Cailyn 'Thil’Evaliir' Meirityn

Wywodząca się z Zachodnich Ziem Faerunu Cailyn Meirityn mogłaby stanowić dla hipotetycznego badacza dowód potwierdzający, że pragnienie odkrywania nowych miejsc i doświadczania nowych rzeczy przekracza wszystkie granice czasu i przestrzeni. Półelfka, urodzona w niewielkiej, ludzko-elfiej społeczności, zagubionej na zachodnich rubieżach Wysokiego Lasu, od najmłodszych lat czuła zew przygody i nie potrafiła usiedzieć w jednym miejscu. Dołączała do wypraw łowieckich, pomagała zwiadowcom, patrolowała rubieże rodzinnej wioski, a od czasu do czasu sama udawała się w głąb starożytnej magicznej kniei w poszukiwaniu miejsc, w których nigdy nie stanęła ludzka stopa. Często wracała późną nocą, co zaskarbiło jej przydomek Thil’Evaliir (wieczorna pieśń). Nic dziwnego, że w bardzo młodym wieku nabyła umiejętności tropicielki, choć nad walkę mieczem czy strzelenia z łuku zawsze przedkładała zdolności ułatwiające podróżowanie i przetrwanie w dzikich ostępach. Wkrótce stała się jedną z najlepszych przewodniczek, która w odnajdywaniu leśnych ścieżek była lepsza nawet od doświadczonych myśliwych. Brakowało jej jednak wiedzy o cywilizowanych krainach i wydarzeniach rozgrywających się na północy Wybrzeża Mieczy. Z tego powodu przez długi czas pozostawała w rodzinnej okolicy, nie mogąc zdecydować się na ostateczne opuszczenie małej ojczyzny.

Zmieniło się to, kiedy do domu wróciła Evelyn, starsza siostra Cailyn, która wiele lat spędziła na szlaku jako poszukiwaczka przygód i wojowniczka do wynajęcia. Oczarowała krewniaczkę opowieściami z dalekich stron i nie miała problemu, żeby przekonać ją do wspólnej wyprawy. Opowiadała również o pewnej potężnej organizacji, dla której obecnie pracuje i która z pewnością z otwartymi ramionami przyjmie kogoś tak utalentowanego jak młoda Meirityn. Okazało się jednak, że patronami Evelyn byli czarodzieje z luskańskiego Tajemnego Bractwa, jednej z najbardziej złowrogich frakcji aktywnych na Wybrzeżu Mieczy.

Słabo zorientowana w ludzkiej polityce i pozostająca pod silnym wpływem siostry Cailyn przyłączyła się do grupy magicznych władców Miasta Żagli. Początkowo tropicielka nie podejrzewała niczego złego, a powierzane jej zadania nie wydawały się moralnie naganne. Pracowała jako przewodniczka dla posłańców Bractwa, towarzyszyła wynajmowanym przez organizację poszukiwaczom przygód i najemników, a od czasu do czasu tworzyła mapy miejsc pozostających w szczególnym zainteresowaniu Wieży Tajemnic. Szybko zdobyła reputację osoby skutecznej, ale jednocześnie dość naiwnej i dającej się łatwo manipulować. Tak postrzegała ją zarówno siostra, jak i Kevros, jej bezpośredni przełożony, a prywatnie kochanek Evelyn.

Osobliwa sielanka trwała zaskakująco długo, bo przez kilka lat, ale ostatecznie Cailyn poznała prawdziwą twarz swoich pracodawców i uświadomiła sobie, że przez cały ten czas była wykorzystywana. Pozbawiona złudzeń półelfka postanowiła odejść z organizacji, ale dla kogoś, kto poznał wiele sekretów Bractwa, okazało się to prawie niemożliwe. Uwięziona, wtrącona do lochu i przez wiele dni torturowana miała zostać sprzedana handlarzom niewolników z odległego Calimshanu. Tylko cudem udało jej się uciec z transportu i odzyskać wolność.

Początkowo umknęła do Silverymoon, ale Srebrne Marchie okazały się zaledwie chwilowym schronieniem. Podążający tropem Cailyn zabójcy szybko ją odnaleźli i ciężko ranną pozostawili na śmierć w bezlitosnych śniegach Dzikiego Pogranicza. Tropicielce znów jednak dopisało szczęście, przeżyła i postanowiła wykorzystać fakt, że została przez swych pracodawców uznana za zmarłą. Udała się na południe i osiedliła w pobliżu Brodu Sztyletu, gdzie pod fałszywym imieniem Kat zaczęła pracować jako odnosząca sukcesy przewodniczka karawan i podróżnych. Nie wybaczyła jednak krzywd, które ją spotkały, i bacznie obserwowała wszelkie poczynania Tajemnego Bractwa w dorzeczu Delimbiyru. Wyszkoliła się też w taktyce stosowanej przez agentów organizacji i od czasu do czasu decydowała się na krzyżowanie jej planów. Swoimi działaniami zwróciła nawet uwagę takich grup jak Harfiarze czy Księżycowe Gwiazdy, ale na razie ani Grający, ani agenci Khelbena Arunsuna nie złożyli samozwańczej mścicielce żadnych propozycji.

Wygląd i osobowość

Cailyn Meirityn to trzydziestokilkuletnia półelfka o spływających poniżej ramion brązowo-rudych włosach, piwnych oczach i sympatycznej aparycji. Nie ukrywa swojego mieszanego pochodzenia, choć na pierwszy rzut bardziej przypomina człowieka niż elfa i przy odrobinie charakteryzacji bez problemu mogłaby uchodzić za pełnoprawnego przedstawiciela tej pierwszej rasy. Ubiera się w wygodne stroje charakterystyczne dla swojej profesji i preferuje naturalne kolory takie brązy czy zielenie. Podczas wypraw uzupełnia strój o magiczną skórzaną kurtę, parę mieczy i długi łuk.

Z usposobienia Cailyn jest dziś wycofana, niezbyt rozmowna i ostrożna w nawiązywaniu znajomości czy przyjaźni. W stosunku do swoich klientów odnosi się w uprzejmy i profesjonalny sposób, ale nie jest zainteresowana bliższymi kontaktami. Z tego powodu może być odbierana jako osoba wyniosła i trochę zarozumiała. Wciąż nosi blizny (zarówno fizyczne, jak i emocjonalne) pozostawione przez Tajemne Bractwo, ale osoby, które miały szansę ją bliżej poznać, dostrzegają, że pod wystudiowaną obojętnością kryje się dziewczyna, która przeszło dekadę wcześniej opuściła Wysoki Las w poszukiwaniu przygód.

Kontakty Cailyn

Pomimo stosunkowo młodego wieku, Cailyn ma już za sobą sporo życiowych doświadczeń i na swojej drodze spotkała wielu różnych ludzi. Część z nich stała się jej stałymi współpracownikami, inni zostali przyjaciółmi, a niektórzy zaprzysięgłymi wrogami. Poniżej przedstawiamy sylwetki kilku osób, które odcisnęły swoje piętno na życiu Thil’Evaliir.

Evelyn Meirityn (CZ kobieta półelf Woj 7) — starsza siostra Cailyn i przyczyna większości jej problemów. Doświadczona wojowniczka i najemniczka, która obecnie pracuje dla Tajemnego Bractwa z Luskanu, gdzie dowodzi grupą dobrze uzbrojonych agentów i od czasu do czasu wypełnia zadania skrytobójcy. Bezwzględna, dwulicowa i pozbawiona sentymentów, nie ma oporów przed zdradą czy manipulacją najbliższymi, jeżeli tylko przyniesie jej to osobiste korzyści.

Kevros Handar (NZ mężczyzna człowiek Czar 7) — średniego szczebla mag z Południowej Wieży Tajemnego Bractwa w Luskanie. Ambitny i posiadający spore umiejętności organizacyjne, ale pozbawiony talentu do intryg, co sprawia, że, pomimo sporej osobistej potęgi bardzo wolno pnie się w górę hierarchii organizacji. Obecnie kieruje poszukiwaniami artefaktów pozostawionych przez ludzkie królestwa istniejące w dolinie Delimbiyru. W przeszłości był bezpośrednim przełożonym Cailyn i jeżeli dowie się, że dziewczyna wciąż żyje, zapewne będzie chciał dokończyć robotę.

Elina Talonhawk (CN kobieta człowiek Łtr 4) — złodziejka, włamywaczka i szpieg pracujący dla Tajemnego Bractwa. To ona namierzyła Cailyn w Silverymoon i ściągnęła jej na głowę zabójców. Jest jedną z bardzo niewielu osób, które wiedzą, że dawna protegowana Kevrosa wciąż żyje. Pozostaje wierna wobec organizacji, ale zaczyna zdawać sobie sprawę, że posiadana przez nią wiedza i brak sojuszników może skłonić magów do pozbycia się jej przy pierwszym potknięciu. Z tego względu po cichu zaczęła szukać kontaktu z osobami, które mogą zapewnić jej ochronę w zamian za to, co wie.

Irithra Taline Assumbar (PD kobieta człowiek Ulubieniec bogów 6 [Siamorphe]) — poszukiwaczka przygód należąca do jednego z wielkich rodów szlacheckich Waterdeep. Prywatnie miłośniczka historii i archeolożka-amatorka, którą pasjonuje przeszłość Wybrzeża Mieczy i Zachodnich Ziem Centralnych. Uważa, że Miasto Wspaniałości i rządząca nim szlachta powinna czerpać z ideałów krain takich jak Phalorn czy Królestwo Ludzi. Podczas swoich eskapad wielokrotnie korzystała z usług Cailyn i nawet się z nią zaprzyjaźniła.

Wildon Nestir (ND mężczyzna człowiek Fach 8) — profesor, pisarz i wykładowca w Nowym Olamm (szkole bardów w Waterdeep), którego specjalnością są porozumienia międzyrasowe i sojusze zawierane przez ludy zamieszkujące północ Faerunu. W badaniach często wykorzystuje poszukiwaczy przygód i lokalnych przewodników, wśród których znajduje się także Cailyn.

Mechanika

Cailyn Meirityn SW 6
Kobieta półelf tropiciel 5/znawca dziczy 1*
N średni humanoid
Init +4; Zmysły Nasłuchiwanie +12, Spostrzegawczość +12
Języki wspólny, elfi, chondathski, leśny.

KP 17, dotykowy 14, nieprzygotowany 13
PW 58 (6 KW)
Wytrw +8, Ref +8, Wola +3
Odporność +2 do rzutów obronnych przeciwko czarom i efektom zaklinania

Szybkość 9 m (6 pól)
Wręcz +7 (1k8+4/19-20, długi miecz +1) i +6 (1k6+1, krótki miecz) lub
Na dystans +10 (1k8+2/x3, potężny mistrzowski długi łuk refleksyjny [+2])
Bazowy atak +5, zwarcie +8
Przedmioty użytkowe mikstury: 4 x leczenie lekkich ran, 2 x niewidzialność, neutralizacja trucizny, olej ostrości, 2 x korowa skóra (3 poziom);
Zapamiętane czary tropiciela (PC 5):

1. Przejście bez śladu

Atrybuty S 16, Zr 18, Bd 15, Int 16, Rzt 14, Cha 11
SC widzenie w słabym świetle, preferowany wróg (Tajemne Bractwo +4, bestie +2), tropienie, więź z dziczą, styl walki (walka dwoma orężami), zwierzęcy towarzysz, ulepszone tropienie, ziemia ojczysta (Bród Sztyletu), leśny atut
Atuty Bezpośredni strzał, Krzepa, Szybki strzał, Szybkie dobywanie broni, Tropienie, Twardość

Umiejętności Ciche poruszanie się +11, Leczenie +8, Pływanie +8, Postępowanie ze zwierzętami +12, Przeszukiwanie +7, Rzemiosło (wytwarzanie łuków) +12, Skakanie +8, Sztuka przetrwania +11, Ukrywanie się +12, Wiedza (natura) +11, Wiedza (geografia) +12, Zawód (przewodnik) +5
Posiadane przedmioty użytkowe oraz pas rozumienia zwierząt (postępowanie ze zwierzętami +5), płaszcz ochrony przed pogodą (odporność żywiołowa [zimno] 1/dzień), długi miecz +1, potężny mistrzowski długi łuk refleksyjny [+2] z 40 strzałami, krótki miecz, sztylet, ekwipunek poszukiwacza przygód, 200 sz.

*Klasa prestiżowa z podręcznika Srebrne Marchie.

Wykorzystanie na sesjach

Cailyn Meirityn na sesjach najlepiej sprawdzi się w roli przewodniczki. Bohaterowie poszukujący przygód na Zachodnich Ziemiach Centralnych, Wybrzeżu Mieczy i Północy mogą skorzystać z jej rozległej wiedzy na temat okolicy oraz zabytków (w tym także podziemi) pozostawionych przez dawnych mieszkańców tych regionów. Za odpowiednią sumę tropicielka może też zabrać BG do Wysokiego Lasu, choć od dawna nie była w rodzinnych stronach i posiada na ich temat nieco nieaktualnych informacji.

Półelfka może również przyłączyć się do bohaterów, którzy podejmują aktywne działania przeciwko Tajemnemu Bractwu uznając ich za sojuszników w swojej krucjacie przeciwko dawnym pracodawcom. Ewentualnie gracze, jako przedstawiciele organizacji takiej jak Harfiarze, mogą otrzymać zadania zwerbowania Cailyn do wspólnej sprawy.

Panna Meirityn nada się także na potencjalnego adwersarza. Awanturnicy o złych charakterach (lub współpracujący z Wieżą Tajemnic) mogą otrzymać zadanie odnalezienia dziewczyny i ostatecznego jej uciszenia. Poza tym za Cailyn wciąż wystawione są listy gończe (niechlubna pamiątka z jej luskańskich czasów) i niejeden stróż prawa chętnie dopadłby byłą agentkę mrocznego Bractwa, szczególnie kiedy nie ma już ona ochrony możnych protektorów.

Wykorzystanie w D&D 5E

Cailyn Meirityn została przygotowana z myślą o klasycznych Zapomnianych Krainach (czyli przed Plagą Czarów i skokiem czasowym), ale nic nie stoi na przeszkodzie, żeby wykorzystać ją w najnowszej wersji Lochów i Smoków. Północne regiony Faerunu stosunkowo niewiele zmieniły się na przestrzeni stu lat i z tego względu historia tropicielki właściwie nic nie straciła ze swojej aktualności. Prowadzący pragnący silniej zaakcentować specyfikę aktualnie obowiązującej wizji Krain mogą ewentualnie wpleść do jej biografii nowych graczy na Wybrzeżu Mieczy, na przykład wyznawców Asmodeusza albo kulty złych żywiołów.