczają jakiemuś szemranemu układowi, który Arturio zawarł ze swoimi dawnymi kolegami po fachu.

Ostatecznie Cat na Czerwonej Meduzie spędziła dwa pełne sezony, ale ostatecznie jesienią Roku Zbuntowanych Smoków (1373 RD) pożegnała kapitana Arturio Stawrosa i jego załogę. Zeszła na ląd w Teziirze, gdzie postanowiła poszukać nowego zajęcia, być może u boku poszukiwaczy przygód, którym mogłaby służyć swoimi umiejętnościami. Dziś najłatwiej spotkać ją na szlakach i w miastach rozsianych po Smoczym Wybrzeżu. Ma też niewielkie mieszkanie we Wrotach Zachodu, gdzie lubi spędzać deszczowe jesienno-zimowe miesiące.

Wygląd i osobowość

Caterine to dwudziestopięcioletnia dziewczyna o lekko oliwkowej cerze charakterystycznej dla mieszkańców południowego Chondath. Rozpuszczone, rudobrązowe włosy sięgające poniżej ramion, wesołe brązowe oczy, czasem rozmarzone spojrzenie i nieodzowny uśmiech nadają jej ciepły i sympatyczny wygląd, nawet jeśli urodą ustępuje wielkim damom z miast Przesmyku i Starych Imperiów. Ubiera się schludnie i w sposób dostosowany do aktualnie wykonywanej pracy, ale rzadko przeznacza zarobione złoto na drogie klejnoty, modne ubrania czy ekstrawagancką biżuterię, choć w jej szafie bez większego problemu da się znaleźć stroje adekwatne do różnych sytuacji.

Podczas podróży zakłada lekką skórzaną zbroję, umagiczniony płaszcz chroniący przed złą pogodą i wygodne buty idealne do długich marszy. Rzadko zabiera ze sobą większy bagaż, ale w plecaku zawsze nosi prowiant, mapy oraz ekwipunek potrzebny do przetrwania w dzikich ostępach. Bez względu na to, gdzie akurat przebywa stałym elementem jej ubioru jest noszona na lewym nadgarstku bransoletka z wisiorkiem w kształcie stylizowanej głowy jednorożca – symbol bogini, a zarazem kondensator potrzebny podczas rzucania zaklęć.

Z usposobienia jest pogodna, przyjacielska, optymistycznie nastawiona do świata, ale jednocześnie nieco lekkomyślna, roztrzepana i momentami nieodpowiedzialna. Pomimo lat spędzonych na szlaku wciąż potrafi przejawiać rozczulającą wręcz naiwność i obdarzać zaufaniem osoby, które w żadnym razie na to nie zasługują – nie raz wpędziło ją to w nieliche tarapaty. Jednocześnie charakteryzuje się naturalną odwagą typową dla osób chcących przeżyć życie w pełni. Przyjaciele określają ją jako doskonałego kompana, ale niekoniecznie kogoś komu można by powierzyć jakiekolwiek odpowiedzialne zadanie.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę

Łatwo zapala się do nowych pomysłów i przedsięwzięć, ale brak jej konsekwencji, żeby zagrzać gdzieś miejsce na dłużej. Marzycielska natura gna ją ciągle wprzód, do nieodkrytych miejsc skrytych za widnokręgiem – dzikie lasy, zapomniane wyspy, tętniące życiem metropolie, każde z tych miejsc kusi Cat obietnicą kolejnej niezapomnianej przygody. Sprawia to, że pomimo licznych doświadczeń brak jej pogłębionej wiedzy i w każdej dziedzinie jest w najlepszym razie dyletantką.

Osobliwy jest też związek Cat z Lurue – brak wczesnego formalnego szkolenia i relatywnie późne odkrycie źródła magicznych mocy sprawiło, że druidka komunikuje się ze swoją patronką w bardzo osobisty, na pierwszy rzut oka niezgodny z dogmatami wiary sposób. Rzadko odprawia modlitwy i rytuały, ponieważ twierdzi, że każda podróż, nowe doświadczenie i wyśnione marzenie jest metodą na oddanie hołdu bogini – biorąc pod uwagę, że zaklęcia nie opuszczają dziewczyny, to osobliwe nastawienie wydaje się zgodne z boskim planem.

Kontakty Caterine

Przez pięć lat, które upłynęły od opuszczenia rodzinnego domu, Cat spotkała wielu ludzi reprezentujących różne zawody i klasy społeczne. Niektórzy z nich okazali się godnymi zaufania kompanami lub oddanymi przyjaciółmi, innym bliżej do rywali lub wrogów. Poniżej przedstawiamy sylwetki tych, którzy mogą zwrócić na siebie uwagę poszukiwaczy przygód.

Arturio Stawros (CN mężczyzna człowiek Wjk 3/Łtr 4) – sześćdziesięcioletni kapitan Czerwonej Meduzy, w młodości zawadiacki pirat, obecnie szanowany kupiec znany z solidności i punktualności. Pasażerów i towary zawsze dostarcza na czas bez względu na pogodę czy porę roku. Oficjalnie lata temu porzucił swoją burzliwą przeszłość, ale tajemnicą poliszynela są jego kontakty z dawnymi kompanami zamieszkującymi Wyspy Pirackie.

Corton z Ordulinu (PZ mężczyzna człowiek Łtr 5) – tajemniczy mężczyzna mówiący o sobie, że jest zaginionym dziedzicem jednej z sembijskich rodzin szlacheckich, a zarazem właściciel antykwariatu w najgorszej dzielnicy Wrót Zachodu. Informacje o jego przeszłości są trudne do zweryfikowania, ale nie ulega wątpliwości, że prowadzony przez niego sklep posiada niezwykle bogaty asortyment przeróżnych ksiąg z całych Ziem Centralnych. Wszystko wskazuje też na to, że Corton zawarł jakieś porozumienie z Nocnymi Maskami, ponieważ wszechpotężna zdawałoby się gildia złodziei trzyma się z dala od jego interesu.

Erilet al-Shiran (CN kobieta człowiek Łtr 2/Zak 1) – przebojowa złodziejka i zaklinaczka z odległych Krain Przeznaczenia, którą Cat spotkała podczas jednej z podróży do Dolin. Podobne charaktery, pragnienie odkrywania nowych miejsc i marzycielska natura sprawiły, że dziewczyny bez trudu odnalazły wspólny język i do tej pory utrzymują regularny kontakt, a od czasu do czasu wspólnie ruszają na szlak.

Varden Rargon (PN mężczyzna człowiek Wjk 7) – były poszukiwacz przygód, a obecnie właściciel szkoły szermierki w Arrabarze. Caterine poznał niedługo po jej przybyciu do stolicy Chondath i zauroczony jej osobowością, zaoferował swoje usługi w promocyjnej cenie. To dzięki niemu Cat posiadła większość umiejętności bojowych i dziś całkiem sprawnie umie posługiwać się różnego rodzaju ostrzami. Varden to także osoba dość dobrze znana wśród lokalnej szlachty i patrycjatu, która dla przyjaciół potrafi otworzyć niejedne drzwi.

Tobiasz Sokół (ND mężczyzna człowiek Fach 9) – zbliżający się do osiemdziesiątki mędrzec mieszkający we Wrotach Zachodu. Jego specjalnością są osobliwe kulty, tajne stowarzyszenia i sekretne bractwa działające obecnie lub w przeszłości na obszarze wokół zachodniej części Morza Spadających Gwiazd. W jego zbiorach znajduje się między innymi jedyny zachowany egzemplarz dziennika Ducha Sprawiedliwości – samozwańczego mściciela, który przed sześćdziesięciu laty próbował wraz z grupą przyjaciół oczyścić Wrota Zachodu.

Cherise z Głośnej Wody (CD kobieta człowiek Wjk 2/Kap 8 Talony) – trzydziestoletnia, atrakcyjna kobieta należąca do niewielkiego, heretyckiego odłamu kościoła Talony działającego w okolicach Głośnej Wody i skupiającego się na poszukiwaniu nowych metod leczenia chorób. Z Cat poznały się w 1373 RD, kiedy Cherise została niesłusznie oskarżona przez władze Wrót Zachodu o plan zatrucia miejscowych studni. Obecnie prowadzi niewielką aptekę w Teziirze, w której w atrakcyjnej cenie sprzedaje naturalne, alchemiczne i magiczne remedia na różnego rodzaju dolegliwości. Pomimo dobrego charakteru wciąż posługuje się magią, choć trudno powiedzieć czy to rzeczywiście Talona odpowiada na modły oddanej uzdrowicielki.

Drogan Hurst (PD mężczyzna człowiek Pal 9 Tyra) – wysoki, poważny, ubierający się na czarno mężczyzna w wieku około czterdziestu lat jest jednym z najlepszych śledczych pracujących dla straży miejskiej Wrót Zachodu. Bystry, zdecydowany w działaniu, nieprzekupny i zasadniczy sługa boga sprawiedliwości zaciągnął się do służby krótko po tym, jak tymczasowym władcą miasta został Durgar Sprawiedliwy. Jego specjalnością jest tropienie wszelkiego rodzaju spiskowców i szpiegów zagrażających niezależności miasta. Wśród kolegów nie jest zbyt lubiany, ale nie można mu odmówić skuteczności w wypełnianiu obowiązków.

Wykorzystanie na sesjach

Caterine pomyślana została jako Bohaterka Niezależna, która służy poszukiwaczom przygód na niskich i średnich poziomach doświadczenia swoimi umiejętnościami, znajomością terenu oraz kontaktami. Może służyć jako przewodniczka podczas wypraw do dziczy lub przyjazna twarz dla postaci, które stawiają pierwsze kroki wśród niebezpiecznych uliczek Wrót Zachodu, Arrabaru, Teziiru i innych miast położonych na południowych wybrzeżach Morza Spadających Gwiazd. Nic też nie stoi na przeszkodzie, żeby na jakiś czas przyłączyła się do drużyny jako uzdrowicielka, opiekunka zwierząt lub zielarka.

Mistrz Podziemi może też wykorzystać jej przeszłość jako źródło zahaczek do przygód – może plotki o tajemniczym pochodzeniu jej babki były prawdą i teraz ktoś z Hondeth upomni się o młodą dziewczynę, może służący w szeregach Zhentarimów wuj pozostawił swojej ulubionej krewnej pewien niebezpieczny spadek, który dopiero teraz trafił w jej ręce (a przy okazji ściągnął jej na głowę nieliche problemy), a może sama Lurue zdradzi swoje plany wobec niezwykłej druidki i postawi przed nią zadanie, które będzie wymagało zaangażowania postaci graczy.

Mechanika

Caterine Silverwolf została stworzona na potrzeby przygód rozgrywanych przy pomocy trzeciej edycji Dungeons & Dragons i osadzonych na południowych wybrzeżach Morza Spadających Gwiazd pomiędzy rokiem 1374 a 1375 RD. Taki też stan rzeczy odzwierciedlają poniższe statystyki, choć Mistrz Podziemi powinien traktować je jako wskazówkę i w razie potrzeby dostosować do własnych potrzeb.

Caterine ‘Cat’ Silverwolf SW 6
Kobieta człowiek druid 6 Lurue
ND średni humanoid
Init +7; Zmysły Nasłuchiwanie +3, Spostrzegawczość +3
Języki wspólny, chondathski, druidzki, niziołczy.

KP 17, dotykowy 13, nieprzygotowany 14
PW 36 (6 KW)
Wytrw +7, Ref +6, Wola +9
Odporność zimno 5

Szybkość 9 m (6 pól)
Wręcz +9 (1k6+4/18-20, sejmitar +2) lub
Na dystans +8 (1k4, mistrzowska proca)
Bazowy atak +4, zwarcie +6
Przedmioty użytkowe zwoje: 2 x leczenie lekkich ran (PC 1), 2 x neutralizacja trucizny (PC 7), 2 x rozmawianie z roślinami (PC 5); mikstury: spryt lisa, leczenie lekkich ran; różdżka leczenie lekkich ran (30 ładunków, PC 1)
Przygotowane czary druida (PC 6):
3. – leczenie poważnych ran, ochrona przed energią, wezwanie błyskawic
2. – korowa skóra, odporność na energię, ogniste ostrze (2)
1. – leczenie lekkich ran, magiczny kieł, nieprzenikniona mgła, oplątanie
0. – oczyszczenie jedzenia i wody, przewodnictwo, światło, wykrycie magii, wykrycie trucizny


Atrybuty S 14, Zr 16, Bd 12, Int 12, Rzt 16, Cha 10
SC zwierzęcy towarzysz, połączenie z towarzyszem, zmysł natury, oparcie się urokowi natury, wspólne czary, wędrówka bez śladu, więź z dziczą, kształt natury, leśny krok
Atuty Skupienie na broni (sejmitar), Tropienie, Uniki, Zapisanie zwoju
Umiejętności Czarostwo +4, Dyplomacja +5, Jeździectwo +5, Koncentracja +5, Pływanie +8, Postępowanie ze zwierzętami +3, Stosowanie liny +4, Sztuka przetrwania +9, Wiedza (lokalna [Przesmyk Vilhon]) +5, Wiedza (natura) +8, Zachowanie równowagi +6, Zawód (przewodnik) +5, Zawód (zielarz) +5

Posiadane przedmioty użytkowe oraz pierścień wytrzymałości żywiołowej (zimno), płaszcz odporności +1, sejmitar +2, zbroja skórzana +1, mistrzowska pałka, mistrzowska proca, 20 pocisków, święty symbol Lurue (srebrna bransoletka), 500 sz.

Wykorzystanie w D&D 5E

Tak jak wspomniano wyżej, Cat stworzona została z myślą o sesjach rozgrywanych w klasycznych Zapomnianych Krainach sprzed Plagi Czarów. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie, żeby przenieść ją do współczesnego Faerunu. W takim wypadku Mistrz Podziemi będzie musiał wprowadzić odpowiednie modyfikacje do jej biografii (uwzględniające zmiany, które dotknęły region Morza Spadających Gwiazd), ale sam charakter, osobowość oraz potencjalne zahaczki do przygód można przenieść właściwie jeden do jednego. To samo tyczy się Bohaterów Niezależnych w ten czy inny sposób związanych z Caterine.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę



Czytaj również

Forgotten Realms: Demoniczna nekropolia
Grobowce łupieżców i rozbójników
Wyboiste początki nowych kampanii
Szkolne błędy weteranów
Forgotten Realms Campaign Guide
Ostatni prawdziwy Opis Świata
- recenzja
Forgotten Realms: Alamard
Osada piratów, duchów i awanturników
Zagubiona narracja o historii
Zapomniane aspekty Zapomnianych Krain
Ed Greenwood Presents: Elminster’s Forgotten Realms
Z Elminsterem po Krainach
- recenzja

Komentarze


Kamulec
   
Ocena:
0

Czy ta postać odegrała jakąś rolę w prowadzonych przez Ciebie Radnonie kapaniach?

02-12-2022 18:55
Radnon
   
Ocena:
+1

Tak, w czasie trwającej mniej więcej rok kampanii rozgrywającej się w Przesmyku Vilhon i na Smoczym Wybrzeżu służyła jako "dyżurny BN", którego drużyna rekrutowała do wypraw w dzicz (sami bohaterowie niespecjalnie radzili sobie poza środowiskiem miejskim), a że gracze postać polubili to i kilka zadań z jej udziałem się pojawiło.

Przy czym w wersja z artykułu nieco się różni od domowej, ponieważ na potrzeby publikacji usunąłem odnośniki do wydarzeń z naszych sesji - siłą rzeczy byłyby kompletnie niezrozumiałe dla osób z zewnętrz.

07-12-2022 10:21

Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.